تیمی به سرپرستی محققان دانشگاه ایست آنجلیا در بریتانیا، داده‌های ۴۱ مطالعه شامل بیش از ۸۶۰ هزار بیمار را بررسی کردند تا عوامل خطر مجموعه علائمی را که می‌توانند پس از عفونت کووید باقی بمانند، بسنجند.
گروه‌های مختلفی از جمله زنان، افراد دارای اضافه وزن یا بالای ۴۰ سال، سیگاری‌ها و افرادی که دارای اضطراب، افسردگی و بیماری‌های قبلی مانند آسم، انسداد مزمن ریه، دیابت نوع ۲، بیماری عروق کرونر قلب یا سیستم ایمنی سرکوب شده بودند، بیشتر با احتمال تجربه علائم طولانی مدت کووید روبرو بودند.
بیماران بستری شده با کووید نیز بیشتر احتمال دارد که کووید طولانی مدت را تجربه کنند.
دکتر «واسیلیوس واسیلیو»، پروفسور بالینی پزشکی قلب از دانشگاه نورویچ، در این باره می‌گوید: «دیدن اینکه افرادی که واکسینه شده بودند به طور قابل توجهی کمتر در معرض خطر ابتلاء به کووید طولانی مدت بودند در مقایسه با شرکت‌کنندگان واکسینه نشده، اطمینان بخش بود.» علائمی که بیش از ۱۲ هفته پس از عفونت باقی می‌مانند شامل تنگی نفس، سرفه، تپش قلب، سردرد، خستگی شدید، درد یا گرفتگی قفسه سینه، مه مغزی، بی‌خوابی، سرگیجه، درد مفاصل، افسردگی و اضطراب، وزوز گوش، از دست دادن اشتها، سردرد و تغییرات در حس بویایی یا چشایی، ناشی از سندرم کووید طولانی مدت هستند.
