اریک تن‌هاخ در هفته اول مسابقات سه امتیاز بازی با ولورهمپتون را گرفت، اما در آن بازی چنان تیمش تحت فشار قرار گرفت و آنقدر به حریف موقعیت داد که به رغم پیروزی، انتقادات زیادی متوجه یونایتد شد.
جالب اینکه گروه داوری بازی یونایتد-ولورهمپتون به دلیل نادیده گرفتن خطای آندره اونانا، دروازه‌بان یونایتد، روی بازیکن ولوز و پنالتی اعلام نکردن برای ولوز، به طور رسمی محروم شدند؛ پنالتی‌ای که می‌توانست ۳ امتیاز یونایتد را به یک امتیاز تبدیل کند.
تاتنهام هم در هفته اول با تساوی ۲-۲ در زمین برنتفورد، یک امتیاز از بازی بیرون خانه گرفت اما سفیدهای لندن به رغم مالکیت ۷۰ درصدی توپ، بارها دروازه‌شان تهدید شد و برنتفورد به کسب پیروزی در این بازی نزدیک بود.
تاتنهام با سرمربی تازه و استرالیایی خود آنگه پوستکوگلو که پس از نتایج خوب با سلتیک در لیگ اسکاتلند، به لیگ برتر انگلیس آمده، فصل جاری را آغاز کرده است.
هری کین هفته گذشته سرانجام از تاتنهام جدا شد، به بایرن پیوست و باشگاه لندنی هنوز جانشینی برای او جذب نکرده است.
یونایتد پس از بازی اول مقابل ولوز، نیازش به جذب یک هافبک میانی روشن شد و تاتنهام هم نبود کین در مرکز خط حمله را احساس می‌کند. دو تیم بزرگ لیگ برتر، در چنین شرایطی در لندن به هم رسیدند.
چهره تازه تاتنهام، با پوستکوگلو
پوستکوگلو که در بازی قبلی از سیستم ۴-۲-۳-۱ استفاده کرده بود، بازی مقابل یونایتد را هم با همین آرایش و البته دو تغییر آغاز کرد.
ویکاریو، دروازه‌بان ایتالیایی، به جای هوگو لوریس مصدوم، در ترکیب قرار گرفته بود. درو پوررو، میکی فن دفن، کریستین رومرو و ینوما اودوجه چهار مدافعی بودند که ترکیب خط دفاع تاتنهام نسبت به فصل گذشته را تا حد زیادی تغییر داده بودند.
پپه سار و یوسف بیسوما در حالی دو هافبک دفاعی تاتنهام بودند که هوبرگ و بنتانکور، دو هافبک اصلی تاتنهام در فصل گذشته، به دلیل مصدومیت در فهرست تیم در بازی قبلی قرار نداشتند و این بار هم هوبرگ روی نیمکت نشسته بود.
ترکیب چهار نفره بخش هجومی نسبت به بازی پیشین تغییری نداشت.
ریچارلیسون برزیلی مهاجم مرکزی بود و پشت او سون هیون مینگ، جیمز مدیسون و دژان کولوسفسکی بازی می‌کردند.
این دومین حضور مدیسون در ترکیب تاتنهام بود؛ هافبک طراحی که به دنبال سقوط لسترسیتی از لیگ برتر، به تاتنهام پیوست و با ثبت دو پاس گل در بازی قبلی مقابل برنتفورد، از بهترین بازیکنان تاتنهام در هفته اول بود.
تن‌هاخ دست به ترکیبش نزد
تن‌هاخ اما به رغم نمایش ضعیف تیمش در بازی پیشین، با همان ترکیب ابتدایی بازی مقابل ولوز، کار را مقابل تاتنهام آغاز کرد.
میسون مونت که مقابل ولوز در پست هافبک دفاعی و در کنار کاسمیرو نمایش ناامیدکننده‌ای داشت، این بار هم در ترکیب قرار گرفته بود.
در بخش هجومی مارکوس رشفورد، گارناچو، آنتونی و برونو فرناندز بازی می‌کردند. جلوتر از اونانا هم فن بیساکا، رافائل واران، لیساندرو مارتینز و لوک شاو ترکیب ۴ نفره خط دفاع را تشکیل داده بودند.
اهمیت پرسینگ و تیر دروازه در نیمه اول
میل به حمله در نمایش هر دو تیم، چیزی بود که در دقایق ابتدایی بازی مشخص بود. اما دو ویژگی در بازی یونایتد هم جلب توجه می‌کرد؛ یکی پرسینگ شدید از بالای زمین و دیگری بازی با پای خوب اونانا دروازه‌بان جدید تیم تن‌هاخ.
یونایتد در ۳۰ دقیقه ابتدایی بازی بارها با تعداد پاس کم اما با سرعت مناسب، به ضربه نهایی رسید. زدن ۱۱ شوت و ۳ ضربه داخل چارچوب تا دقیقه ۳۰ نشان‌دهنده موفقیت نسبی تن‌هاخ در اجرای استراتژی کلی‌اش داشت.
تاتنهام با ۵۷ درصد حفظ توپ، مالکیت نسبتا بالاتری در نیمه اول داشت اما در ۱۵ دقیقه پایانی بود که این تیم توانست از مالکیت توپ خود، خروجی فنی بگیرد و در این بازه زمانی ۲ ضربه به تیر دروازه و یک ضربه در چارچوب داشت.
پاهای هنرمند اونانا
مونت که در بازی قبلی در پست هافبک مرکزی سرگردان بود، در نیمه اول نمایش بهتری نسبت به بازی قبلی داشت و به خصوص در شکل‌دهی به حملات سریع یونایتد، نقش ویژه‌ای در نیمه اول داشت.
باید به ویژگی برجسته بازی اونانا هم اشاره کنیم؛ دروازه‌بانی که چند سال پیش در آژاکس برای تن‌هاخ بازی می‌کرد، دقیقا به همان دلیلی در این تابستان جای داوید دخیا را در یونایتد گرفت که پیش‌تر در منچسترسیتی جو هارت جایگاه خود را از دست داد و کلودیو براوو و سپس ادرسون در چارچوب دروازه تیم پپ گواردیولا قرار گرفتند.
بازی با پا، مشارکت فعال در بازی‌سازی از عقب زمین و البته هنر حفظ توپ و دادن پاس سالم تحت فشار پرسینگ حریف، مؤلفه‌هایی است که برای یک دروازه‌بان در تیم‌های سطح اول اروپا تبدیل به مهارت‌های ضروری شده و تن‌هاخ هم با توجه به فلسفه فوتبال مورد نظرش، نیاز به دروازه‌بانی مثل اونانا دارد که در این زمینه‌ها نسبت به دخیا برتری محسوس دارد.
در اواسط نیمه اول بازی با تاتنهام، اونانا با یک پاس بلند گارناچو را در موقعیت گل قرار داد؛ صحنه‌ای که دقیقا دلیل خرید این دروازه‌بان نیجریه‌ای از سوی تن‌هاخ را نشان می‌داد.
تسلط همه‌جانبه تاتنهام در نیمه دوم
با شروع نیمه دوم، تاتنهام به کلی چهره دیگری از خود نشان داد. تیمی که در نیمه اول در فاز دفاع چندان پرفشار کار نمی‌کرد و در فاز حمله هم خیلی طول کشید تا موقعیتی جدی خلق کند، در همان ۱۰ دقیقه ابتدای نیمه دوم تسلطی همه جانبه بر بازی داشت؛ یک بار به تیر دروازه زد و بعد روی نفوذ کولوسفسکی و ضربه آخر سار به گل رسید.
یونایتد در این نیمه در فاز دفاع کاملا آسیب‌پذیر و منفعل بود. حتی سه تعویض همزمان و ورود دیه‌گو دالوت، کریستین اریکسن و جردن سانچو به جای فان بیساکا، آنتونی و گارناچو هم تاثیری روی روند بازی نگذاشت.
در این نیمه پوستکوگلو، سرمربی تاتنهام، نشان داد که می‌خواهد تیمش فوتبالی مبتنی بر مالکیت توپ و دفاع در نیمه حریف را بازی کند.
بحران در خط میانی یونایتد
تاتنهام حتی پس از زدن گل اول، بر جریان بازی مسلط بود و موقعیت خاصی به یونایتد نداد. سرانجام گل دقیقه ۸۴ تاتنهام هم روی اشتباه بزرگ مارتینز زده شد؛ گل به خودی مدافع میانی یونایتد.
در این نیمه از یک سو بازیگردانی سار و بوسوما، دو هافبک میانی که هر دو فصل گذشته در اغلب بازی‌ها نیمکت‌نشین بودند، جلب توجه می‌کرد و از سوی دیگر خط میانی کم‌توان یونایتد که پس از ۱۴ ماه از شروع کار تن‌هاخ در این تیم نامتعادل است، به چشم می‌آمد.
اغلب بازیکنان یونایتد در نیمه دوم نمایش بسیار بدی داشتند و شاید نمونه ویژه برونو فرناندز کاپیتان تیم بود که به ندرت توانست یک پاس درست به همبازیانش برساند.
هرچند یونایتدی‌ها می‌توانند روی صحنه خطای هند رومرو در نیمه اول معترض باشند؛ صحنه‌ای که داور اعلام پنالتی نکرد، اما عملکرد تاتنهام در نیمه دوم، این تیم را کاملا شایسته پیروزی نشان می‌داد.
به این ترتیب تیم تن‌هاخ در دو بازی ابتدای فصل در سه نیمه اول از چهار نیمه، نمایش بسیار بدی داشته و فقط در نیمه اول بازی مقابل تاتنهام نمایش مناسبی داشته است.
رقابت با لیورپول برای خرید آمرابات
پس از این شکست، احتمالا مدیران منچستریونایتد تلاش مضاعفی برای جذب یک هافبک میانی تا پیش از بسته شدن پنجره نقل و انتقالات خواهند داشت.
گزینه اصلی تن‌هاخ، آمرابات، هافبک میانی فیورنتینا، است و یونایتد برای جذب این هافبک مراکشی، باید در رقابت با لیورپول و یورگن کلوپ پیروز شود.
