پسران متولد شده از مادران چاق، هنگام تولد با اضافه وزن مواجه هستند و در مراحل بعدی زندگی، عوارض متابولیک از جمله بیماری کبد و دیابت را تجربه می‌کنند. این مطلب براساس تحقیقات اخیری انجام شده توسط تیم تحقیقاتی دانشگاه استرالیای جنوبی (UniSA) تدوین شده است که به بررسی تأثیر چاقی مادران بر سیگنال‌دهی آندروژن کبدی جنین می‌پردازد.
تحقیق نشان می‌دهد که جنین‌های پسر زنان باردار چاق، سیگنال‌های مختلفی دارند که تحت تأثیر هورمون‌های جنسی مردانه در کبد فعال می‌شوند و آنها را تشویق به رشد می‌کند. این سیگنال‌ها، نه تنها در مرحله تولد مشکلاتی ایجاد می‌کنند، بلکه در بزرگسالی نیز بر عملکرد کبد تأثیرگذارند.
آندروژن‌ها، که به طور طبیعی برای پشتیبانی از رشد و ویژگی‌های مردانه طراحی شده‌اند، اگر به میزان زیادی وارد شوند، باعث بزرگ شدن غیرطبیعی جنین‌های پسر می‌شوند و علاوه بر مشکلات تولد، بر عملکرد کبد آنان نیز تأثیر گذارند.
در مقابل، جنین‌های دختری مادران چاق، تحت تستوسترون اضافی قرار می‌گیرند که مسیر آندروژن را قطع کرده و رشد آنها را محدود می‌کند، که در نتیجه خطر اختلالات متابولیک در بزرگسالی را کاهش می‌دهد.
تحقیق‌گر این مطالعه، دکتر اشلی میکین، بیان کرد: «ما می‌دانیم که در پاسخ به چاقی مادر، تفاوت‌های جنسی در اختلالات متابولیک در اواخر زندگی وجود دارد». وی تاکید داشت که ارائه تغذیه مناسب در دوران بارداری می‌تواند تأثیرات مثبتی بر روی سلامت فرزندان اعمال کند.
پروفسور جانا موریسون، رئیس گروه تحقیقاتی اولیه سلامت بزرگسالان در دانشگاه UniSA، نیز اظهار کرد که توازن مناسب تغذیه در دوران بارداری برای اطمینان از شرایط مطلوب برای رشد فرزندان اهمیت دارد و تغییر در نگرش جامعه نسبت به تغذیه ضروری است. او تأکید کرد که تا زمانی که جامعه در مواجهه با چاقی تغییراتی ایجاد نکند، چالش‌ها در زمینه سلامت ادامه خواهد داشت.
