زرافه‌ها عمدتا به دلیل مکانیسم دفاعی در برابر شکارچیان ایستاده می‌خوابند و یک چرت کوتاه هم برایشان کافی است. با این حال، در همه مراحل، ایستاده خوابیدن امکان‌پذیر نیست و وضعیتی که زرافه‌ها برای کنار آمدن با گردن فوق‌‌العاده بلند خود اتخاذ می‌کنند، کاملا خنده‌دار است.
زرافه‌ها حیوانات بزرگی هستند که ارتفاع آنها بین ۴.۸ تا ۵.۵ متر است. اما این قد بلند برای در امان ماندن از دست شیر‌ها هم کافی نیست. یکی از راه‌هایی که آنها برای زنده ماندن انجام می‌دهند، کم خوابیدن و در حالت آماده باش برای فرار است.
بکا کییف، نگهبان زرافه‌ها در باغ وحشی در لندن گفت: «زرافه‌ها زیاد نمی‌خوابند. در طول ۲۴ ساعت آنها فقط حدود ۴ ساعت را در خواب سپری می‌کنند. این خواب در فواصل بسیار کم، حدود ۵ دقیقه طول می‌کشد. این به این دلیل است که گونه زرافه‌ها در چرخه طبیعت همیشه در دسته طعمه‌ها قرار داشته‌اند و خواب طولانی مدت آنها را در معرض خطر بیشتری برای شکار شدن قرار می‌دهد.»
همین امر در مورد اسب‌ها، به عنوان هم‌نوعان سم‌دار آنها هم صادق است، آنها هم ایستاده می‌خوابند. با این حال مساله زمانی پیش می‌آید که خواب، عمیق می‌شود. مرحله «خوابِ حرکتِ چشمِ تند» که به اصطلاح «خواب آر.ای.ام» گفته می‌شود مرحله‌ای از خواب است که تصور می‌شد مختص پرندگان و پستانداران باشد، اما حالا در عنکبوت‌ها و احتمالا خزندگان هم کشف شده است.
کییف ادامه داد: «زرافه‌ها ایستاده می‌خوابند، زیرا این مدل خوابیدن، امن‌ترین روش است. با این حال آنها گهگاه هم نشسته می‌خوابند. مرحله خواب آر.ای.ام زرافه‌ها حدود یک دقیقه طول می‌کشد و گاهی اوقات آنها توانایی نگه داشتن سر خود را هم از دست می‌دهند. در طول خواب آر.ای.ام گاهی سر آنها به عقب برمی‌گردد یا گاهی اوقات به یک طرف می‌چرخد.»
این مرحله از خواب بسیار مهم است و تصور می‌شود برای تقویت خاطرات و یادگیری مهم است. بنابراین برای زرافه‌های جوان این چرت زدن‌های روزانه بسیار مهم تلقی می‌شود.
با چنین گردن‌های بلندی، نشستن و برخاستن از زمین زحمت زیادی دارد، به همین دلیل است که خوابیدن رو زمین فقط برای این مرحله از خواب انجام می‌شود. از طرفی پیشتر گفته می‌شد گردن بلند آنها برای رسیدن به قسمت‌های بالاتر شاخ و برگ درختان است. اما حالا تحقیقات نشان می‌دهد که برای گردن‌های بلند آنها توضیح دیگری وجود دارد.
گونه منقرض شده «دیسکوکریکس» با استفاده از سر خود می‌جنگید و گمان می‌رود این نبردها گردن این گونه از حیوانات را تقویت کرده و طی تکامل، گردن‌های آنها بلندتر شده است. این مدل نبردها هم در میان زرافه‌ها دیده می‌شود. زرافه‌های نر هنگام رقابت بر سر جفت خود، سر خود را به سمت یکدیگر تاب می‌دهند.
