/

اختلال عملکرد کف لگن:

علائم ضعیف کف لگن لهمه ما با عضلات دوسر، سینه‌ها و دیگر گروه‌های عضلانی اصلی که بدن ما را تشکیل می‌دهند، آشنا هستیم.

اما در پشت صحنه، بسیاری از گروه‌های غیرقابل مشاهده از عضلات نقش حیاتی در کمک به ما برای تکمیل طیف متنوعی از عملکردهای بدن دارند.

یکی از این دسته از عضلات را می توان در کف لگن پیدا کرد.

عضلات کف لگن نقش کلیدی در تنظیم توانایی شما برای کنترل ادرار و حرکات روده ایفا می کنند، به این معنی که کمتر از عضلات سطحی شما قابل مشاهده هستند، اما مسلماً بسیار مهمتر هستند.

هنگامی که عضلات لگن شما نمی توانند به درستی شل شوند یا هماهنگ شوند، معمولاً به عنوان اختلال عملکرد کف لگن مردانه نامیده می شود.

اختلال عملکرد کف لگن مردان یک مسئله جدی است که می تواند تأثیر واقعی بر سلامت و کیفیت زندگی شما داشته باشد.

خوشبختانه، معمولاً با ترکیبی از فیزیوتراپی، تغییرات ساده در عادات شما، بیوفیدبک و دارو قابل درمان است.

در زیر، توضیح داده‌ایم که اختلال عملکرد کف لگن مردان چیست و همچنین علائم خاصی را که ممکن است در صورت ابتلا به آن تجربه کنید، توضیح داده‌ایم.

ما همچنین علل بالقوه این نوع اختلال عملکرد کف لگن را مورد بحث قرار داده‌ایم و موثرترین درمان‌ها را برای تقویت کف لگن، بازگرداندن عملکرد بهینه و بهبود کیفیت زندگی پوشش داده‌ایم.

اختلال عملکرد کف لگن چیست؟

اختلال عملکرد کف لگن اصطلاحی است که به طیف وسیعی از اختلالات اشاره دارد که می تواند بر عضلات ناحیه لگن شما تأثیر بگذارد.

این اختلالات معمولاً زمانی رخ می‌دهند که ماهیچه‌ها یا بافت همبند لگن آسیب دیده یا به تدریج در طول زمان ضعیف شود.

برای درک اینکه اختلال عملکرد کف لگن چیست و چگونه می تواند بر شما تأثیر بگذارد، مهم است که به سرعت اصول آناتومی کف لگن و عملکرد آن را مرور کنید.

اصطلاح “کف لگن” به عضلاتی اطلاق می شود که در سراسر کف لگن شما به شکلی شبیه به یک بانوج کشیده شده اند.

این ماهیچه‌ها اندام‌های لگنی شما مانند روده، راست روده، مثانه و مجرای ادرار را نگه می‌دارند و از آن پشتیبانی می‌کنند.

در زنان، کف لگن همچنین حاوی اندام هایی است که رشد جنین را پشتیبانی و حفظ می کنند، مانند رحم و واژن. بسیاری از عضلات کف لگن در کنترل توانایی شما برای ادرار کردن و مدفوع (در اصل، رفتن به دستشویی) در صورت نیاز نقش دارند.

آنها همچنین نقش کلیدی در نگه داشتن اندام های لگنی محکم و ایمن در داخل بدن شما دارند.

هنگامی که عضلات کف لگن شما ضعیف می شوند، این ممکن است بر توانایی شما برای کنترل مثانه و حرکات روده تأثیر بگذارد.

در زنان، همچنین ممکن است باعث افتادگی اندام لگن شود – مسئله ای که در آن یکی از اندام های لگنی حمایت خود را از دست می دهد و از موقعیت طبیعی خود پایین می آید.

علائم اختلال عملکرد کف لگن در مردان

اختلال عملکرد کف لگن مردان می‌تواند باعث طیفی از علائم مرتبط با توانایی شما در دفع ادرار و مدفوع شود. در برخی موارد، تغییرات در عضلات کف لگن شما حتی می‌تواند بر سلامت و عملکرد جنسی شما تأثیر بگذارد.

برای بسیاری از مردان، بارزترین علائم اختلال عملکرد کف لگن مربوط به کنترل ادرار است.

اگر اختلال کف لگن دارید، ممکن است: توجه داشته باشید که زمان زیادی طول می کشد تا شروع به ادرار کنید حتی زمانی که ماهیچه های خود را “فشار” می کنید، ادرار کردن برایتان مشکل است تجربه بی اختیاری ادرار (نشت غیر ارادی ادرار)این علائم می توانند از نظر شدت متفاوت باشند.

به عنوان مثال، ممکن است متوجه شوید که هنگام انجام کاری که به عضلات شما فشار وارد می کند، مانند خندیدن شدید، سرفه یا ورزش، مقدار کمی ادرار نشت می کند. اختلال عملکرد کف لگن همچنین می تواند باعث مشکلات مربوط به اجابت مزاج یا حرکات روده شود.

اگر مشکل کف لگن دارید، ممکن است:احساس نفخ و ناراحتی کنید تجربه یبوست (مشکل در دفع مدفوع) بی اختیاری مدفوع (ناتوانی در کنترل حرکات روده خود)اختلال عملکرد ماهیچه های کف لگن همچنین می تواند باعث مشکلات دیگری شود که به دفع ادرار یا حرکات روده شما مرتبط نیست.

برای مثال، ممکن است درد لگن، اسپاسم عضلانی یا برآمدگی در عضلات پرینه بین آلت تناسلی و باسن ایجاد شود.

اگرچه تحقیقات علمی در مورد ارتباط بین عملکرد عضلات کف لگن و سلامت جنسی محدود است، برخی شواهد همچنین نشان می‌دهند که اختلال عملکرد کف لگن ممکن است در برخی از اشکال اختلال عملکرد جنسی نقش داشته باشد.

در واقع، یک مطالعه منتشر شده در مجله Scientific Reports در سال ۲۰۲۱ نشان داد که مردان مبتلابه اختلال نعوظ بیشتر از همسالان خود علائمی از سطح پایین قدرت عضلات کف لگن را نشان می‌دهند.

چه چیزی باعث اختلال عملکرد کف لگن مردان می شود؟

کارشناسان دقیقاً از چه چیزی باعث ایجاد اختلال در

عملکرد کف لگن می شود آگاه نیستند، اما آنها عوامل خطر و رویدادهایی را شناسایی کرده اند که ممکن است باعث شود عضلات لگن برخی از عملکرد خود را از دست بدهند.

اینها شامل چاقی، انواع خاصی از جراحی، ناهنجاری در پروتئین های بافت همبند مانند کلاژن، سیگار کشیدن و آسیب هایی است که بر ناحیه لگن تأثیر می گذارد.

در زنان، بارداری و زایمان نیز می تواند در اختلال عملکرد کف لگن نقش داشته باشد.

اگرچه اختلال عملکرد کف لگن مردان غیر معمول نیست، اما مشکلات کف لگن در زنان شایع‌تر از مردان است.

در واقع، تحقیقات نشان می‌دهد که تا ۵۰ درصد از زنان باردار در مقطعی از زندگی دچار اختلال عملکرد کف لگن می‌شوند.

نحوه درمان اختلال عملکرد کف لگن

مقابله با اختلال عملکرد کف لگن می تواند بسیار خسته کننده باشد، زیرا حتی علائم نسبتاً خفیف کف لگن می تواند تأثیر منفی جدی بر اعتماد به نفس و کیفیت زندگی شما داشته باشد.

خبر خوب این است که اختلال عملکرد کف لگن معمولاً با ترکی

بی از عادات سالم، بیوفیدبک، داروها، تکنیک‌های آرام‌سازی و تمرینات هدفمند کف لگن قابل درمان است که می‌تواند عملکرد عضلات شما را بهبود بخشد.

اگر فکر می کنید ممکن است اختلال عملکرد کف لگن داشته باشید، اولین قدم شما باید با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مجاز صحبت کنید.

می‌توانید این کار را با صحبت با ارائه‌دهنده مراقبت‌های اولیه خود یا تعیین قرار ملاقات با یک متخصص اورولوژی (متخصص دستگاه ادراری و دستگاه تناسلی مردان) انجام دهید.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است از شما در مورد علائم و سابقه پزشکی شما بپرسد.

ممکن است لازم باشد در مورد هر گونه عفونتی که در دستگاه ادراری خود داشته اید، صدمات وارده به ناحیه لگن یا قسمت تحتانی بدن خود، یا سایر مسائلی که می تواند در درد و اختلال عملکرد لگن نقش داشته باشد، به آنها بگویید. آنها همچنین ممکن است یک معاینه فیزیکی برای بررسی عملکرد عضلات لگن شما انجام دهند.

در برخی موارد، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است نیاز به معاینه دیجیتال رکتوم برای بررسی عملکرد اسفنکتر و عضلات لگن داشته باشد.

این نوع معاینه معمولاً سریع و بدون درد است.

برای تعیین علت اختلال عملکرد کف لگن و انتخاب مناسب ترین شکل درمان، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است یک یا چند آزمایش اضافی را انجام دهد. آزمایشات رایج برای اختلال عملکرد کف لگن عبارتند از:الکترومیوگرافی (EMG)

. این نوع آزمایش از پدهای الکترود خارجی برای بررسی عملکرد عضلات لگن شما استفاده می کند.

اگر ترجیح می دهید معاینه داخلی ساختارهای کف لگن خود را انجام ندهید، ممکن است ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما از این نوع آزمایش استفاده کند.

مانومتری آنورکتال.

این فشار داخل کانال مقعدی و عملکرد عضلات اسفنکتر مقعد شما را اندازه گیری می کند.

اگر مشکلات مربوط به درد مقعدی یا بی اختیاری مقعدی دارید، ممکن است پزشک شما این نوع آزمایش را انجام دهد.دفکوگرافی.

این آزمایش شامل ابزارهای تصویربرداری برای اندازه گیری خودداری مقعدی و تشخیص مسائل مربوط به اجابت مزاج است.

این می تواند به شناسایی مشکلات مربوط به عضلات لگن کمک کند که ممکن است شما را از رفتن راحت به توالت تحت تاثیر قرار دهد.

یورودینامیک (تست uroflow). این آزمایش عملکرد اسفنکتر مجرای ادرار شما (ساختار ماهیچه ای که جریان ادرار را کنترل می کند) را اندازه گیری می کند.

این می تواند به شناسایی مشکلاتی که ممکن است مانع از ادرار کردن، ذخیره ادرار یا کنترل ادرار شود کمک کند.حتماً دستورالعمل‌های ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود را به دقت دنبال کنید و اگر سؤالی در مورد آزمایش‌های مورد استفاده برای تشخیص اختلال عملکرد کف لگن دارید، به آنها بگویید. بر اساس نوع و شدت اختلال عملکرد کف لگن، ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما ممکن است گزینه‌های درمانی مانند بیوفیدبک و تمرینات کف لگن در خانه، تغییر در شیوه زندگی یا مصرف دارو برای کنترل علائم را پیشنهاد کند.

بیوفیدبک و تمرینات عضلات کف لگن

تمرینات عضلات کف لگن یا تمرینات کگل، ورزش‌های ساده اما مؤثری هستند که قدرت عضلات لگن شما را توسعه می‌دهند و سطح کنترل مثانه و روده‌ها را بهبود می‌بخشند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است این ورزش ها را علاوه بر سایر تغییرات سبک زندگی توصیه کند.

قبل از اینکه بتوانید تمرینات کف لگن را انجام دهید، باید بتوانید عضلات مناسب را برای تمرین تشخیص دهید.

یکی از روش های رایج برای شناسایی این عضلات این است که جلوی توالت بایستید و شروع به ادرار کنید، سپس عضلات کف لگن خود را سفت کنید تا جریان ادرار متوقف شود.

هنگامی که این کار را انجام می دهید، باید احساس کنید که مثانه و عضله اسفنکتر خارجی شما سفت شده و جریان ادرار را متوقف می کند.

این کار را تکرار نکنید، زیرا این تمرین صرفاً برای شناسایی عضلات صحیح است، نه تمرین دادن آنها.

گزینه دیگری برای شناسایی و نظارت بر فعالیت عضلات لگن، بیوفیدبک است.

این نوع تمرین در مطب ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی انجام می‌شود و شامل استفاده از الکترودهایی است که روی پوست یا داخل مقعد برای اندازه‌گیری اثرات تمرینات عضلات کف لگن قرار می‌گیرد.

ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است ترکیبی از درمان بیوفیدبک در مطب و تمرینات ماهیچه ای کف لگن را در خانه توصیه کند.

برای تمرین عضلات کف لگن در خانه، با تخلیه مثانه شروع کنید.

در حالت نشسته یا دراز کشیده، عضلات کف لگن خود را سفت کنید و در حالی که تا ده می‌شمارید، آنها را در وضعیتی محکم و محکم نگه دارید.

سپس عضلات را شل کنید و دوباره تا ۱۰ بشمارید. می توانید این روند را برای ۱۰ بار سه بار در روز تکرار کنید تا به مرور زمان فیبرهای عضلانی مقعد و مثانه خود را تقویت کنید.

بسیاری از افراد بعد از ۴ تا ۱۲ هفته متوجه بهبود توانایی خود در نگه داشتن ادرار یا کنترل حرکات روده می شوند.

از انجام این تمرینات بیش از مقدار توصیه شده خودداری کنید، زیرا ممکن است در کوتاه مدت به خستگی عضلانی و بدتر شدن علائم شما کمک کند.

اگر در حین انجام تمرینات کف لگن احساس درد یا ناراحتی کردید، مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید.

عادات و تغییرات سبک زندگی

برخی عادات و تغییرات در سبک زندگی شما ممکن است به کاهش شدت بی اختیاری ادرار و مدفوع و همچنین سایر علائم اختلال عملکرد عضلات کف لگن کمک کند.

برای عملکرد بهتر عضلات کف لگن و کیفیت زندگی، عادات زیر را امتحان کنید:مصرف الکل خود را محدود کنید.

اگر علائم قابل توجهی از اختلال عملکرد کف لگن دارید، بهتر است مصرف الکل خود را محدود کنید یا سعی کنید از الکل خودداری کنید.

اگر مجبور به نوشیدن هستید، این کار را مسئولانه انجام دهید و مصرف خود را به حداقل ممکن محدود کنید.

از نوشیدنی های کافئین دار خودداری کنید.

قهوه، چای، نوشابه، نوشابه های انرژی زا و سایر نوشیدنی های حاوی کافئین می توانند با افزایش نیاز شما به استفاده از حمام، برخی علائم کولورکتال مشکلات کف لگن را تشدید کنند.

سایر نوشیدنی‌هایی که می‌توانند مثانه شما را تحریک کنند شامل نوشیدنی‌های مرکبات و نوشیدنی‌هایی هستند که حاوی شیرین‌کننده‌های مصنوعی هستند.

سعی کنید اینها را با آب قدیمی و خوب جایگزین کنید.اگر اضافه وزن دارید، سعی کنید وزن کم کنید.

حتی یک کاهش کوچک در وزن – برای مثال، سه تا پنج درصد – ممکن است شدت بی اختیاری ادرار را تا ۵۰ درصد کاهش دهد.

سعی کنید مصرف فیبر خود را افزایش دهید.

اگر به دلیل مشکل عضله کف لگن یبوست دارید، سعی کنید مصرف فیبر خود را افزایش دهید.

رژیم غذایی غنی از فیبر به بدن شما در هضم کمک می کند، که می تواند دفع مدفوع را آسان تر کند.

منابع غذایی خوب فیبر شامل غلات کامل، سبزیجات، میوه های تازه، لوبیا و عدس است.

از نظر بدنی فعال بمانید و روی تمرینات اصلی تمرکز کنید.

ورزش‌هایی که عضلات شکم شما را تقویت می‌کنند، مانند کرانچ، پلانک و ضربه زدن به پشت پا، ممکن است عملکرد عضلات کف لگن شما را نیز بهبود بخشند.

داروها

اگرچه هیچ دارویی وجود ندارد که بتواند عضلات کف لگن شما را تقویت کند، چندین داروی رایج می توانند علائم اختلال عملکرد کف لگن را تسکین دهند.

اگر مثانه بیش فعالی دارید که باعث ناراحتی می شود یا کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار می دهد، پزشک ممکن است یک داروی آنتی کولینرژیک یا آگونیست بتا-۳ برای محدود کردن نیاز شما به ادرار تجویز کند.

همچنین ممکن است برای شما دارو برای کنترل حرکات روده تجویز شود.

برای تسکین کوتاه مدت نشت تصادفی روده یا یبوست، داروهای بدون نسخه یک گزینه راحت و اغلب موثر هستند. این شامل:لوپرامید (Imodium®) برای درمان اسهال و بهبود کنترل روده ملین های فیبردار حجیم مانند Benefiber® و Metamucil® برای نرم کردن مدفوعقبل از استفاده از هر داروییبرای درمان علائم اختلال عملکرد کف لگن، مطمئن شوید که با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید.

اگر اختلال عملکرد کف لگن و اختلال نعوظ دارید، پزشک شما ممکن است داروهای ED مانند سیلدنافیل (ماده فعال در Viagra®)، تادالافیل (Cialis®) یا آوانافیل (Stendra®) را برای بهبود نعوظ و عملکرد جنسی شما تجویز کند.درباره بهبود سلامت جنسی خود بیشتر بدانید اختلال عملکرد کف لگن می تواند آسیب جدی به رفاه، اعتماد به نفس و کیفیت زندگی شما وارد کند.

تحقیقات نشان می دهد که ممکن است به مشکلات سلامت جنسی و عملکرد، از جمله اختلال نعوظ نیز کمک کند.اگر علائم شایع اختلال عملکرد کف لگن را تجربه می کنید، بهتر است با ارائه دهنده مراقبت های اولیه خود ملاقات کنید.