محققان با استفاده از داده‌های بهداشتی جمع‌آوری‌شده از ۱۱هزار و۲۵۵ بزرگسال در یک دوره ۳۰ ساله، ارتباط بین سطح سدیم سرم (که با کاهش مصرف مایعات افزایش می‌یابد) و شاخص‌های مختلف سلامت را تجزیه و تحلیل کردند.
دانشمندان دریافتند که بزرگسالانی که سطح سدیم سرم آنها در سطح بالاتری از محدوده طبیعی قرار دارد، نسبت به افراد دارای سطح متوسط، با احتمال بیشتری به بیماری های مزمن مبتلا می شوند و علائم پیری بیولوژیکی پیشرفته را نشان می دهند.
ناتالیا دمیتریوا، نویسنده و محقق در آزمایشگاه پزشکی مؤسسه ملی قلب، ریه و خون گفت: «نتایج نشان می‌دهد که هیدراتاسیون مناسب ممکن است پیری زودرس را کاهش دهد و زندگی عاری از بیماری را طولانی کند.»
این مطالعه تحقیقاتی انجام شده در مارس ۲۰۲۲ نشان داد که بین محدوده‌های بالاتر سطح طبیعی سدیم سرم و افزایش خطرات نارسایی قلبی ارتباط وجود دارد.
بزرگسالان با سطوح سدیم سرم بالاتر از mEq/L ۱۴۲ تا ۶۴درصد افزایش خطر ابتلا به بیماری های مزمن مانند نارسایی قلبی، سکته مغزی، فیبریلاسیون دهلیزی و همچنین بیماری مزمن ریوی، دیابت و زوال عقل را داشتند. بزرگسالان با سطح سدیم سرم بین ۱۳۸-۱۴۰ mEq/L کمترین خطر ابتلا به بیماری مزمن را دارند.
نویسندگان همچنین به تحقیقاتی اشاره کردند که حدود نیمی از مردم در سراسر جهان توصیه‌های مصرف روزانه کل آب را که اغلب از ۶ لیوان (۱.۵ لیتر) شروع می‌شود عملی نمی کنند.
دمیتریوا گفت: « کمبود آب بدن افراد در سطح جهانی می تواند تأثیر زیادی داشته باشد. کاهش محتوای آب بدن رایج‌ترین عاملی است که سدیم سرم را افزایش می‌دهد؛ به همین دلیل نتایج نشان می‌دهد که هیدراته ماندن روند پیری را کند کرده و از بیماری‌های مزمن پیشگیری یا آنها را به تاخیر می اندازد.»
اکثر مردم می توانند با خیال راحت مصرف مایعات خود را افزایش داده تا به سطوح توصیه شده برسند؛ این می تواند با آب و همچنین مایعات دیگر مانند آب میوه ها یا سبزیجات و میوه هایی با آب بالا صورت پذیرد. به عنوان مثال، برای زنان روزانه حدود ۶-۹ لیوان (۱.۵-۲.۲ لیتر) و برای مردان ۸-۱۲ فنجان (۲-۳ لیتر) مایعات توصیه شده است.
