تازهترین نتایج یک مطالعه علمی نشان میدهد تعداد موارد ابتلا به بیماری دیابت در سراسر جهان بدون اقدام مؤثری برای کنترل آن در طی ۳۰ سال آینده به طرز چشمگیری افزایش خواهد یافت.
بر اساس نتایج پژوهشهای موسسه سنجش و ارزیابی سلامت دانشگاه واشنگتن، در حال حاضر ۵۲۹ میلیون نفر در سراسر جهان دارای دیابت هستند و پیشبینی میشود که این تعداد تا سال ۲۰۵۰ با افزایش بیش از دو برابری به حدود ۱.۳ میلیارد نفر برسد.
طبق گفته محققان، بیشترین موارد ابتلا به دیابت نوع ۲ را تشکیل میدهد؛ این نوع بیماری با چاقی و افزایش وزن به طور قابل توجهی مرتبط است و تا حد زیادی قابل پیشگیری است.
نتایج این مطالعه همچنین نشان میدهد که شیوع بیماری دیابت در سراسر جهان یکنواخت نیست و برخی از کشورها و مناطق بیشتر در معرض افزایش نرخ ابتلا به این بیماری قرار دارند.
به عنوان مثال، منتظر میرود تا سال ۲۰۵۰ نرخ ابتلا به دیابت در شمال آفریقا و خاورمیانه به ۱۶.۸ درصد و در منطقه آمریکای لاتین و دریای کارائیب به ۱۱.۳ درصد برسد.
نرخ فعلی شیوع دیابت که ۶.۱ درصد است نیز طبق برآوردهای انجام شده به ۹.۸ درصد افزایش خواهد یافت و طبق گفته محققان، همه کشورها تحت تأثیراین بیماری قرار خواهند گرفت.
لیان اونگ، یکی از محققان مشارکت کننده در این تحقیق، با اشاره به اینکه دیابت نقشی در بروز برخی بیماریهای قلبی عروقی و حتی سکتههای مغزی دارد، اظهار داشت: “نرخ رشد سریع دیابت نه تنها یک هشدار است، بلکه برای هر سامانه بهداشتی در جهان چالشبرانگیز است.”
این مطالعه نشان داد که افزایش تعداد افراد مبتلا به دیابت تا حدی به دلیل افزایش چاقی و تا حدودی به دلیل تغییرات جمعیتی رخ میدهد و افراد مسن بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.
در این مطالعه، تأثیر همهگیری بیماری کووید-۱۹ بر دادههای ارائه شده توسط ۲۰۴ کشور به دلیل کمبود اطلاعات آماری کافی، محاسبه نشده است.
بنیاد خیریه “بیل و ملیندا گیتس” به عنوان منبع مالی برای این تحقیق و تحقیقات مرتبط با بیماری دیابت، که به صورت یک مجموعه مقالات در روز پنجشنبه در مجله پزشکی معتبر “لنست” منتشر شده است، وامیدها را فراهم کرده است.
در این مجموعه مقالات، تأکید بر ضرورت اتخاذ راهبردهای مؤثر در کاهش بیماری دیابت و افزایش آگاهی درباره نابرابری در ابتلا به بین اقشار مختلف جامعه شده است.
به واسطه این مجموعه تحقیقات علمی، مشخص شده است که بیشتر بیماران دیابتی در کشورهای با درآمد کم و متوسط زندگی میکنند و نمیتوانند به درمان مناسب دسترسی یابند.