آیا استاتین ها باعث اختلال نعوظ می شوند؟

للاستاتین ها یک داروی فوق العاده مفید برای افراد مبتلا به بیماری هایی مانند کلسترول بالا هستند – چیزی که می تواند خطر بیماری قلبی را افزایش دهد.

اما آیا این داروهای فشار خون می‌توانند بر روند طبیعی بدن مرتبط با سلامت قلب تأثیر بگذارند: عملکرد نعوظ (ED)؟ آیا ارتباطی بین استاتین ها و اختلال نعوظ وجود دارد؟

سلامت ما و ماهیت به هم پیوسته عملکردهای بدن ما پیچیده تر از آن چیزی است که بیشتر مردم می دانند

اما وقتی صحبت از استاتین ها و اختلال نعوظ می شود، اتصال لزوما چیزی نیست که باید از آن ترسید. در واقع، ممکن است استاتین ها برای عملکرد جنسی شما فوایدی داشته باشند.

برای درک اینکه چگونه استاتین‌ها و زندگی جنسی شما در هم تنیده شده‌اند، ابتدا باید جزئیاتی در مورد نحوه عملکرد استاتین‌ها و عملکرد آن‌ها با سیستم قلبی عروقی‌تان باز کنیم.

پس از آن، ما می توانیم با جریان تمام راه به سیستم تولید مثل شما برویم.

استاتین ها چیست و آیا بر آلت تناسلی شما تأثیر می گذارد؟

برای بسیاری از مردان مبتلا به کلسترول بالا، استاتین ها نجات دهنده واقعی و استعاری هستند. این داروها به مدیریت سطح کلسترول بالا کمک می‌کنند و خطر مشکلات جدی را در آینده کاهش می‌دهند.

استاتین ها اساساً داروهای اصلاح کننده کبد هستند – آنها به کبد شما می گویند که چگونه کلسترول را به طور متفاوت پردازش کند، به ویژه با مهار عملکرد آنزیمی به نام هیدروکسی متیل گلوتاریل کوآ ردوکتاز.

با مهار این آنزیم، به کبد شما گفته می شود که کلسترول کمتری تولید کند و کلسترول موجود را سریعتر از بدن خارج کند و سطح کلسترول شما را به شیوه ای سالم کاهش دهد.

بنابراین وقتی در مورد نقش استاتین ها صحبت می کنیم ربط آن با آلت تناسلی شما به کجا می رسد؟

استاتین ها و اختلال نعوظ: آنچه باید بدانیم

کلسترول بالا و سایر بیماری‌های پزشکی که استاتین‌ها برای درمان آن ها طراحی شده‌اند، در واقع عوامل خطر اختلال نعوظ در بیماران هستند، به ویژه با افزایش سن.

جدای از دلایل روانی اختلال نعوظ، بیماری قلبی، شرایط فشار خون، چاقی و سایر مشکلات سلامتی که معمولاً با بیمارانی که ممکن است به استاتین نیاز داشته باشند مرتبط هستند، در لیست مشکلاتی هستند که اگر به آنها توجه نشود، می توانند دیرتر (یا زودتر) در زندگی باعث اختلال نعوظ شوند.

اگرچه استاتین ها ممکن است یک درمان مستقیم نباشند، اما می توانند به افرادی که دلایل خاصی از اختلال نعوظ دارند کمک کنند تا علائم خود را کاهش دهند.

آیا استاتین ها می توانند باعث اختلال نعوظ شوند؟

در مورد این سوال که آیا استاتین ها می توانند باعث اختلال نعوظ شوند، بعید است.

عوارض جانبی استاتین ها و استاتین درمانی (و داروهای کاهش دهنده کلسترول، به طور کلی) واقعاً بر کیفیت نعوظ شما تأثیر نمی گذارد – حداقل بر اساس آنچه ما از آزمایشات بالینی می دانیم.

شواهد بسیار کمی وجود دارد که استاتین ها می توانند باعث اختلال نعوظ شوند. در واقع، اگر به آنچه کارشناسان می گویند نگاه کنید، استاتین ها با کاهش علائم ED همبستگی بهتری دارند.

یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز 2019 از «World Journal of Men’s Health» بیان کرد که استاتین‌ها در واقع ممکن است عملکرد نعوظ را بهبود بخشند، زیرا آنها به چندین هدف نهایی دست می‌یابند که می‌توانند سلامت نعوظ را تقویت کنند، یعنی:

بهبود عملکرد اندوتلیال، که از عملکرد نعوظ پشتیبانی می کند

افزایش در دسترس بودن اکسید نیتریک، عنصری حیاتی در نعوظ

کاهش استرس اکسیداتیو در بافت های نعوظ

با این حال، همان متاآنالیز نشان داد که این احتمال وجود دارد که استاتین ها ممکن است نعوظ شما را مختل کنند. یکی از عملکردهای استاتین ها مسدود کردن چیزی به نام ردوکتاز ۳-هیدروکسی-۳- متیل گلوتاریل کوآنزیم A است که باعث کاهش تستوسترون می شود (که خود باعث افزایش عملکرد نعوظ مناسب می شود).

در شرایط معدودی که سطح تستوسترون در شرایط اختلال نعوظ تحریک شده از نظر هورمونی در حال بازی است، استاتین ها ممکن است ارزش بررسی این خطر بالقوه را داشته باشند.

اما به طور کلی، این گزارش متقاعد نشده بود که این رفتار کاهش تستوسترون منجر به کاهش خالص عملکرد نعوظ شود. نتیجه گیری شد که استاتین ها به طور کلی می توانند عملکرد نعوظ را تقویت کنند (و دلیلی برای اختلال نعوظ نیستند).

آیا استاتین ها می توانند اختلال نعوظ را درمان کنند؟

ما تا به حال چیزهای خوبی در مورد استاتین ها گفته ایم، به خصوص در مورد تأثیر آنها بر سلامت نعوظ.

در حقیقت، مطالعات ارتباط بین آنچه استاتین ها انجام می دهند و آلت تناسلی شما را تایید کرده اند، اما اکثر آنهااستاتین ها را درمان اختلال نعوظ نمی دانند.

دلیل خوبی برای آن وجود دارد: استاتین ها درمانی برای اختلال نعوظ نیستند.

فقط به این دلیل که چیزی فواید دارد به این معنی نیست که یک درمان است.

آب پرتقال ممکن است در صورت ابتلا به عفونت سینوسی احساس بهتری در شما ایجاد کند، اما این یک درمان برای عفونت باکتریایی در سینوس های شما نیست – آیا آن را دریافت می کنید؟ بنابراین چه چیزی اختلال نعوظ را درمان می‌کند؟ با توجه به مؤسسه ملی بهداشت (NIH)، درمان های اختلال نعوظ به سه دسته اصلی تقسیم می شوند:

تغییر سبک زندگی، درمان و دارو.

تغییرات سبک زندگیتحقیقات مدت‌هاست که سلامت ضعیف (رژیم غذایی بد، ورزش نکردن، سیگار کشیدن و نوشیدن زیاد و غیره) را با مشکلات نعوظ مرتبط می‌داند.

اگر از یک رگ خونی در آلت تناسلی شما به تصویر بزرگتر سلامت جنسی و سلامت گردش خون بزرگنمایی کنیم، همه چیز به هم مرتبط است.

بیماری قلبی عروقی و اختلال عملکرد جنسی عمیقاً مرتبط هستند و هنگامی که از بیماری عروق کرونر قلب جلوگیری می کنید، می توانید عملکرد نعوظ را نیز بهبود ببخشید.

اگر رژیم غذایی بد و سلامت ضعیف قلب شما باعث اختلال نعوظ می شود، استاتین ها ممکن است یکی از راه های درمان مسائل جدی تر مربوط به سلامت قلبی عروقی شما باشد.

برخی دیگر شامل خواب شبانه خوب، بهتر غذا خوردن، ورزش منظم و کنار گذاشتن دخانیات، الکل و داروهای غیرقانونی است.درمانبخشی از این پازل وجود دارد که هنوز به آن اشاره نکرده ایم: سلامت عاطفی.

باید به این نکته اشاره کنیم که در حالی که برخی از بیماران مبتلا به اختلال نعوظ با مشکلات فیزیولوژیکی دست و پنجه نرم می کنند، برخی دیگر ممکن است به دلیل مسائل روانی مانند اعتماد به نفس پایین، ترس از صمیمیت و اضطراب عملکرد، مشکلات اختلال نعوظ داشته باشند.

این بلوک‌های روان‌شناختی به بهترین وجه با درمان درمان می‌شوند، که می‌تواند به شما کمک کند تا از طریق افکار منفی و الگوهای تفکر، راه خود را برای نزدیک شدن به صمیمیت اصلاح کنید و نعوظ خود را در بازی بازگردانید.

یکی از بهترین و کاربردی‌ترین رویکردها برای درمان اختلال نعوظ، درمان شناختی رفتاری (CBT) است: سیستمی که در آن یاد می‌گیرید افکار منفی و مزاحم را که ممکن است باعث اضطراب شما شوند یا به عزت نفس شما آسیب بزنند، رد کنید.

با گذشت زمان و تمرین، می‌توانید یاد بگیرید که بر آن افکار مسلط شوید و کنترل آنچه در سرتان می‌گذرد را دوباره به دست بگیرید.

این باعث می شود که شما آمادگی بیشتری برای تمرکز روی جنسیتی که می خواهید داشته باشید.

دارودارو برای اختلال نعوظ معمولاً به شکل مهارکننده‌های PDE5 است – داروهای تجویزی که جریان خون را در آلت تناسلی شما آسان‌تر می‌کنند و به آلت تناسلی شما کمک می‌کنند تا ماهیچه‌های مناسب را برای استحکام و حفظ نعوظ درگیر کنند.

احتمالاً قبلاً در مورد چند مورد از این داروها شنیده اید.سیلدنافیل (نسخه عمومی ویاگرا) یک مهارکننده PDE5 است که می‌توان آن را قبل از درگیری‌های عاشقانه برنامه‌ریزی‌شده‌تان مصرف کرد تا پشتیبانی لازم را به شما ارائه دهد.

سپس تادالافیل (سیالیس عمومی) وجود دارد که می‌توان آن را به‌عنوان یک داروی مورد نیاز اختلال نعوظ یا نسخه یک‌بار در روز برای کمک به بهبود میل جنسی مصرف کرد. هیچ تداخل شناخته شده ای بین PDE5 ها و استاتین ها وجود ندارد، اما با یک متخصص مراقبت های بهداشتی در مورد خطرات پاسخ منفی به سیلدنافیل یا سایر داروها فقط برای ایمن بودن صحبت کنید.

استاتین ها و اختلال نعوظ:

آنچه واقعاً باید بدانیدعوامل خطر قلبی عروقی، بیماری عروق کرونر و سایر مشکلات قلبی و جریان خون می توانند بر بیماران مبتلا به اختلال نعوظ تأثیر منفی بگذارند.

اینکه آیا آنها را به عنوان معیاری برای کیفیت زندگی در نظر بگیرید، در نهایت به شما بستگی دارد.

درمان با استاتین ممکن است برای برخی از مبتلایان به اختلال نعوظ فواید داشته باشد و برای برخی دیگر عوارض ایجاد کند.

در حالی که مشاهده مشکلات بیشتر در نتیجه استفاده از استاتین نسبتاً غیرمعمول است، با این وجود این احتمال وجود دارد.

وقتی نوبت به سوالاتی در مورد شرایط فردی شما می رسد، صحبت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی همیشه یک انتخاب عاقلانه است.

شخصی که از مسائل منحصر به فرد شما آگاهی دارد، بهتر است به شما کمک کند تا در مورد مصرف استاتین و نگرانی های مربوط به نعوظ، زمانی که اطلاعات بیشتری در مورد شما بدانند، راهنمایی کنید.

در همین حال – و این احتمالاً ناگفته نماند – باید آن استاتین ها را طبق دستور مصرف کنید.

سلامتی شما این است که طولانی ترین و با معنی ترین زندگی خود را داشته باشید. یافتن ترکیبات دارویی مناسب برای بهترین کیفیت زندگی کاری است که باید با دقت و عمد انجام دهید – و با حمایت حرفه ای.

اگر آماده باشید، امروز می‌توانیم آن پشتیبانی حرفه‌ای را ارائه دهیم.