تن‌هاخ پس از بازی به همراه بازیکنانش زیر باران سنگین شهر منچستر در اولدترافورد که فضایی مشابه با وضعیت فعلی تیم را ساخته بود، قدم می‌زدند تا از هوادارانی که در سکوها مانده بودند عذرخواهی کنند. نمایی از یک حس بد در ورزشگاه ساخته شد. آن هواداران در جایگاه استرتفورد اند به آواز خواندن ادامه دادند اما چیز زیادی برای خواندن و دادن انگیزه به بازیکنان وجود نداشت. البته این شعرها شاید تلنگری بود برای بازگشت به تعهدی که بازیکنان و مربی به منچستریونایتد دارد.
آلخاندرو گارناچو، لیساندرو مارتینس و آندره اونانا به عنوان آخرین افراد از تونل به رختکن بازگشتند. احتمالا افکار فراوانی در ذهن آنها وجود داشت؛ چقدر سریع دوباره در این فصل به شرایط بحرانی رسیده‌اند و چه چیزی باید تغییر کند تا دوباره جلوی هواداران باشگاه و خودشان شرمنده نباشند؟ در رختکن مربی تیم همه را به سوی شروع دوباره فراخواند زیرا پنجشنبه آنها باید به پرتغال بروند و در لیگ اروپا مقابل پورتو بازی کنند. همیشه یک روز جدید وجود دارد و این نباید از دست برود.
سرمربی جایگاهش را حفظ می‌کند؟
مرد هلندی نیمکت منچستریونایتد پس از آن بازی بسیار بد تیمش به گفته برخی رسانه‌ها در نیمه‌های شب به کارینگتون وارد شده تا روز جدید را در ساعت 4 پس از نیمه‌شب آغاز کند و نور دوباره به تیمش بازگردد. با این حال به ناچار همه امروز به فکر این هستند آیا این مرد می‌تواند دوباره نور را به ترکیب بازگرداند یا اینکه منچستریونایتد همچنان در تاریکی خواهد ماند؟ نتیجه 3 بر صفر مقابل اسپرز، دومین باخت 3 گله و بدون گل زده تیم تن‌هاخ در 3 بازی آغازین لیگ بود و یکی از بدترین بازی‌ها را مشاهده کردیم.
وقتی دوربین در نیمه اول به روی کادر مدیریتی شامل سر دیو بریلسفورد، مدیر ورزشی اینئوس، عمر برادا، مدیرعامل منچستریونایتد، دن اشورث، مدیر اجرایی تیم و جیسون ویلکاکس، مدیر فنی تیم رفت به چشم دیده می‌شد آنها هم احساسی شبیه به اریک تن‌هاخ دارند.
شرایط دلنشین نبود اما گویا آنها همچنان بر هدفشان پافشاری خواهند کرد. برادا و اشورث در آغاز همین ماه به صورت کامل مربی خود را حمایت کردند و به صورت کاملا آگاهانه، مصاحبه در حمایت از مربی را پس از قطعی شدن باخت در اولترافورد مقابل لیورپول مشاهده کردیم. هیچ ابهامی در حال حاضر وجود ندارد که آنها نمی‌خواهند مسیر را تغییر دهند و یک فرایند روش‌مند و حتی آهسته را به تغییرات سریع ترجیح می‌دهند.
اکنون گرت ساوت‌گیت مدتی است که از سمت خود در تیم ملی انگلیس کنار رفته و رابطه خوب او با اشورث و بریلسفورد می‌توانست او را به عنوان مربی به منچستریونایتد نزدیک کند. صحبت‌های اخیر اولگنار سولسشائر که گفت همیشه برای بازگشت دوباره به منچستریونایتد آماده است وجود دارد و شاید بسیاری دوست داشته باشند به همان دوران برگردند. گراهام پاتر اعلام آمادگی کرده اکنون می‌خواهد به فوتبال بازگردد و او رابطه مستحکمی با مدیران یونایتد دارد. توخل و سایر گزینه‌ها وجود دارد و هر کدام می‌توانند یک گزینه موقت یا دائم برای منچستریونایتد باشند، با این وجود مدیران کاملا روی پروژه فعلی استقامت خواهند کرد و سعی می‌کنند نگرانی کمتری به تیم وارد کنند.
این شرایط البته باید توسط سرمربی غنیمت شمرده شود اما مطمئنا کار بسیار سختی در پیش است. 2 دیدار مقابل پورتو و استون‌ویلا، آن هم در زمین این تیم‌ها می‌تواند کمی شرایط را پیچیده کند. باخت بد مقابل این تیم‌ها و یا حتی سربلند نبودن در این دیدارها شاید استقامت مدیران را بکاهد و دوباره به صحبت‌های گذشته خود پس از جام حذفی بازگردند. آنها مدت‌ها برای رسیدن به این تصمیم صرف کردند و ما نمی‌دانیم حد نهایی صبر را کجا قرار داده‌اند.
فشارهای رسانه‌ای
اگر تیم تن‌هاخ مقابل پورتو و پس از آن مقابل استون ویلا شکست بخورد، فشار روی تصمیم‌گیرندگان بسیار زیاد می‌شود. اکنون آنها فشار بسیار زیادی را تحمل می‌کنند. اکثر انجمن‌های هواداری تصمیم گرفته‌اند دیگر پشت تن‌هاخ نباشند و دست از حمایت بردارند. تعداد زیادی از هواداران در حین بازی زمین را ترک کردند و در رسانه‌ها گری نویل و اشلی یانگ پیشنهاد دادند بازیکنان تیم بدون حضور سرمربی و مربیان جلسه‌ای داشته باشند و تصمیم بگیرند چگونه ادامه دهند. می‌گویند اخراج فرناندس حرکتی عمدی محسوب می‌شد برای خداحافظی با تن‌هاخ یا مصدومیت مگوایر قبل از بازی یک فرار بود از سوی این بازیکن که حتی روی نیمکت ننشیند! صحبت‌های نویل و یانگ طعنه‌ای به نظر می‌رسید برای شرایط فعلی.
بازی بسیار بد و شرایط بد یونایتد
اریک تن‌هاخ بد بازی کردن تیمش را کاملا پذیرفت بود و گفت: «ما بازی را بسیار ضعیف شروع کردیم، مانند زمانی که فن دیفن از کل زمین عبور کرد، بسیار با استرس در بازی حضور داشتیم. بازیکنان یکدیگر را در زمین پیدا نمی‌کردند. نمی‌توانستیم مالکیت توپ را حفظ کنیم، به اندازه کافی در یک‌سوم حریف هجومی نبودیم و به خوبی پرس انجام ندادیم.»
چنین شکنندگی ذهنی در بازی، آن هم در حضور هواداران و ورزشگاه خانگی نگران‌کننده است و این سوال را مطرح می‌کند این مجموعه‌ای از ضعف‌های فردی است یا به عدم اعتماد به استراتژی مربی بازمیگردد؟ آنها چندین بار با تاکتیک‌های مربی به زمین رفته‌اند و هر بار نتیجه ناامیدکننده‌ای به دست آوردند.
کارت قرمز برونو فرناندس روی مسابقه تاثیر داشت اما تاتنهام وقتی 2 تیم 11 نفره بودند، هر زمان می‌خواست از بازیکنان منچستریونایتد گذر می‌کرد. اسپرز خوب بود اما یونایتد بسیار بد بازی می‌کرد. پرس بازیکنان منچستریونایتد هماهنگی نداشت و هر شخص به شیوه خودش این کار را انجام می‌داد. تلاش برای پاس دادن از عقب زمین به باز شدن شکاف در میانه زمین منجر می‌شد و پیدا کردن یک بازیکن در موقعیت مناسب برای شخص دارنده توپ تقریبا چیزی شبیه به غیرممکن به نظر می‌رسید. بارها و بارها بازیکنی که از منچستریونایتد صاحب توپ بود و می‌خواست از حریف رد شود به در بسته می‌خورد و اسپرزی‌ها دوباره صاحب میدان می‌شدند. در یک ضدحمله دیدیم مارکوس راشفورد حرکت کرد و وقتی منتظر ماند جاشوا زیرکزی بیاید و به او کمک کند، خبری از این مهاجم هلندی نبود.راشفورد تنها توانست توپ را به مدافع اسپرز بزند تا یک کرنر و یا اوت به نفع تیمش بگیرد. دقت پاس‌های منچستریونایتد در نیمه اول 77.3 درصد بود که کمترین میزان دقت پاس در نیمه اول یک بازی لیگ برتر در فصل جدید نام داشت.
یونایتد در دفاع واقعا عجیب به نظر می‌رسید و گویی آنها در حال دست‌وپا زدن برای غرق نشدن بودند. ماتیاس دلیخت در یکی از لحظات بازی چرخید تا توپ را دفع کند اما دومینیک سولانکه توپ را دریافت کرد. در یک لحظه دیگر، دیوگو دالومی‌خواست توپ را دفع کند و دیدیم به راحتی برنان جانسون توپ را دریافت کرد و ضربه مدیسون را در انتها به سمت چارچوب را دیدیم.
در موقعیت گل شرایط بسیار بد بود. رشفورد توپ را از اسپرزی‌ها گرفت و طوری آن را ارسال کرد که گارناچو بگیرد و با پاس‌کاری بین هم به دروازه حریف نزدیک شوند. با این حال گارناچو مسیرش را رو به دروازه تاتنهام تغییر داد و راشفورد نمی‌توانست توپ را بگیرد. فن‌دفن توپ را گرفت و در کمال تعجب از زمین خود تا دروازه یونایتد حرکت کرد و گل به ثمر رسید. این اتفاق در بازی مقابل توئنته مشاهده شد و بیش از یک بار دریافت چنین گلی و پیدا نکردن هیچ راه چاره‌ای برای آن بسیار شرم‌آور بود. تاتنهام مشخصا بازی توئنته را آنالیز کرد.
خطای فرناندس تیر خلاص برای بازیکنان درون میدان بود. برونو در حالتی نامتعادل، سعی کرد باز هم برای گرفتن توپ تلاش کند اما تنها چیزی که به او رسید میخ کفش برخورد کرده به پای مدیسون بود و یک کارت قرمز را برای کاپیتان یونایتد به همراه داشت. کارت قرمز بسیار سخت‌گیرانه به نظر می‌رسید اما این تصمیم داور میدان نام داشت و حتی اجازه دخالت کمک داوران ویدئویی را نداد. حرکت برونو یک نوع واکنش لحظه‌ای به نظر می‌رسید. مدیسون در حال حکمرانی مطلق در میان زمین نشان داده می‌شد و هیچ‌کس نمی‌توانست کاری کند.
کوبی ماینو به تیم اعلام کرد باید زمین را ترک کند و میسون مونت جایگزین او شد. کوبی به آنتونی و کاسمیرو گفت دردی در ناحیه همسترینگ احساس می‌کند و با این شرایط نمی‌توانست بازی را ادامه دهد. مانت از مصدومیت هم‌تیمی و اخراج کاپیتان عصبی نشان داد و قبل از آنکه توپ با پایش برخورد کند ضربه‌ای به بنتانکور زد و کارت زرد دریافت کرد. عصبانیت پس از آن هم ادامه‌دار بود و درو کردن مدیسون توسط لیساندرو مارتینز و یا خطا روی کولوسفسکی توسط اوگارته به همین دلیل اتفاق افتاد.
در آستانه اخراج هستیم؟
در گذشته مربیان مختلف منچستریونایتد به واسطه چنین اتفاق‌هایی اخراج شدند. در 19 بازی اخیر منچستریونایتد در لیگ برتر زیرنظر تن‌هاخ، منچستریونایتد تنها 6 برد به دست آورده و 2 برد در این فصل بوده است. منچستریونایتد فقط در فصل‌های 14-2013 و 20-2020 پس از 6 بازی این تعداد امتیاز را به دست آورده بودند ودر آن 2 فصل با مویس و سولسشائر قطع همکاری کرد. پیش از این، منچستریونایتد آخرین بار در آخرین روزهای هدایت اوله در باشگاه، 2 باخت متوالی بدون گل زده در خانه را نصیب برد. با نتایج مشابه تن‌هاخ، مربیان قبلی طعم اخراج را چشیده‌اند اما حالا مدیران تصمیم‌گیرنده تغییر کرده‌اند و دیگر گلیزرها در این مسائل دخالت نمی‌کنند.
منبع: فوتبال ۳۶۰
