وقتی رودریگو با سرعتی خیره کننده و با گلی عالی برتری رئال برابر خیرونا را به چهار رساند، برنابئو غرش کرد: «اینجوری، اینجوری، اینجوری، مادرید برنده میشه.» برنابئو منفجر شده بود و سقف در حال پایین آمدن بود.
این نشان دهنده قدردانی سکوها از نمایش خیره کننده تیم بود، قدردانی از تیمشان به خاطر بازی چشمگیری که در برابر تیم دوم به نمایش گذاشته بودند، در روزی که هیچ یک از چهار مدافع میانی رئال سالم و در دسترس نبود.
این یک فینال بود و در فینال‌ها از قبل مشخص شده که تیم‌های کمی هستند که بتوانند از سد رئال بگذرند. بازی با آلمریا و حتی لاس پالماس را فراموش کنید که رئال خواب آلود وارد زمین شد، دیشب صدرنشین لالیگا انگار از آتش بیرون آمده بود و بعد از پنج دقیقه به لطف گل عالی وینیسیوس جلو افتاد.
انگار این بازی چیزی جز پیش غذای یک بعدازظهر برای رئال نبود. همه چیز برای رئال مادریدی که بر توپ و میدان مسلط بود و با خیرونا ظالمانه رفتار می‌کرد، به خوبی پیش رفت. رئال برابر خیرونا کاری انجام داد که مدت‌ها هیچ کس قادر به انجام آن نبود. برای تیم شجاع و سرخوش میچل شمشیرها از رو کشیده شد. خیرونا هرگز ایده خود از بازی را رها نکرد، اما درسی گرفت که فراموش نخواهد کرد.
وقتی از میچل در پایان بازی در مورد شکست سوال شد، گفت: «رئال به ما نشان داد که کجای کار هستیم. آنها سر و صورتمان را رنگ کردند.»
رئال مادرید در آستانه یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، دوباره قدرتش را به دست آورد و یک کودتای اقتدار در لالیگا انجام داد این یک ضرب شست بزرگ به رقبا بود. نه به خاطر ایجاد اختلاف پنج امتیازی با خیرونا که به دلیل شکل بازی و قدرتی که در زمین نشان داد. رئال فقط دوبار امسال باخته و هر دو در برابر اتلتیکو مادرید (لیگ و جام حذفی).
شنبه شب رئال بدون مدافعان میانی خود، با سه مصدومیت بسیار جدی، بدون 9 ستاره در ترکیب خود، پس از چهار ماه شایعه و گمانه زنی در مورد احتمال رفتن آنچلوتی به برزیل و با همه این بلایا، یک بازی در بالاترین سطح ارائه داد و به خیرونا گفت که کت تن من است.
درست است که هنوز 14 هفته از لالیگا باقی مانده است و در مقطعی قرار داریم که لوئیس آراگونس می‌گفت همه چیز را تعیین می‌کند، اما واقعیت این است که رئال مادرید در دنیایی سیر می‌کند که هیچ کس به آن نزدیک نیست وقتی کسی نزدیک می‌شود، مانند این خیرونای شجاع، مجازات سختی می‌شود.
برنابئو شنبه شب میزبان یک جشن بزرگ بود، جشنی برای لذت بردن از صدرنشینی مقتدرانه، فرار به سمت قهرمانی و تماشای گل‌هایی فوق العاده زیبا.
زمانی که مارتینز مونوئرا سوت پایان بازی را به صدا درآورد، ناکامی خوسلو در گل کردن پنالتی و ثبت نتیجه 5-0، جو را کمی سرد کرد. اما رئال مادرید قبلاً ضربه بزرگش را زده بود، ضربه‌ای کشنده و مهلک، با یک نمایش مقتدرانه.
منبع: مارکا
