با یک دبل، شاهکار ژابی در بایر لورکوزن به اوج خودش رسید، جایی که مرد اسپانیایی نشان داد برای بزرگترین چالشها در آینده آماده است.
فریدهلم فونکل، مربی قدیمی کایزرسلاترن، که دیشب برابر لورکوزن ژابی شکست خورد، گفت: «ژابی چند سال دارد، 42؟ خُب، من او را زودتر از همه در رئال مادرید میبینم و فکر نمیکنم خیلی طول بکشد به نیمکت رئال برسد. او مربی جوانی است که در اینجا در آلمان بسیار مورد احترام است.»
بایر لورکوزن ژابی در فینال جام حذفی آلمان. 1-0 کایزرسلاترین را برد تا مربی اهل سن سباستین در 42 سالگی اولین دبل خود را به عنوان مربی کسب کند. لورکوزن قبل از ژابی تنها دو جام در تاریخش داشت و حالا آن را دو برابر کرده است.
خبرنگار مارکا که برای پوشش خبری فینال به برلین رفته بود، مینویسد:
ژابی حوالی ساعت 2 بامداد با ما احوالپرسی کرد. دیشب وقتی وارد جشن قهرمانی لورکوزن شدیم، او با همراهی همسرش ناگوره آرامبورو وارد “فرش قرمز” اشپیل بانک برلین شد. چهرهاش خسته، اما بسیار خوشحال پس از سالی (تقریبا) عالی با بایر به نظر میرسید.
چرا خوشحال نباشد؟ مگر بهانه دیگری برای خوشحالی میتوان پیدا کرد؟ ژابی امسال هم بوندسلیگا را برد و هم جام حذفی را. او فقط حسرت لیگ اروپا بر دلش ماند، جایی که تنها باخت تیمش پس از 53 بازی برابر آتالانتا رقم خورد.
به این آمار ترسناک نگاه کنید: 53 بازی، 43 برد، 9 تساوی، یک شکست (آتالانتا)، 144 گل زده و 41 گل خورده. باورنکردنی.
فرناندو کارو، مدیرعامل باشگاه، دیروز قبل از ورود به جشن قهرمانی به ما گفت که کاری که ما انجام دادیم در سطحی جهانی و باورنکردنی بود.
اینجا، در آلمان، همه میدانند که ژابی روزی مربی یک غول فوتبال اروپا خواهد شد، خصیصهای که با او مطابقت دارد، چه رئال مادرید، چه لیورپول یا بایرن، سه تیمی که ژابی برای آنها بازی کرده است. اما حداقل اکنون این موضوع کاربردی ندارد. چرا؟ چون ژابی قبلاً اعلام کرده بود که حداقل یک فصل دیگر در لورکوزن میماند و علاوه بر این، تا سال 2026 نیز قرارداد دارد.
ژابی دیشب روی ابرها بود و ساعتهایی ویژه را سپری میکرد. دیروز در آخرین جلسه تمرینی از او پرسیدیم که آیا این دبل مفهوم خاصی دارد؟ او گفت که این دو عنوان برای من طعم متفاوتی با عناوین دیگری دارد که به عنوان بازیکن کسب کردم. اکنون اعتبار متعلق به بازیکنان است و فقط باید از دوشنبه تا یکشنبه آنها را به بهترین شکل ممکن آماده کنم.
ژابی با انجام دادن کامل تکالیفش به تعطیلات میرود اما خودش میگوید که صد درصد راضی نیست. او از حالا خود را برای فصل بعد آماده میکند که در آن لورکوزن دیگر یک پدیده نیست بلکه تیمی است که هدف اول همه برای شکستن دادن خواهد بود. تیمی که در رأسش یک اسپانیایی است، مربیای که احتمالا در رئال، میتواند یک دهه پیش رو را به نام خودش کند.