سه شنبه هفته گذشته کره شمالی موج عظیمی از بادکنکهای پر از مدفوع و آشغال را به سمت همسایه خود یعنی کره جنوبی ارسال کرد. این حرکت شبیه یک شوخی عجیب به نظر می‌رسید؛ اما باعث شد تردیدهایی هم درباره سایر احتمال‌ها ایجاد کند. اگر این بادکنک‌ها دارای مقادیری مواد آتش‌زا، منفجره یا رادیواکتیو سلاح شیمیایی بودند، چه می‌شد؟
همچنان که صدها بادکنک مرموز وارد حریم خاک کره جنوبی می‌شد، نیروی نظامی این کشور هشدار «حمله شیمیایی، بیولوژیکی، رادیولوژیکی و هسته‌ای» را صادر کرد و تیم‌های نظامی لازم در همه این زمینه‌ها را برای پاسخ‌دهی گرد هم آورد. آژانس خبری Yonhap چهارشنبه گذشته ضمن تایید این خبر همچنین افزود که دولت تیم خنثی سازی بمب را راهی همه این مناطق کرده بود تا خطر احتمالی را مرتفع سازند.
این تیم‌های آموزش دیده هیچ آسیب جدی در اثر ورود بادکنکهای کره شمالی مشاهده نکردند؛ اما ماهیت این رویداد می‌تواند برای کره جنوبی هشدار دهنده تلقی شود! تعداد حدودی ۲۶۰ بادکنک مملو از نجاست و زباله از پایتخت کره شمالی به نام پیونگ یانگ به سمت خاک کره جنوبی پرواز داده شد. این بادکنک‌ها در اقصی نقاط کره جنوبی از ابتدای مرز تا پایتخت (سئول) و همچنین ۲۰۰ مایل به سمت جنوب آن فرود آمدند.
روسای ستاد ریاست جمهوری کره جنوبی در این باره به خبرگزاری Yonhap گفتند: این قبیل اقدامات دولت کره شمالی نقض آشکار قوانین بین المللی شناخته می‌شوند و امنیت شهروندان ما را به شکل جدی تهدید می‌کنند. ما به تندی به کره شمالی هشدار می‌دهیم که این اقدامات غیر انسانی و رکیک خود را متوقف کند.
سپس فرماندهی سازمان ملل ضمن محکوم کردن اقدام کره شمالی اضافه کرد که ارسال زباله و مدفوع در قالب بادکنک به خاک این کشور اقدامی متجاوزانه بوده است. در این بیانیه ذکر شده: ارسال آلاینده و مدفوع به سمت کره جنوبی باعث آسیب رساندن به مردم منطقه می‌شود. این کار نه تنها متعرضانه و غیر بهداشتی، بلکه نوعی نقض قرارداد صلح و توافقنامه Armistic تلقی می‌شود.
کره شمالی و کره جنوبی در جنگ نیستند
همین توافقنامه صلح بود که در تاریخ ۲۷ جولای سال ۱۹۵۳ میلادی باعث شد جنگ بزرگ میان دو کره شمالی و جنوبی به پایان برسد. کره شمالی هم در پاسخ به انتقادها اعلام کرده که مقاصد نظامی از این عملیات نداشته است. به نظر می‌رسد هدف اصلی آن‌ها مقابله با حرکت تبلیغاتی یکی از شهروندان فراری از کره شمالی بوده. یکی از پناهجوهای کره شمالی به کره جنوبی، ماه گذشته ۲۰ بادکنک حاوی سه هزار اعلامیه به هوا فرستاده و در همه آن‌ها کیم جونگ اون را به دیکتاتوری در کره شمالی محکوم کرده بود.
خواهر کیم به نام کیم یو جونگ در این باره گفت: وقتی با چنین تجربه‌ای مواجه شوید که کسی هزاران هزار اعلامیه کثیف اطرافتان بپراکند و در متن آن بدترین چیزها را به شما نسبت دهد، دیگر حق ندارید درباره حق آزادی بیان به ما خرده بگیرید. ما به طور صریح اعلام می‌کنیم که ده‌ها برابر بیشتر و بدتر این حرکت کثیف را پاسخ می‌دهیم. هرگاه کره جنوبی در آینده اقدام مشابهی انجام دهد، ما پاسخ بدتر و بیشتری به آن‌ها خواهیم داد. حالا مردم کره جنوبی باید هدیه‌هایی که ما در پاسخ به آن‌ها فرستاده‌ایم را جمع آوری کنند و دیگر پشت ادعای زیبای آزادی بیان و سایه‌های دموکراسی ژست نگیرند.
خبرگزاری‌های مختلف از آن زمان تا کنون با کارشناسان مسائل نظامی مصاحبه کرده و پرسش‌هایی مطرح کرده‌اند. یکی از این کارشناسان گفته بود که احتمال ارسال سلاح هسته‌ای، بیولوژیک یا حتی شیمیایی با چنین بادکنک‌هایی بسیار کم است. البته این احتمال کم همچنان وجود دارد و نگرانی‌هایی در میان مردم ایجاد می‌کند.
جیمی دی جیکوب، استاد تمام انرژی در دانشکده مهندسی مکانیک و هوا فضا، مدیر اجرایی در موسسه هوا فضای اوکلاهاما و رئیس آموزش در مرکز آموزش عالی دانشگاه اوکلاهاما در این باره گفت: این بادکنک‌ها نمی‌توانند تهدید جدی باشند و بیش از هر چیز فقط آزاردهنده هستند. البته آن‌ها حواس مردم را پرت می‌کنند و می‌توانند برای مدت‌ها سوژه خبری مناسبی ایجاد کنند. چیزی که در دوز بسیار کم بتواند مهلک و کشنده باشد و همچنین از طریق هوا بتوان آن را منتشر کرد، تهدید جدی علیه مردم شناخته می‌شود. حالا می‌توانید از قوه تخیل خودتان کمک بگیرید.
او در بخش دیگری از مصاحبه‌اش اشاره کرد: چیزی که این اقدام کره شمالی را جالب توجه ساخته، سادگی و ارزان بودنش در عین طبیعت غیر قابل پیش بینی آن است. محتوای این بادکنک‌ها نمی‌توانند تهدید جدی متوجه کره جنوبی کنند؛ اما اگر GPS و NBC (سلاح شیمیایی، هسته‌ای و بیولوژیک) به آن‌ها اضافه شود به ابزاری جدی تبدیل می‌شوند.
بالن‌ها چه نقشی در جنگ نظامی دارند؟
در حالی که این اتفاق کاملا نمایشی و شبیه یک شوخی کثیف به نظر می‌رسد، جای دیگری حدودا ۴۲۰۰ مایل دورتر و به سمت غرب بادکنک‌ها به طور جدی مسلح می‌شوند. نیروهای کی‌یف در اوکراین از ابتدای امسال شروع به استفاده از اشیا قابل تورم برای بمباران روسیه کردند. از آن طرف هم نیروهای روسیه از بالن‌های منعکس کننده کمک گرفتند تا نیروی دفاع هوایی اوکراینی را گیج کنند.
در ادامه تصویر یک بادکنک نظامی را مشاهده می‌کنید که روز گذشته در آسمان کی‌یف دیده و سرنگون شد. در تصویر می‌توان بخشی از محتویات این بادکنک را هم مشاهده کرد. برای مثال کیت کوچک منعکس کننده رادار را می‌بینید که با نوعی نخ به بادکنک بسته شده است.
سابقه ارتش روسیه در استفاده از بادکنک هوایی برای مقاصد نظامی به جنگ جهانی دوم باز می‌گردد. ژاپن و انگلیس هم مانند روسیه در گذشته از بالن‌ها در خلال جنگ استفاده می‌کردند تا به ترتیب به ارتش نظامی آمریکا و آلمان ضربه بزنند.
سال گذشته اتفاقات عجیبی در آسمان کشورهای آمریکا و کانادا رخ داد. استفاده مدرن نظامی از بادکنک‌ها و بالن‌ها مخصوصا از آن زمان با چالش‌های جدیدی مواجه و به یک نگرانی جهانی تبدیل شد. برای مثال یک بالن جاسوسی چینی بر فراز آسمان آمریکا به راحتی حرکت می‌کرد تا اینکه راپتور F-22 در ساحل کارولینای جنوبی آن را سرنگون کرد. همین حادثه زنگ‌های هشدار را برای آمریکا به صدا درآورد و این پرسش را ایجاد کرد که بالن چینی در زمان فعالیتش چقدر اطلاعات سری از هدف جمع آوری کرده است؟
در همین حال، ارتش نظامی آمریکا و سایر کشورها در سر تا سر جهان به بالن‌ها و بادکنک‌ها به عنوان ابزارهای کاربردی نوین نظامی نگاه می‌کنند. آن‌ها می‌توانند شامل رادارهای ردیاب و انواع دیگری از حسگرهای مهم نظامی باشند و مانند تقویت کننده گره ارتباطی عمل کنند. همچنین می‌توان از آن‌ها برای رهنمون کردن لشگری از پهپادها به سمت قلمرو دشمن بهره گرفت.
استفاده از بالن‌هایی با امکان پرواز در ارتفاع زیاد می‌تواند در عصر نوین نظامی مفید باشد. اگر بالن‌ها از تعادل کافی بهره مند شوند و بتوانند در مقابل وزش باد شدید مقاومت نشان دهند، مزیت رقابتی به ارتش خود می‌دهند که شاید دشمن از آن بی نصیب مانده باشد.
کارشناسان درباره احتمال حمله کره شمالی به کره جنوبی چه می‌گویند؟
اغلب کارشناسان معتقدند که اقدام کره شمالی در ارسال بادکنکهای حاوی زباله نوعی خودنمایی و مانور شبه نظامی و تهدید نرم بوده است. حالا پس از این اتفاق می‌دانیم که اگر روابط میان این دو کشور تیره و تار شود، کره شمالی به راحتی می‌تواند بالن‌هایی با محموله‌های مخرب را به سمت دشمن خود بفرستد. چنین اقدامی درست باب میل پیونگ یانگ برای ایجاد درگیری در منطقه غیر نظامی DMZ خواهد بود.
این اقدامات همچنین می‌توانند یورش به کره جنوبی را به دنبال داشته باشند و باعث درگیری‌های خونین و بروزی ویرانی‌های گسترده در کل این کشور شوند. ارسال بالن‌ها و بادکنکهای پر شده از مواد آتش‌زا، منفجره و انواع سلاح‌های تخریب جمعی این آتش جنگ طلبانه را شدیدتر می‌سازند و به کره شمالی در مقاصد جنگی خود به شکل ویژه کمک می‌کنند.
هنوز اطلاعات کافی در این مورد نداریم و همه چیز در حد شک و تردید باقی مانده. در واقع کیم با ارسال این بادکنکهای پر از مدفوع و زباله توجه‌ها را به خود جلب کرد و همچنین احتمال رزمایش جنگی با این ابزار را سنجید. تحلیل‌ها در این باره زیاد هستند؛ اما هیچ کدام را نمی‌توانیم قطعی بدانیم.
در هر صورت اگر کیم چنین قصدی از ارسال بادکنک‌ها داشته، حالا ارزیابی تقریبا دقیقی در این باره به دست آورده است. با توجه به استفاده از بالن برای مقاصد نظامی از طرف ارتش کشورهای دیگر، شاید کیم هم برای حمله به کره جنوبی بخواهد از همین روش کمک بگیرد. بدین ترتیب باید اقدام پیونگ یانگ را بدون شک به عنوان یک حمله نظامی نرم و آزمایشی به رسمیت بشناسیم.
