اختلال خواب در دوران میانسالی ممکن است به مشکلات حافظه در سال‌های بعد از آن منجر شود.
به گزارش ساینس، خوابیدن در طول شب برای افراد میانسال که به امید جلوگیری از زوال عقل وارد مرحله میانسالی می‌شوند، حائز اهمیت زیادی است.
نتایج یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که افراد میانسال تجربه‌کنندگان اختلال در خواب ممکن است پس از یک دهه با مشکلات حافظه روبرو شوند. این یافته می‌تواند در پیشگیری از بیماری آلزایمر – رایج‌ترین نوع زوال عقل در جهان – نقش مهمی ایفا کند.
خصوصاً افرادی که در دوره ۳۰ و ۴۰ سالگی با مشکلات خواب مواجه می‌شوند، ممکن است در دهه ۴۰ و ۵۰ سالگی با مشکلات تفکر و حافظه مواجه شوند.
دکتر یو لنگ، محقق این تحقیق، که دکترای روان‌پزشکی و علوم رفتاری دانشگاه کالیفرنیا، سان‌فرانسیسکو (UCSF) است، اظهار داشته است: “با توجه به اینکه علائم بیماری آلزایمر چندین دهه قبل از شروع نمایانگر علائم در مغز جمع‌آوری می‌شوند، درک ارتباط بین خواب و شناخت در مراحل اولیه زندگی برای درک نقش مشکلات خواب به عنوان عامل خطری بسیار حیاتی است.”
در این تحقیق که بر روی ۵۲۶ نفر با میانگین سن ۴۰ سال و بیش از ۱۱ سال پیگیری انجام شده، شرکت‌کنندگان به مدت سه روز دو بار در سال از یک مانیتور فعالیت مچ دست استفاده کردند تا الگوهای خواب خود را ثبت کنند. آن‌ها همچنین دفتر خاطرات خواب داشتند تا زمان خواب و بیداری را ثبت کنند و کیفیت خواب خود را ارزیابی کنند.
نتیجه‌گیری این تحقیق نشان می‌دهد که کیفیت خواب، به جای مقدار آن، بیشترین تأثیر را بر سلامت شناختی در دوران میانسالی دارد. از میان شرکت‌کنندگان، ۴۶ درصد خواب ضعیف را گزارش کرده‌اند که با نمرات بالاتر در مقیاس ارزیابی کیفیت خواب مرتبط بوده‌اند. این افراد نیز در آزمون‌های حافظه و تفکر عملکرد ضعیفی از خود نشان داده‌اند. این موضوع با ۱۷۵ شرکت‌کننده که بیشترین اختلال خواب را داشتند و ۴۴ نفر از آن‌ها در دهه ۴۰ و ۵۰ سالگی با مشکلات حافظه روبرو شدند مقایسه شده است.
نتایج این تحقیق در نشریه Neurology، مجله پزشکی آکادمی نورولوژی آمریکا منتشر شده است.
