با افزایش قابل توجه قیمت ماشین طی سالیان اخیر در ایران، همزمان شاهد افت سطح کیفی محصولات تولید داخل یا برخی از مونتاژی‌ها نیز بوده‌ایم. این موضوع تا جایی به پیشروی خود ادامه داده که اکنون بنا به آمار گزارش های مردمی در سال‌های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳، کیفیت رنگ خودروهای داخلی (تولیدی و مونتاژی) با افت شدیدی همراه بوده است. به نوعی که رنگ برخی از محصولات حتی با یک بار کارواش یا کشیدن ناخن برداشته می‌شود.
اصلاح استانداردها نیز در کیفیت رنگ خودروهای داخلی نقش مثبتی نداشته است
شاید رنگ خودرو جزو ابتدایی ترین اصول و وظایف خودروسازان داخلی یا مونتاژی کشورمان در جهت استانداردسازی و استفاده از مواد با کیفیت باشد، اما با این حال در بسیاری از موارد گزارش شده که شرکت‌های خودروسازی داخلی بسیاری از قطعات بدنه را مجدد رنگ و سپس بر روی خودروهای صفر کیلومتر نصب می‌کنند. این اخبار تاسف بار حتی با تدوین استانداردهای ۸۵ گانه تاثیر نداشته و افزایشی بوده است.
این آمار در شرایط انحصاری بازار خودرو کشورمان عجیب و غیر منطقی به نظر نمی‌رسد؛ زیرا در شرایط فعلی اقتصادی خودروسازان داخلی و مونتاژی به جای حل مسائل اساسی در جهت کاهش زیان های مالی و جذب مشتری با ارائه محصولات با کیفیت، برعکس عمل کرده و با استفاده از مواد و متریال بی‌کیفیت در جهت کاهش هزینه های تولید قدم برداشته‌اند.
از سویی دیگر عدم نظارت نهادهای مربوطه در فرایند تولید و مونتاژ خودرو باعث شده تا علاوه بر کیفیت رنگ خودروهای داخلی، سایر استانداردهای اولیه در تولید چنین محصولاتی از سوی خودروسازان نادیده گرفته شود. بنابراین نهادهای نظارتی تنها با دریافت وجه اضافه به بهانه استانداردسازی محصولات داخلی فقط موجب ضرر مصرف کنندگانی می‌شوند که از بابت چنین شعارهایی مانند عرضه خودرو با استانداردهای ۸۵ گانه، پول بیشتری را برای خرید خودرو پرداخت می‌کنند.
البته همیشه راه حل های برای چنین مشکلاتی وجود دارد. برای مثال خارج شدن بازار خودرو کشورمان از انحصار و رقابتی شدن آن می‌تواند تا حدود زیادی به بالارفتن کیفیت تولیدات داخلی یا مونتاژی افزون کند. اما طبق معمول این خواسته ها و صحبت‌ها در شرایط فعلی ایران بعید به نظر می‌رسد.
