داروهای مورد استفاده در درمان بیماریهای اعصاب ضمن تنوع گسترده دارای اثرات جانبی و مضرات غیرقابل انکاری هستند. تلاش برای یافتن جایگزینی مناسب موجب شده تا موجی در سرتاسر دنیا برای استفاده از درمانهای طبیعی به راه بیفتد.
گیاه اسطوخودوس بر اکثر ارگانها و سلولهای بدن اثر میگذارد. این گیاه اثر گسترده بر سیستم اعصاب مرکزی و محیطی نظیر اثرات آرامبخشی، ضدتشنجی، ضدصرعی، ضداضطراب، ضدافسردگی و محافظت از اعصاب دارد. همچن ین دارای اثرات ضد دردی و ضدالتهابی است و موجب کاهش تحمل و وابستگی به مرفین می گردد.
همچنین گی اه اسطوخودوس بر مکانیسمهای سلولی نظیر واکنشهای اکسیداسیون (کاهش واکنشهای اکسیداتیو)، مرگ برنامه ریزی شده سلولی (ضد آپوپتوز ) و تولید نیتریک اکساید (کاهش NO) اثر میگذارد و بر سلامت ژنتیکی سلولی اثرگذار است. به نظر میرسد اثرات گیاه اسطوخودوس از طریق کلسیم کالمودولین و کینازهای وابسته به آن اعمال میشود. در مطالعات صورت گرفته اسطوخودوس دارای اثرات ضدصرعی بود واین اثرنسبت به والپروات قویترارزیابی شد. و همچنین استنشاق اسانس اسطوخودوس دارای اثرات ضدتشنجی میباشد، اثربخشی تنتور اسطوخودوس در درمان افسردگی موثر بوده است که میتواند در درمان افسردگی مورد استفاده قرار بگیرد.
اثرات اسطوخودوس بروابستگی به مواد مخدر نیزمورد بررسی قرار گرفته است وبر طبق نتایج به دست امده احتمالاً اسطوخودوس بهتر از متادون قابلیت کاهش میزان تحمل و وابستگ ی به مرفین را در شرایط تجویزمزمن داراست . لینالول از طریق مهار گیرنده ها ی NMDA بیان و القای تحمل و وابستگی به مرفین را میکاهد.
اثرات ضددمانس و ضدآلزایمرنیزبرا ی اسطوخودوس مورد تایید قرار گرفته است .در یکی از مطالعات نیزاسطوخودوس برای درمان اختلالات هیجانی بهویژه بیماریهای تحلیل برنده (دژنراتیو) سیستم عصبی اثربخش بود.
