به گفته پژوهشگران، مصرف داروهای مهارکننده اسید معده به مدت چهار و نیم سال یا بیشتر ممکن است خطر زوال عقل را افزایش دهد.
دانشمندان مشاهده کرده‌اند که افرادی که به مدت چندین سال داروهای تجویزی برای کنترل اسید معده مصرف می‌کنند، ممکن است با خطر بیشتری از ابتلا به زوال عقل روبرو شوند.
رفلاکس اسید هنگامی رخ می‌دهد که اسید معده به مری برخورد می‌کند و باعث درد و سوزش در قفسه سینه می‌شود. این وضعیت به طور عام به نام “سوزش سر دل” شناخته می‌شود.
این مشکل می‌تواند منجر به ایجاد زخم یا بیماری رفلاکس معده به مری شده و در نهایت به سرطان مری منجر شود.
یک تحقیق که اخیراً در مجله “نورولوژی” منتشر شده است، نشان می‌دهد که داروهای مهارکننده پمپ پروتون، که برای کاهش اسید معده و کنترل آن از طریق مهار آنزیم‌های معده استفاده می‌شوند، با خطر زوال عقل در ارتباط است.
کاماکشی لاکشمینارایان، نویسنده این تحقیق، اظهار داشت: “اگرچه ما هنوز ارتباط کوتاه مدت این داروها با زوال عقل را تأیید نکرده‌ایم، اما نشانه‌ها نشان می‌دهد که استفاده طولانی مدت از این داروها با خطر بیشتری از ابتلا به زوال عقل مرتبط است.”
تحقیقات نشان می‌دهد که افرادی که این داروها را برای مدت بیش از ۴.۴ سال مصرف کرده‌اند، در مقایسه با دیگران، با ۳۳ درصد خطر بیشتری از ابتلا به زوال عقل روبرو بوده‌اند.
به هر حال، آنها به این نتیجه رسیده‌اند که ریسک بیشتری برای افرادی که کمتر از ۴.۴ سال از این داروها استفاده کرده‌اند، تشخیص داده نشده است.
لاکشمینارایان تأکید کرد که هرچند راه‌های مختلفی برای درمان رفلاکس اسید وجود دارد، از جمله استفاده از آنتی‌اسیدها، حفظ وزن سالم، تغذیه منظم و رژیم‌های غذایی خاص، اما این راه‌ها ممکن است برای همه موثر نباشند. او افزود: “با توجه به این مسئله مهم است که افرادی که این داروها را مصرف می‌کنند، قبل از ایجاد تغییراتی در درمان خود، نظر پزشک خود را جویا شوند تا بهترین گزینه برای آنها انتخاب شود. قطع ناگهانی این داروها ممکن است منجر به تشدید علائم در افراد شود.”
مهارکننده‌های پمپ پروتون، یکی از پرکاربردترین دسته‌های دارویی برای کنترل اسید معده در اروپا و آمریکا هستند، اما استفاده از این داروها قبلاً با بیماری‌های مزمن کلیوی، سکته مغزی و اختلالات استخوانی مرتبط شده است.
به گزارش انجمن آلزایمر اروپا، حدود ۷.۸ میلیون نفر در اتحادیه اروپا به زوال عقل مبتلا هستند.
