سیلویو برلوسکونی ۹ ماه پیش از مرگ، همزمان با جشن تولد ۸۶ سالگی خود و یک دهه پس از محرومیت از تصدی پست‌های دولتی به اتهام به تقلب مالیاتی، کرسی سنای ایتالیا را تصاحب کرد.
بازگشت‌های میلیاردر ایتالیایی به عرصه سیاست طی سه دهه گذشته بدل به یکی از ویژگی های بارز او در کنار علاقه‌اش به فوتبال، رسانه، ولادیمیر پوتین و پارتی‌های شبانه با حضور پرتعداد دختران جوان شده بود.
او در انتخابات سال گذشته موفق شد تا بیش از ۵۰ درصد آراء مردم مونزا را به خود جلب کند؛ شهری که او تیم فوتبال آن را خرید و به جایگاه یازدهمی سری آ ایتالیا رساند.
موفقیت حزب راست میانه فورزا به رهبری برلوسکونی در انتخابات سال گذشته موجب شد تا او خود را برای آغاز چهارمین دوره نخست وزیری آماده کند. او امیدوار بود که فورزا به عنوان حزب پیشگام درپیشگیری سیاست پوپولیستی در ایتالیا در دهه ۱۹۹۰، این بار او را به رهبری نخستین دولت راست افراطی ایتالیا از زمان جنگ جهانی دوم برساند ولی مرگ مانع از تحقق این آرزوی او شد.
سومین و آخرین دوره نخست وزیری او در سال ۲۰۱۱ به طور ناگهانی به پایان رسید؛ زمانی که بازارهای مالی ایتالیا به او پشت کردند تا نشان دهند که او قادر به اداره اقتصاد کشور در دوره بحران بدهی‌های اروپا نخواهد بود.
آقای برلوسکونی در سال ۲۰۱۳ به دلیل محکوم شدن به کلاهبرداری مالیاتی در فعالیت‌های خود در عرصه مالکیت رسانه‌‌ها از سنا اخراج و به مدت شش سال نیز از کسب سمت‌های دولتی محروم شد. نخست وزیر سابق ایتالیا به دلیل سن بالا از محکومیت زندان گریخت ولی ملزم شد تا دوران محکومیتش را با ارائه خدمات اجتماعی همچون پاکبانی سپری کند. با پایان این دوران، او موفق شد حکم بازگشت به عرصه سیاست را از دادگاه بگیرد و متعاقب آن در سال ۲۰۱۹ به پارلمان اروپا راه یافت.
آقای برلوسکونی یکسال بعد رابطه خود را با مارتا فاسینا که نماینده ۳۰ ساله پارلمان از حزب فورزا را فاش کرد؛ رابطه‌ای تا پایان عمر و برای ۳ سال پایدار بود.
او پیشتر و در سال ۱۹۹۰ با ورونیکا لاریو، بازیگر سینما، ازدواج کرده بود که در سال ۲۰۱۲ و با تعهد پرداخت سالانه ۴۸ میلیون دلار از سوی آقای برلوسکونی به طلاق رسمی منتهی شد. خانم لاریو در پی رسوایی پارتی‌های شبانه آقای برلوسکونی که دختران زیر سن قانونی به آن دعوت می‌شدند، درخواست طلاق کرده بود.
نخست وزیر سابق ایتالیا پس از جدایی از ورونیکا لاریو، از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ با فرانچسکا پاسکال که در آن زمان ۲۸ سال داشت، رابطه‌ای عاشقانه داشت.
آقای برلوسکونی در مجموع دو بار به طور رسمی ازدواج کرد که نخستین آنها در سال ۱۹۶۵ و با کارلا الویرا دال اوگلیو بود که این ازدواج تا سال ۱۹۸۵ دوام داشت. او دارای ۵ فرزند است که دو تن از آنها حاصل ازدواج نخست اوست.
آقای برلوسکونی که مطابق ارزیابی نشریه فوربس حدود ۸ میلیارد دلار ثروت دارد، کسب آن را از اواخر دهه ۱۹۶۰ و با ورود به بازار ساخت و ساز و ایجاد شرکت تبلیغاتی آغاز کرد. او سپس از ۱۹۷۳ وارد عرصه رسانه شد و در سال ۱۹۷۸ نخستین گروه رسانه‌ای خود را تاسیس کرد و با تاسیس و خرید تلویزیون‌های تجاری در دهه ۱۹۸۰ صاحب امپراتوری رسانه‌ای در ایتالیا شد.
او از سال ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۷ مالک باشگاه صاحب‌نام و پر افتخار آث میلان بود؛ شهری که او در سال ۱۹۳۶ درآن متولد و از دانشگاه همین شهر در رشته حقوق تبلیغات فارغ‌التحصیل شده بود.
آقای برلوسکونی در سال ۱۹۹۴ به طور جدی وارد عرصه سیاست شد و در همان سال موفق به راهیابی به مجلس نمایندگان ایتالیا شد.
در مجموع، آقای برلوسکونی به مدت ۹ سال طی سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۵، ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۱ نخست وزیر چهار دولت مختلف بود تا طولانی‌ترین دوره نخست وزیری را در ایتالیایِ پس از جنگ جهانی دوم سپری کرده باشد.
