چگونه بفهمیم خطر کمردردمان جدی است؟!

در مورد کمردرد، می‌تواند خطرناک باشد یا نباشد که روش‌های تشخیصی بر اساس تصمیمات پزشک مربوطه انجام می‌شود.

درباره علائمی که ممکن است خطرناک باشد، ذکر شد که از دست دادن کنترل ادرار و مدفوع، لنگ زدن هنگام راه رفتن، کم شدن قدرت پا و… از علائم مربوط به خطرناک بودن کمردرد هستند. البته این علائم بستگی به شدت و شدت علائم دارد.

پس از معاینه بیمار، پزشک متوجه خطرناک بودن یا نبودن کمردرد می‌شود و بسته به این نتیجه، روش‌های تشخیصی انتخاب می‌شود.

در صورتی که بیمار علائم خطرناک کمردرد را نداشته باشد و کمردرد او کمتر از یک هفته یا ۱۰ روز است، معمولاً سعی می‌شود از روش‌های تشخیصی هزینه‌بر جلوگیری شود و بیمار توصیه می‌شود استراحت کند و آب درمانی بگیرد تا بهبود یابد.

همچنین، ذکر شد که ۵۰ درصد کمردردها در طول یک ماه به‌صورت خودبخود بهبود می‌یابند و تا ۹۰ درصد آن‌ها در ۸ هفته اول بهبود می‌یابند. در مورد ۱۰ درصد موارد کمردرد که بعد از دو ماه بهبود نمی‌یابند، اقدام به استفاده از روش‌های تشخیصی می‌شود.

او اضافه کرد: بسیاری از بیماران از انجام ام‌آر‌آی نگرانند، به خصوص اگر وزنشان بیش از ۱۰۰ کیلوگرم باشد. در چنین مواردی، می‌توانیم به جای ام‌آر‌آی از نوار عصب عضله استفاده کنیم تا میزان تضرر عصب را تشخیص دهیم.

یک فوق‌تخصص درد توضیح داد: استفاده از ام‌آر‌آی (MRI) به ما کمک می‌کند تا دیسک کمر را ببینیم و پزشک می‌تواند در مورد شدت بیرون زدگی دیسک آگاه شود.

این فوق تخصص گفت: استفاده از عکس ساده هم یکی از روش‌های تشخیصی است که سرخوردگی مفصل کمر و التهابات و آرتروز را نشان می‌دهد. همچنین، در صورت لزوم ممکن است آزمایشات تکمیلی دیگری هم برای تشخیص کمردرد تجویز شوند.

وی افزود: در مواردی که ضروری باشد، ممکن است سی‌تی اسکن نیز انجام شود و تمام این تست‌ها به منظور تشخیص کمردرد استفاده می‌شوند.