این شهر که شهر دوگن (Dogen) نام دارد، به گونه‌ای طراحی شده است که با هر گونه تغییرات آب و هوایی دریا‌ها متناسب بوده و برای ۴۰ هزار نفر، غذا و آب تامین کند. محیط دوگن سیتی ۴ کیلومتر است و ظرفیت آن برای حدود ۱۰ هزار نفر ساکن تمام وقت خواهد بود، به علاوه می‌تواند تا ۳۰ هزار گردشگر در هر زمان از آن بازدید کنند. شکل دایره‌ای آن برای مقاومت در برابر آب و هوای شدید و حتی سونامی طراحی شده است، اگرچه جزئیات بیشتری در این مرحله اولیه در دسترس نیست.
سازندگان گفته اند: این پروژه در سه منطقه مجزا ترتیب داده می‌شود: حلقه به اصطلاح قابل سکونت شامل منطقه اصلی مسکن، یک مرکز داده زیر دریا که به طور طبیعی توسط دریا خنک می‌شود و دارای امکانات مدیریت شهری و تحقیقات پزشکی است و بخش شناور که توسط ساختار حلقه‌ای شکل ساخته می‌شود.
همچنین فضای سبز زیاد، امکانات تولید غذا، مدرسه، مناطق ورزشی، بیمارستان ها، پارک ها، استادیوم ها، هتل‌ها و دفاتر نیز در این شهر وجود خواهد داشت. علاوه بر این، شهر دوگن شامل نوعی مکان پرتاب و فرود برای حمل و نقل موشکی را در نظر می‌گیرد. مراقبت‌های بهداشتی نیز تمرکز اصلی بوده و ساکنان می‌توانند به مشاوره‌های پزشکی از راه دور و تجزیه و تحلیل خون با فناوری پیشرفته برای مسائل احتمالی و همچنین جراحی رباتیک و تحقیقات دارویی دسترسی داشته باشند.
گفتنی است که شرکت سازنده محاسبات خود را انجام داده است و تخمین می‌زند که در این شهر سالانه حدود ۲ میلیون لیتر آب مصرف می‌شود که نسبتاً کم به نظر می‌رسد، به علاوه ۳۲۸۸ تن زباله سالانه دفع می‌شود. تقریباً ۷ هزار تن غذا تولید و ۲۲۲۶۵۰۰۰ کیلووات برق تولید خواهد شد. برآورده کردن همه این نیاز‌ها قطعاً کار بزرگی خواهد بود و جزئیات در مورد چگونگی انجام این کار توسط شهر شناور در این مرحله ذکر نشده اند، اگرچه رندر‌های ارائه شده تعداد زیادی پنل خورشیدی و امکانات پرورش مواد غذایی ذکر شده را نشان می‌دهند. شرکت سازنده این شهر در پایان می‌گوید: ما هنوز در مورد محل قرار گرفتن پروژه و بودجه آن صحبتی نکرده ایم و پیش بینی می‌شود این شهر تا سال ۲۰۳۰ به بهره برداری برسد.
