پهپه یکی از بزرگان تاریخ فوتبال پرتغال بعد از سالها درخشش در میادین باشگاهی و ملی روز گذشته رسما اعلام کرد که به عنوان فوتبالیست بازنشسته شده و دیگر در میادین پا به توپ نخواهد شد.
کپلر لاوران دهلیما فریرا که ما بهعنوان پهپه میشناسیم به مدت 17 سال پیراهن تیم ملی کشورش را به تن داشت. در ویدیویی که پهپه به مناسبت خداحافظی با فوتبال منتشر کرد او بخش مهمی از حرفهایش را به پرتغال اختصاص داد و گفت بزرگترین افتخارش را پوشیدن پیراهن سلسائو میداند.
پهپه در ویدیوی خداحافظیاش گفت: “تواضع، قدردان بودن و اصالت. پرتغالی بودن برای من افتخار عظیمی است. میدانم که اینجا در پرتغال به دنیا نیامدم ولی خودم را پرتغالی میدانم. چرا که با تمام وجود قدردان همه چیزهایی هستم که پرتغال در اختیارم گذاشت. واقعا قدردان و سپاسگزارم. سعی کردم دینم را به پرتغالیها ادا کنم، با استفاده از چیزی که بلد بودم: فوتبال بازی کردن. در این مدت با تیم ملی پرتغال دو جام به دست آوردم که وجودم را سراسر غرور میکند”.
اشاره پهپه به اینکه در پرتغال به دنیا نیامده به این خاطر است که محول تولد او کشور برزیل است. او در 18 سالگی برای فوتبال بازی کردن به پرتغال آمد و به تیم ماریتیمو پیوست و بعد از آن تابعیت پرتغال را پذیرفت.
پهپه در ادامه صحبتهای احساسی خود در ویدیوی خداحافظیاش گفت: “وقتی به جامهایی که با پرتغال به دست آوردم نگاه میکنم به این نتیجه میرسم که نبردم برای این کشور نبردی بوده که به ثمر رسیده. من موفق شدم دینم را به این کشور ادا کنم، کشوری که درهایش را به رویم باز کرد و این فرصت را به من داد تا بازی کنم و بتوانم از پیراهن ملی این کشور دفاع کنم”.
این افسانه فوتبال پرتغال گفت اولین بازی ملیاش را خیلی خوب به یاد میآورد: “میخواهم برایتان از روزی بگویم که اعلام شد میتوانم برای تیم ملی پرتغال بازی کنم. در یک بازی پورتو و ستوبال بود. شروع کردم به بوسیدن پرچم پرتغال که روی سینه پیراهنم بود. خیلیها تعجب کرده بودند ولی این حس ناب من بود از اینکه میتوانم پیراهن پرتغال را بپوشم. روزی که بالاخره این پیراهن را به تن کردم از شدت احساسات گیج شده بودم. از یک طرف بار سنگین تعهد را احساس میکردم، تعهدی که تا امروز بر دوش داشتم. همیشه منافع تیم ملی را در اولویت قرار دادم و برای ارزشهایش جنگیدم: تواضع در زمین، احترام به حریف، حداکثر تلاش و تا آخرین لحظه در هر مسابقه جنگیدن و افتخار کردن به پیراهن ملی کشور”.
این مدافع با تجربه سپس به یادآوری قهرمانی پرتغال در یورو 2016 پرداخت و گفت: “آن سال حتی زمانی که به فرانسه رفتیم حس میکردیم در خانهایم چون مهاجران پرتغالی هوایمان را داشتند. وقتی با قهرمانی به پرتغال برگشتیم جنگندههای نیروی هوایی تا فرودگاه بدرقهمان کردند. وقتی درها باز شد دیدیم فرودگاه در سکون کامل است و کارکنان فرودگاه منتظرمان هستند. در مسیر حرکت در لیسبون دیدیم کل کشور آمدهاند که از ما استقبال کنند و این یکی از زیباترین لحظات زندگی من است”.
پهپه در ادامه به یورو 2024 و اشکهایی که بعد از حذف پرتغال مقابل فرانسه ریخته بود اشاره کرد و گفت: “آن اشکها اشکهای مهمی بود. من واقعا باور داشتم که میتوانیم قهرمان بشویم و رویایش را دیده بودم. بهخاطر بازیکنانی که داشتیم میدانستم که میتوانیم. بهعنوان یک بازیکن پا به سن گذاشته میتوانستم شور و شوق بچهها را درک کنم. کار همه آنها عالی بود و اشکهای من اشکهایی بود که از ته دل میآمد. بهخاطر اینکه نتوانسته بودیم انتظار پرتغال را برآورده کنیم. و البته به این خاطر که میدانستیم این آخرین بازی من است و دیگر نمیتوانم برای مردم پرتغال شادی خلق کنم”.
نگاهی به افتخارات په په
پهپه فوتبالش را بهعنوان سومین بازیکن تاریخ پرتغال که بیشترین بازی ملی را داشته به پایان برد. این مدافع باتجربه 141 بازی ملی در کارنامه دارد و برای پرتغال 8 گل به ثمر رسانده است. پهپه بدون شک یکی از نمادهای تاریخ فوتبال پرتغال است و خواهد بود.
این مدافع خستگیناپذیر پرتغالی در طول دوران حرفهای خود، 737 بازی برای رئال مادرید، پورتو، بشیکتاش و ماریتیمو انجام داد و همچنین 141 بازی ملی برای تیم ملی پرتغال به میدان رفت.
پهپه در یورو 2024 بار دیگر رکورد سن را شکست و ثابت کرد که تا آخرین لحظه توانایی رقابت در بالاترین سطح را دارد. او در دیدار مقابل جمهوری چک به عنوان مسنترین بازیکن تاریخ یورو شناخته شد و این رکورد را در بازی مقابل فرانسه در مرحلهی یکچهارم نهایی به 41 سال و 130 روز افزایش داد.
چند هفته پیش، پهپه با پورتو به عنوان مسنترین بازیکن خطی تاریخ لیگ قهرمانان اروپا (41 سال و 14 روز) و همچنین مسنترین گلزن این رقابتها (40 سال و 289 روز) نام خود را در تاریخ فوتبال ثبت کرد.