اختلال عاطفی فصلی، که گاه به عنوان افسردگی زمستانی نیز شناخته می‌شود، در واقع با اختلال عمده افسردگی تفاوت چندانی ندارد. تفاوت اصلی بین این دو اختلال در این است که اختلال عاطفی فصلی (SAD) به‌ویژه در فصل زمستان پدیدار می‌شود و با تغییرات فصلی، به‌ویژه کاهش نور و کوتاه شدن روزها همراه است. ممکن است این اختلال به‌عنوان ناراحتی گذرا و کاهش حالت انگیزه ناشی از هوای ابری یا بارانی اشتباه گرفته شود.
اگرچه اختلال عاطفی فصلی ممکن است در فصل‌های دیگر نیز ظاهر شود، اما معمولاً با کاهش نور روز و سرمای هوا همراه است. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است با کاهش انگیزه، انرژی و تغییرات در خلق و خوی خود مواجه شوند. علائم دیگر شامل حساسیت افزایش یافته، دشواری در خروج از تختخواب، عصبی بودن، بی‌انگیزگی برای انجام فعالیت‌های روزمره و تغییرات در الگوی خواب و اشتها می‌شوند.
اختلال عاطفی فصلی به دلیل شباهت علائم آن با نشانه‌های افسردگی، ممکن است با این بیماری و سایر اختلالات روانی اشتباه گرفته شود. درمان این اختلال معمولاً با استفاده از تابش نور و تغییرات در شیوه زندگی، از جمله انجام تمرین‌های ورزشی و بهبود رژیم غذایی انجام می‌شود.
اختلال عاطفی فصلی در افرادی که در ارتفاعات زندگی می‌کنند، رایج‌تر است. احتمالاً زمستان با سرمای بیشتر، کم‌نورتر بودن و طولانی‌تر بودن شب‌ها در این مناطق، باعث افزایش شیوع این اختلال می‌شود.
