باشگاه استقلال تهران که از اوایل فصل گذشته و پس از جدایی مصطفی آجورلو از مدیرعاملی تا ابتدای لیگ بیست و سوم به ثبات مدیریتی نرسیده بود، درحالی با حضور نکونام در راس کادر فنی، این فصل را آغاز کرد که در همان بدو حضور این سرمربی، بار دیگر قرعه تغییر مدیرعامل به استقلال افتاد و علی خطیر جایگزین حجت کریمی شد.
شروعی که در ابتدا هواداران استقلال را به حضور یک ترکیب قوی فنی – مدیریتی در تیم و باشگاه امیدوار کرد اما با گذشت زمان اختلافات نکونام و خطیر پررنگ و پررنگ‌تر شد تا جایی که بیانیه‌ها و مصاحبه‌های پس از لغو اردوی امارات دیگر کمتر کسی را به این موضوع امیدوار می‌کند که در پایان فصل، هر دو نفر بر سر کار خود حاضر باشند!
در ادامه اختلافات دو طرف را در سه فضای مالی، جذب بازیکن در پنجره‌های نقل‌وانتقالاتی و نزدیکان این دو چهره را بررسی می‌کنیم؛
* اختلافات بر سر مسائل مالی و سقف بودجه
حضور علی خطیر به عنوان یکی از تدوین‌کنندگان قانون سقف بودجه در راس کادر مدیریتی استقلال این انتظار را به وجود می‌آورد که سرعت پیشبرد اهداف نقل و انتقالاتی نکونام در تیم کاهش پیدا کند چرا که او به عنوان یکی از قانون‌گذاران در فدراسیون تضمین‌های شفاهی برای اجرای سفت و سخت این قانون را از مدیران ارشد فدراسیون گرفته بود و سعی در رعایت آن داشت.
از سوی دیگر نکونام با تجربه طولانی مدت حضور در فوتبال ایران این آگاهی را داشت که اساسا قوانینی از این دست محدودیت‌هایی مقطعی و قابل عبور است و از همین رو جرقه اختلافات اولیه بین نکونام و خطیر زده شد تا جایی که سرمربی استقلال با کنایه به خریدهای حریفان و مقایسه آن با درخواست‌های پیاپی مدیریت برای کاهش قرارداد بازیکنان استقلال، نارضایتی خود را اعلام می‌کرد.
البته که نمی‌توان از این موضوع هم به سادگی عبور کرد که سقف بودجه تصویب شده برای باشگاه استقلال از مجموع قراردادهای فصل گذشته بازیکنان این تیم هم پایین‌تر بود و اساسا رساندن مجموع قرارداد بازیکنان و کادر به زیر سقف، امری تقریبا نشدنی بود مگر اتخاذ راهکارهایی چون قرارداد 160 میلیونی سعید مهری یا کاهش قرارداد حامدی‌فر به یک نهم مبلغ اولیه و تخفیف‌های چندباره کادر و بازیکنان.
در روزهایی که پرسپولیس و سپاهان با کسر امتیاز مواجه شدند، نکونام در یکی از نشست‌های خبری گفت که حاضر بوده 4 امتیاز از تیمش کسر شود ولی بازیکنان مدنظرش به استقلال بیایند چرا که جبران این امتیاز در طول فصل و با در اختیار داشتن مهره‌های باکیفیت امری شدنی و ساده است. درست در روزهایی که مدیران استقلال بابت رعایت قانون و کسر امتیاز از رقبا سرمست بودند، حکم کمیته استیناف و بازگشت امتیازات سپاهان و پرسپولیس چون آتشی بر انبار باروت بود و این بار کادرفنی آبی‌ها با اعلام جملاتی چون “سر استقلال کلاه رفته”، رعایت قانون سقف بودجه را کار اشتباهی دانستند و معتقد بودند استقلال بیشتر از همه ضرر کرده چرا که اولا نتوانست بازیکنان موردنظر نکونام را جذب کند و دوما با سریال‌های کاهش قرارداد بازیکنان، تمرکز تیم از دست رفته است.
آتش این کار هم دامن باشگاه استقلال را با حواشی زیاد در طول فصل و کاهش تمرکز بازیکنانی چون مهری و حامدی فر گرفت تا جایی که در نهایت مهری از باشگاه استقلال جدا شد و حامدی فر هم کاسه صبرش امروز لبریز شد و از حضور در تمرینات امتناع کرد.
جذب بازیکن در پنجره‌های نقل‌وانتقالاتی
جذب مهرداد محمدی و آرمین سهرابیان و نزدیک شدن به پروسه خرید بیرانوند در دوره حجت کریمی باعث شده بود تا همگان در انتظار یک استقلال کهکشانی باشند که البته مشخص نبود منابع مالی مورد نیاز آن از کجا قرار است تامین شود با این حال پیشبرد مذاکرات توسط مدیریت قبلی روی لیست مورد نظر نکونام باعث شده بود سرمربی تازه وارد آبی‌ها اعتماد بالایی به مدیریت قبلی استقلال داشته باشد.
توقعی که البته با ورود خطیر برآورده نشد و خواسته‌های نکونام در جذب بازیکن تامین نگردید تا جایی که سرمربی آبی‌ها ترجیح داد بازیکنان لیست مازاد خود را برگردانده و با همان‌ها به کارش ادامه دهد. از سوی دیگر جذب بازیکنانی خاص توسط باشگاه‌های رقیب که مدیریت استقلال خرید آنها را غیرممکن توصیف کرده بود، عصبانیت بیشتر نکونام و هواداران استقلال را در پی داشت تا جایی که آنها در طعنه، تیم خودشان را سلطان هایجک خوردن معرفی کردند.
وضعیتی که در پنجره زمستانی هم ادامه داشت و لغو اردوی امارات با نظر نکونام، جنگ پس از یک آشتی کنان نسبتا پایدار در خانه کشتی شهید هادی، دوباره علنی شد و این بار بیانیه باشگاه علیه سرمربی در رسانه رسمی با واکنش تند نکونام در کمپ حجازی همراه شد.
اختلافات نزدیکان مدیرعامل و سرمربی
از همان ابتدای فصل و طولانی شدن پروسه نشستن مدیر رسانه مورد نظر جواد نکونام در کنار این سرمربی و ابلاغ دیرهنگام حکم او در کنار کار شدن مصاحبه‌های تند نکونام در رسانه رسمی باشگاه علیه مدیریت می‌شد پیش بینی کرد که بین گروه رسانه‌ای مورد نظر نکونام با معاون ارتباطات باشگاه استقلال و مدیرعامل اختلافاتی پیش می‌آید.
از سوی دیگر، رابطه پرافت و خیز علی سامره، سرپرست سابق استقلال و چهره نزدیک به علی خطیر، با جواد نکونام در طول فصل که البته تا پیش از مقطع جدایی سامره تکذیب می‌شد، ورق دیگری از کتاب قطور اختلافات خطیر-نکونام بود.
در ادامه جذب نشدن ارونوف و جدایی سعید مهری از استقلال یک سوژه جدید برای تاختن دو چهره به همدیگر شد تا جایی که معاون ارتباطات باشگاه استقلال اطرافیان سرمربی را هدف گرفت و آنها را تهدید کرد که با انتشار فایل صوتی مکالمات، بر سر جایشان خواهند نشست. صحبتی که نکونام تاب آن را نداشت و به شدیدترین شکل ممکن در نشست خبری پس از مسابقه پاسخ آن را داد.
در شرایط کلی دیگر بعید است وساطت بین دو رکن اساسی باشگاه نتیجه‌ای در پیش داشته باشد و شاید تنها ورود عضو پرنفوذ هیئت مدیره استقلال به ماجرا، پایانی بر اختلافات باشد. پایانی که باید دید با دعوت به سکوت دو طرف رقم می‌خورد یا با جدایی یکی از این دو نفر؛ خطیر یا نکونام؟
منبع: ورزش‌سه
