در سال ۱۹۹۲، مکلارن F1 استاندارد جدیدی در دنیای ابرخودروها ایجاد کرد. سپس در سال ۲۰۱۲ مکلارن با P1، اولین ابرخودرو هیبریدی خود، باردیگر تعریف جدیدی از خودروهای عملکردمحور به‌نمایش گذاشت و اکنون ۳۰ سال پس از F1 افسانه‌ای، مکلارن با W1، قدرتمندترین خودرو جاده‌ای تاریخ خود، بازگشته است.
قدرت مکلارن W1 از موتور جدید چهار‌لیتری V8 تویین توربو با کمک باتری تأمین می‌شود. شاهکار جدید مکلارن می‌تواند ۱,۲۵۸ اسب بخار قدرت و ۱,۳۴۳ نیوتن‌متر گشتاور تولید کند تا بتواند ظرف تنها ۲٫۷ ثانیه به سرعت ۹۶ کیلومتربرساعت برسد. حداکثر سرعت خودرو به‌صورت الکترونیکی روی ۳۴۹ کیلومتربرساعت محدود شده است.
موتور جدید که با نام MPH-8 شناخته می‌شود، به‌طور کامل از ابتدا طراحی و ساخته شده و به‌تنهایی ۹۱۶ اسب‌بخار قدرت تولید می‌کند تا با ۲۳۰ اسب‌بخار به‌ازای هر لیتر سوخت، بیشترین توان خروجی را در میان تمامی موتورهای مکلارن داشته باشد.
بلوک سبک‌وزن و سوپاپ‌های بسیار مقاوم و سیلندرهای پوشش‌دار با فناوری پلاسما اسپری، امکان دستیابی به ۹۲۰۰ دوربردقیقه را برای موتور فراهم می‌کند. توربوشارژرهای تویین اسکرول از دور موتور 2500rpm به‌طور کامل فعال می‌شوند.
موتور جدید V8 به سیستم E-Module متشکل از یک موتور برقی با شار شعاعی و واحد کنترل موتور و باتری ۱٫۴ کیلووات‌ساعتی مجهز است که ۳۴۲ اسب‌بخار دیگر به توان خروجی موتور بنزینی اضافه می‌کند. W1 در حالت تمام‌برقی، تنها می‌تواند ۲٫۵ کیلومتر مسافت طی کند.
ماژول برقی جدید مکلارن، تنها ۱۹٫۸ کیلوگرم وزن دارد. وزن کل تمام اجزای هیبریدی در‌مقایسه‌با P1 به میزان ۳۹٫۹ کیلوگرم کاهش یافته است. مکلارن W1 وزن خشک (بدون مایعات شامل بنزین و روغن) معادل ۱۳۹۶٫۴ کیلوگرم دارد و تنها ۴٫۱ کیلوگرم سنگین‌تر از P1 است.
قدرت و گشتاور به‌لطف دیفرانسیل الکترونیکی جدید به چرخ‌های عقب ارسال می‌شوند و کل این مجموعه با گیربکس هشت‌سرعته‌ی خودکار با دنده‌ی عقب الکترونیکی همراهی می‌شود. در این سیستم، به‌جای استفاده از اهرم دنده‌ی مکانیکی برای تغییر دنده، از سیستمی الکترونیکی برای تعویض دنده‌ها استفاده می‌شود.
طراحی W1 حول شاسی مونوکوک جدید مکلارن به نام Aerocell شکل گرفته است که موقعیت نشستن ثابت را با تنظیمات فرمان و پدال و درهای Anhedral جدید ترکیب می‌کند. صندلی‌های یکپارچه‌ی Aerocell به مکلارن کمک کرد تا حدود هفت سانتی‌متر فاصله‌ی محوری خودرو را کوتاه‌تر کند. درهای Anhedral جریان هوا را روی گلگیرهای جلو بهبود می‌بخشند.
مکلارن می‌گوید W1 بیش از ۳۵۰ ساعت را در تونل باد گذرانده است. خودروساز بریتانیایی بیش از ۵,۰۰۰ نقطه‌ی منفرد را آزمایش کرد تا مطمئن شود که W1 آیرودینامیک‌ترین خودرویی محسوب می‌شود که تاکنون ساخته است.
W1 از بال عقب Active Long Tail با الهام از F1 GTR 1997 بهره می‌برد که باعث بهبود کشش و افزایش نیروی داون‌فورس می‌شود. مکلارن می‌گوید که W1 می‌تواند شکل خود را تا حدی تغییر دهد. انحراف‌کننده‌ی جریان هوا روی سقف نیز هوای تازه را به محفظه‌ی موتور می‌فرستد. بال‌های جلو و عقب فعال به‌ترتیب در حالت Race به تولید ۳۵۰ و ۶۵۴ کیلوگرم نیروی داون‌فورس کمک می‌کنند.
ارتفاع سواری در حالت Race در جلو ۳٫۸۱ سانتی‌متر و در عقب ۱٫۷۸ سانتی‌متر کاهش می‌یابد. اسپویلر Long Tail می‌تواند تا ۲۹٫۹۷ سانتی‌متر هنگام اندازه‌ی خود را تغییر دهد.
زیر بدنه‌ی چشم‌نواز W1، سیستم تعلیق فعال Race Active Chassis Control III قرار دارد که در سه حالت مختلف قابل‌تنظیم است: Comfort و Sport و Race. کالیپرهای شش‌پیستونه‌ی فورج‌کاری‌شده در جلو و چهار‌پیستونه در عقب با دیسک‌های کربن سرامیکی مکلارن W1 را از سرعت ۱۰۰ کیلومتربرساعت در ۲۹ متر متوقف می‌کنند. توقف خودرو از سرعت ۲۰۰ کیلومتربرساعت در ۱۰۰ متر انجام می‌شود.
W1 به‌طور استاندارد با لاستیک‌های Pirelli P Zero Trofeo RS اندازه‌ی ۲۶۵/۳۵ در جلو و ۳۳۵/۳۰ در عقب عرضه می‌شود. همچنین، مکلارن لاستیک‌های P Zero R را برای استفاده معمولی‌تر جاده و لاستیک‌های Pirelli P Zero Winter 2 را ارائه می‌دهد.
در کابین صفحه‌نمایش لمسی هشت‌اینچی با پشتیبانی از اپل کارپلی و اندروید اتو و نیز درگاه‌های USB-A و USB-C دیده می‌شود. قفسه‌ای کوچک پشت صندلی‌ها مقداری فضای ذخیره‌سازی برای خودرو فراهم می‌کند.
مکلارن فقط ۳۹۹ نمونه از W1 را با قیمت ۲٫۱ میلیون دلار خواهد ساخت و همه‌ی آن‌ها از همین حالا فروخته شده‌اند.
