قطعاً برای طرفداران فوتبال سخت خواهد بود که متوجه شوند برخی از بازیکنان باشگاه‌شان از یکدیگر متنفر هستند؛ موضوعی که در سال‌های اخیر در بسیاری از تیم‌های بزرگ فوتبال اروپا از جمله منچستریونایتد، آرسنال و منچسترسیتی وجود داشته است. برخی از هم‌تیمی‌ها به سادگی با یکدیگر کنار نمی‌آیند.
در این گزارش، ما نگاهی خواهیم داشت به بازیکنانی که مجبور بودند هر روز با هم تمرین کنند و هر شنبه در بالاترین سطح برای تیمشان بازی بکنند، اما از انتهای دلشان از یکدیگر متنفر بودند.
امانوئل فریمپونگ و سمیر نصری در آرسنال
فریمپونگ در سال ۲۰۱۹ به اتلتیک گفت: هرگز سمیر نصری را دوست نداشتم حتی اگر ۵ میلیارد دلار به من بدهند، باز هم از او متنفر خواهم بود.»
نفرت کاشته شده در دل این جمله ناشی از اتفاقی است که پس از اخراج این بازیکن ۱۹ ساله در دومین بازی خود برای آرسنال مقابل لیورپول رخ داد؛ دیداری که با شکست ۲ بر صفر لندنی‌ها همراه بود. پس از پایان بازی نصری در مقابل رختکن ایستاد و با فریاد زدن مقابل فریمپونگ او را مقصر باخت خطاب کرد. پس از انتقال نصری به منچستر سیتی این ۲ نفر در شبکه‌های اجتماعی با یکدیگر ارتباط داشتند. یک روز نصری به‌صورت تلفنی فریم پنگ را تهدید کرد و امانوئل فریمپونگ در جواب او گفت: «من مثل بازیکنانی نیستم که از تو بترسم. حتی مثل تو نخواهم بود که از دعوای خیابانی بترسم.» البته پس از آن این ۲ نفر چه در زمین فوتبال و چه در خیابان با یکدیگر ملاقات نداشتند!
جوی بارتون و عثمان دابو در منچسترسیتی
جوی بارتون با اخلاقیات عجیب خودش همیشه سوژه رسانه‌ها بود اما این اقدام او هیچ وقت فراموش نمی‌شود. در زمین تمرین منچسترسیتی با عثمان دابو درگیر شد و تحت تاثیر این مجادله، به ۴ ماه حبس تعلیقی محکوم شد!
دی شرینگام و اندی کول در منچستریونایتد و تیم ملی انگلیس
وقتی هر ۲ در زمین بودند به‌طور میانگین هر ۸۴ دقیقه یک گل برای منچستر یونایتد به ثمر رساندند اما نفرت این ۲ نفر مربوط به زمانی است که اندی کول در اولین بازی خود مقابل تیم ملی اروگوئه قرار بود با تدی شرینگام تعویض شود اما این بازیکن از دست دادن با اندی کول اجتناب کرد و این سرآغاز نفرتی ۱۵ ساله شد. مهاجم سرشناس تیم‌های منچستر یونایتد و منچستر سیتی بعدها گفت: «در سال ۱۹۹۶ نیل رادوک پایم را از ۲ مکان شکست اکنون ترجیح می‌دهم با نیل رادوک بنشینم و یک فنجان قهوه بخورم اما یک ثانیه در کنار تدی شرینگام نباشم.»
لوتار ماتئوس و اشتفان افنبرگ در تیم ملی آلمان و بایرن مونیخ
این ۲ آلمانی که در بایرن مونیخ کنار یکدیگر بازی کرده‌اند، همواره حرفه‌ای بودن و فوتبالیست بودن را در زمین به معرض نمایش گذاشتند. به‌طرز شگفت‌انگیزی اما افنبرگ در زندگی‌نامه خود یک فصل را به لوتار ماتئوس اختصاص داده و سرتیتر آن را آنچه «لوتار ماتئوس درباره فوتبال می‌داند» نامیده باورتان نمی‌شود که آن فصل یک کاغذ خالیست!
البته این احساس، نشأت گرفته از زمانی است که ماتئوس در فینال جام جهانی ۱۹۹۰ حاضر به زدن پنالتی نشد و افنبرگ او را متهم به بزدلی کرد.
کرگ بلیمی و جان آرنه ریسه در لیورپول
در زمانی که لیورپول در بارسلونا اقامت می‌کرد، ریسه درخواست بلیمی را برای خواندن کارائوکه رد کرد و بلیمی با چوب گلف مرد نروژی را مورد ضربه قرار داد. هر دوی آنها در بازی مقابل بارسلونا موفق به گلزنی شدند و هر ۲ با یک خوشحالی متفاوت نفرتشان را به رخ کشیدند.
آرین روبن و روبرت لواندوفسکی در بایرن مونیخ
برای ما طرفداران فوتبال سبک آرین روبن به‌شدت مهیج بود، او حرکت عرضی انجام می‌داد و با ضربه پای چپ دروازه رقبا را فتح می‌کرد اما این موضوع برای مهاجمی چون لواندوفسکی غیرقابل قبول بود. روبرت مرتبا از خودخواهی روبن خسته شده بود و بارها سعی می‌کرد با او ارتباطش را تقویت کند اما این اتفاق رخ نداد.
ینس لمان و مانوئل آلمونیا در آرسنال
لمان همیشه پشت سر الیور کان قرار گرفته بود و حسرت پوشیدن شماره یک پیراهن تیم ملی آلمان را داشت و از طرفی مانوئل آلمونیا این حس را در لندن تجربه می‌کرد. اگر چه او در ظاهر بازیکن خوش اخلاقی بود اما در سال ۲۰۱۹ نسبت به لمان واکنش تندی نشان داد و گفت: «نیمکت‌نشینی و دستمزد گرفتن راحت است اما نه زمانی که ببینید یک پیرمرد که از ۳۰ سالگی فوتبال بازی کردن یاد گرفته، جلوی شماست.»
ویلیام گالاس و کولو توره در آرسنال
این ۲ نفر هرگز با یکدیگر دوست نبودند و درگیری بسیار عمیقی دارند. کدورت میان این ۲ نفر مشخص نیست مربوط به چه موضوعی است اما هر ۲ آن را تایید کردند و کولو توره در مصاحبه با اسکای این وعده را داده که قرار است تا قبل از ۶۰ سالگی این موضوع را مطرح کنند.
روبرت لواندوفسکی و یاکوب بلاژیکوفسکی در تیم ملی لهستان و دورتموند
بازهم نام لواندوفسکی. این ۲ نفر که در دورتموند با یکدیگر هم‌تیمی بودند و برای سفر به تیم ملی لهستان با یک وسیله نقلیه سفر می‌کردند از لحاظ عقاید سیاسی با یکدیگر مشکل داشتند و این موضوع باعث شده بود ارتباط دوستانه با یکدیگر نداشته باشند. این موضوع در عروسی لوا بیشتر به چشم آمد؛ جایی که او همه هم‌بازیانش را دعوت کرد به غیر از یاکوب بلاژیکوفسکی!
زلاتان ابراهیموویچ و رافائل فن‌درفارت در آژاکس
نمی‌شود به سراغ جنجال و دشمنی برویم و از زلاتان ننویسیم. در زمانی که برای آژاکس بازی می‌کردند، قرار شد در یک بازی ملی به مصاف یکدیگر بروند که در آن رافائل فن در فارت توسط زلاتان مصدوم شد و اعتقاد داشت زلاتان از عمد به او ضربه زده است. زلاتان در واکنش به این جمله، فن‌درفارت را یک «حیوان دروغ‌گو» عنوان کرد. اگر چه رونالد کومان سعی کرد این ۲ نفر را آشتی دهد اما هیچ‌کس عذرخواهی نکرد و زلاتان مدعی شد که اگر این کار را ابتدا رافائل انجام ندهد، استخوان پایش را می‌شکند.
مائورو ایکاردی و ماکسی لوپس در سامپدوریا
مورد آخر تا حدودی برای طرفداران فوتبال آشنا است؛ زمانی که ایکاردی در خانه ماکسی لوپس زندگی می‌کرد و هر ۲ برای سامپدوریا بازی می‌کردند. ایکاردی با حمایت از واندا نارا موجب خیانت او به لوپس شد و در نهایت یک سال بعد از طلاق این ۲ نفر، با واندا ازدواج کرد!
جیمی کرگر و الحاجی دیوف در لیورپول
دیوف در زمان خداحافظی‌اش از کرگر و جرارد به عنوان ۲ کاپیتان محبوب دوران فوتبالش تقدیر کرد اما کرگر ارتباط خوبی با او نداشت و در برنامه اسکای او را بدترین بازیکن تمام تاریخ لیورپول عنوان کرد. الحاجی دیوف در پاسخ به او حرف جالبی زد: «تفاوت ما مشخص است. من شاید یک بازیکنِ جهانی نباشم اما کرگر قطعا یک بازیکن مزخرف و وراجِ بدون دانش است. برای رفع کدورت‌ها می‌توانم یکی از جام‌هایم را برای این بازیکن که شخصیت بازنده‌اش در کل دنیا سرآمد است، بفرستم تا شاید تغییر نظر دهد.»
منبع: ورزش‌سه
