با افزایش محبوبیت خالکوبی، پژوهشگران سوئدی به نتایج نگران‌کننده‌ای در مورد افزایش خطر ابتلا به سرطان بدخیم لنفوم در افراد خالکوبی شده دست‌یافتند.
گسترش خالکوبی در جامعه
در گذشته، خالکوبی‌ها بیشتر در گروه‌های خاصی مانند ملوانان و دوچرخه‌سواران رایج بود، اما امروزه ۲۰ درصد از جمعیت در برخی کشورهای اروپایی و ۳۰ درصد در ایالات متحده خالکوبی می‌کنند. این خالکوبی‌ها عمدتاً در سنین جوانی انجام می‌شود و افراد را برای تمام عمر در معرض ترکیبات شیمیایی موجود در جوهرهای خالکوبی قرار می‌دهد.
انباشت مواد شیمیایی موجود در جوهرهای خالکوبی
جوهرهای خالکوبی حاوی رنگدانه‌های آلی و غیرآلی و ترکیباتی مانند آمین‌های معطر اولیه (PAA) و هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای (PAH) هستند. همچنین فلزاتی نظیر آرسنیک، کبالت، سرب و نیکل در این جوهرها وجود دارند. برخی از این ترکیبات توسط آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان به‌عنوان سرطان‌زا طبقه‌بندی شده‌اند.
در حین خالکوبی، جوهر به لایه میانی پوست تزریق می‌شود و بخشی از آن به غدد لنفاوی موضعی منتقل شده و پاسخ ایمنی سیستمیک ایجاد می‌کند. تخمین زده می‌شود که پس از ۶ هفته، ۳۲ درصد از رنگدانه‌های تزریق شده به غدد لنفاوی نفوذ می‌کنند. مشاهده غدد لنفاوی افراد خالکوبی‌شده نشان داده که این غدد متورم شده و حاوی رنگدانه‌ها و ذرات فلزی هستند.
رابطه بین خالکوبی و ابتلا به لنفوم
پژوهش جدیدی توسط تیم سوئدی بر روی ۱۲ هزار نفر از افراد ۲۰ تا ۶۰ ساله مبتلا به لنفوم بدخیم در سوئد انجام شد. نتایج نشان داد که افراد خالکوبی‌شده ۲۱ درصد بیشتر از افراد بدون خالکوبی در خطر ابتلا به لنفوم قرار دارند. این ارتباط در لنفوم سلول بی منتشر و لنفوم فولیکولار قوی‌تر بود. خطر ابتلا به لنفوم زمانی بیشتر می‌شد که سن خالکوبی کمتر از ۲ سال یا بیش از ۱۱ سال بود.
تأثیر درمان لیزری برای حذف خالکوبی
اگرچه این داده‌ها برای اثبات پیوند مستقیم میان خالکوبی و لنفوم کافی نیستند، اما نشان می‌دهند که «قرار گرفتن در معرض خالکوبی با افزایش خطر ابتلا به لنفوم بدخیم مرتبط است.» این مطالعه بر اهمیت کنترل ترکیبات شیمیایی جوهرهای خالکوبی تأکید دارد. همچنین، درمان لیزری برای حذف خالکوبی ممکن است با افزایش خطر لنفوم همراه باشد، اگرچه تعداد کم افراد مورد مطالعه برای نتیجه‌گیری قطعی کافی نیست.
