تئوری جدید دانشمندان درباره ناباروری!

محققان دانشگاه ایالتی میشیگان (MSU) معمای ساختار کمتر شناخته‌شده اسپرم به نام “قطره‌ی سیتوپلاسمی” (CD) را کشف کردند. این قطره، که به شکل سیتوپلاسمی متورم شناخته می‌شود، در نزدیکی سر اسپرم و به ویژه گردن آن واقع شده است. سیتوپلاسم، یک ماده چسبناک و ژلاتینی است که توسط یک غشای سلولی محصور شده است و این کشف به عنوان یک مدل ژنتیکی جدید در اسپرم انسان و دیگر پستانداران محسوب می‌شود.

با وجود اینکه قطره‌ی سیتوپلاسم بیش از ۱۰۰ سال پیش کشف شده است، نحوه تشکیل و عملکرد آن به دلیل نبود ابزارهای مولکولی و ژنتیکی برای مطالعه، همچنان نامعلوم بود. محققان MSU با استفاده از موش‌ها نشان داده‌اند که CD یک اندامک فعال در حال تشکیل است که به منظور تنظیم بلوغ و باروری اسپرم طراحی شده و به عنوان “اتاق ذخیره” عمل می‌کند. این اندامک پروتئین‌های حیاتی مورد نیاز برای عملکرد اسپرم را جمع‌آوری کرده و آنها را در انتظار سفر به تخمک نگه می‌دارد.

محققان تاکید دارند که ژن SYPL1 نقش مهمی در تشکیل CD دارد. این ژن کنترل‌کننده‌ای است که یک سیستم تبادلات پروتئینی جدید را در اسپرم درحال‌رشد کنترل می‌کند. پروتئین SYPL1 نقش کلیدی در هدایت وزیکول‌های غشایی که پروتئین‌های ضروری را به CD منتقل می‌کنند، ایفا می‌کند. حذف ژن SYPL1 منجر به از بین رفتن سیستم مبادلات پروتئینی و ایجاد CD خالی و بدون وزیکول می‌شود.

این کشف نه‌تنها در درک بهتر از ساختار اسپرم کمک می‌کند بلکه ممکن است راه‌های جدیدی برای تحقیقات در حوزه باروری انسان و دیگر حیوانات فراهم آورد و احتمالاً بهبود مسائل باروری را به هدف قرار دهد.