مصرف وعده غذایی حاوی مقادیر زیادی از کربوهیدرات و قندها، مانند سیب‌زمینی، غلات صبحانه و نان سفید، ممکن است باعث خستگی و کاهش انرژی در شما شود. این نوع غذاها دارای شاخص گلیسمی بالا هستند و باعث سریعتر آزاد شدن قندها در بدن می‌شوند.
افزایش سطح گلوکز در خون تحریک‌کننده تولید انسولین را بیشتر می‌کند که به دنبال آن رخدادهای بیولوژیکی در بدن رخ می‌دهد. این روند به جذب گلوکز توسط سلول‌های ماهیچه‌ای و چربی منجر می‌شود. این اتفاق منجر به کاهش سطح قند خون و کاهش انرژی می‌شود.
وقتی غذا می‌خورید، بدن به حالت «استراحت و هضم» وارد می‌شود که ناشی از فعال‌سازی سیستم عصبی پاراسمپاتیک است. این وضعیت در تضاد با حالت «جنگ یا پرواز» سیستم عصبی سمپاتیک قرار دارد. مقداری که این حالت استراحت و هضم در شما ایجاد می‌کند، به میزان مصرف غذا در وعده‌ای خاص وابسته است. مصرف مقدار زیادی غذا منجر به نیاز بیشتر به استراحت خواهد شد.
همچنین، اسید آمینه تریپتوفان ممکن است در ایجاد خواب آلودگی پس از وعده غذایی نقش داشته باشد. تریپتوفان در غذاهای پروتئینی مانند تخم‌مرغ، ماهی و گوشت یافت می‌شود. انسولین باعث جذب برخی از اسیدهای آمینه (به جز تریپتوفان) به ماهیچه‌ها می‌شود که به نوبه خود تحریک‌کننده تریپتوفان می‌شود. این اتفاق باعث می‌شود تریپتوفان در دسترس مغز قرار گیرد و از طریق یک انتقال‌دهنده اسید آمینه به مغز منتقل شود. در مغز، تریپتوفان به سروتونین و سپس به ملاتونین تبدیل می‌شود، دو هورمونی که به خواب و آرامش کمک می‌کنند.
برای جلوگیری از خستگی پس از وعده غذایی، بهتر است از مصرف وعده‌های غذایی حاوی مقادیر زیادی از کربوهیدرات مانند ساندویچ یا برنج پرهیز کنید. به جای آن، به ترکیب مقداری پروتئین، چربی‌های سالم و سبزیجات در وعده‌های غذایی‌تان توجه کنید تا تغذیه خود را متوازن کنید و از مصرف بیش از حد غذا در یک وعده خودداری کنید!
