محققان سال‌هاست که با الهام از پوست انسان در حال مطالعه برای یافتن مواد پوستی قابل ترمیم برای ربات‌ها هستند. ژنان بائو، استاد دانشگاه استنفورد در آمریکا، نخستین بار در سال ۲۰۱۲ از امکان تولید پوست مصنوعی الکترونیکی خودترمیمی خبر داد که همانند پوست انسان چند لایه بود.
او اخیرا و در پایان انجام یک پروژه تحقیقاتیِ گروهی از پیشرفت‌های تازه‌ای در این زمینه رونمایی کرده است: لایه‌هایی از پوست مصنوعی که می‌توانند خود را تشخیص دهند و در صورت آسیب دیدگی نیز قادرند که با هماهنگی هم روند بهبودی را طی کنند.
کریستوفر کوپر از محققان مشارکت کننده در این پروژه می‌گوید: «من مطمئنیم به چیزی دست یافته‌ایم که آن را باید رونمایی از یک غشای چندلایهٔ نازکی نامید که به طور خودکار قادر به بهبود است.»
مواد تولید شده توسط محققان استنفورد همانند پوست انسان، می‌تواند تغییرات حرارتی، مکانیکی یا الکتریکی را در اطراف خود حس کنند.
سام روت، یکی دیگر از محققان دانشگاه استنفورد توضیح داد: «این پوست، نرم و قابل کشش است. اگر آن را سوراخ کنید و یا آن را برش دهید، هر لایه مثل پوست انسان در هماهنگی با سایر لایه‌ها روند بهبودی خود را آغاز می‌کند.»
این پوست مصنوعی، در دمای ۷۰ درجه سانتیگراد، طی ۲۴ ساعت بهبود می‌یابد ولی در دمای عادی محیط، این بهبودی تا یک هفته به طول می‌انجامد.
محققان دانشگاه استنفورد در مرحله بعدی تحقیقات خود به دنبال کار بر روی لایه‌های نازک‌تری از این پوست خودترمیم هستند که قادر به حس کردن هر گونه فشار و تغییر اندک دما باشد.
گروهی از دانشمندان معتقدند، در صورتی که ربات‌های مجهز به هوش مصنوعی با پوستی شبیه به انسان پوشانده شوند، انسان‌ها در کنار آنها احساس راحتی بیشتری خواهند کرد. رخدادی که انسان را به یاد رباتِ قاتلی می‌اندازد که در مجموعه فیلم‌های ترمیناتور نامیرا و قادر به ترمیم خود بود.
