ایلان ماسک به دلیل اظهاراتی که اخیرا درمورد مرگ نخستی‌سانان مورد استفاده برای تحقیقات شرکت بیوتکنولوژی نورالینک بیان داشته است، مورد اتهامات جدیدی مبنی‌بر کلاهبرداری احتمالی در اوراق بهادار قرار گرفته است.
در نامه‌های ارسالی از سوی گروه اخلاق پزشکی برای مقامات ارشد کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC)، از این سازمان خواسته شده است تا ادعاهای ماسک را مبنی بر اینکه میمون‌های تلف‌شده در جریان آزمایش‌های شرکت او، به بیماری لاعلاج مبتلا بودند و درنتیجه‌ی ایمپلنت‌های نورالینک نمردند، بررسی کند. گروه اخلاق پزشکی بر اساس سوابق دامپزشکی موجود ادعا می‌کند عوارض ناشی از روش‌های کاشت باعث مرگ میمون‌ها شده است.
ماسک اولین بار ۱۰ سپتامبر در پاسخ به کاربری در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) مرگ ماکاک‌ها را تایید کرد. او این موضوع را انکار کرد که مرگ آن‌ها ناشی از ایمپلنت نورالینک بوده است و گفت پژوهشگران، حیوانات در آستانه مرگ را انتخاب کرده بودند. در همین راستا، ماسک در پاییز گذشته ادعا کرد آزمایش‌های حیوانی نورالینک اکتشافی نبوده است، بلکه به‌منظور تایید فرضیه‌های علمی محکم انجام شده است.
سوابق عمومی بررسی‌شده توسط وایرد و همچنین مصاحبه‌های انجام‌شده با کارمند سابق نورالینک و پژوهشگری از مرکز نخستی‌سانان دانشگاه کالیفرنیا تصویر کاملا متفاوتی از پژوهش‌های حیوانی نورالینک ترسیم می‌کند.
سوابق دامپزشکی که اولین بار سال گذشته منتشر شد، حاوی تصاویر وحشتناک از رنجی است که چند ده میمون آزمایشی نورالینک متحمل شده بودند و به علت وضعیت وخیمی که داشتند، باید به روش اُتانازی (مرگ بدون درد) معدوم می‌شدند.
نامه‌های ارسال‌شده برای کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا، ازسوی کمیته پزشکان برای پزشکی مسئولانه است. کمیته پزشکان برای پزشکی مسئولانه سازمانی غیرانتفاعی است که تلاش دارد آزمایش روی حیوانات زنده را حذف کند. این گروه مدعی است که اظهارات ماسک درمورد مرگ میمون‌ها گمراه‌کننده بود و سرمایه‌گذاران حق دارند حقیقت را درمورد آزمایش‌ها و درنتیجه قابلیت فروش محصول نورالینک بدانند.
منتقدان می‌گویند درحالی‌که شرکت نورالینک ادعا می‌کند دستگاه بدون خطری را به بازار عرضه می‌کند و به همین دلیل باید روی آن سرمایه‌گذاری کنید، در مطالعات نورالینک اتفاق دیگری رخ داده است.
در عرض یک سال پس از تاسیس نورالینک در مارس ۲۰۱۷، این شرکت حیوانات زیادی را برای آزمایش ایمپلنت‌های تراشه مغز خود تهیه کرد. از سپتامبر ۲۰۱۷ تا اواخر سال ۲۰۲۰، آزمایش‌های شرکت به کمک کارکنان مرکز تحقیقات ملی نخستی‌سانان کالیفرنیا (CNPRC) انجام می‌شد. وعده ماسک این بود که اندام‌های مصنوعی را متحول می‌کند و ایمپلنتی را طراحی می‌کند که به مغز انسان‌ها اجازه می‌دهد به صورت بی‌سیم با دستگاه‌ها و حتی با یکدیگر ارتباط برقرار کند.
سوابق دامپزشکی ثبت‌شده توسط کارکنان دانشگاه کالیفرنیا که کمیته پزشکان به آن استناد کرده است، مجموعه عوارضی را نشان می‌دهد که پس از رویه‌هایی ازجمله وارد کردن الکترودها به کمک جراحی به مغز میمون‌ها بروز کرده است. این عوارض شامل اسهال خونی، فلج جزئی و ادم مغزی (تورم مغز) است. به نمونه‌هایی از این عوارض در ادامه اشاره می‌شود.در جراحی آزمایشی که در دسامبر ۲۰۱۹ انجام شد و هدف آن تعیین ماندگاری ایمپلنت بود، یکی از اجزای داخلی دستگاه هنگام کاشت جدا شد. پژوهشگران حیوان مورد آزمایش را که حیوان ۲۰ نامیده می‌شود، در طول شب تحت نظارت داشتند. ترشحات خونی از حیوان خارج می‌شد و می‌لرزید. روز بعد جراحی برای برطرف کردن مشکل انجام شد، اما عفونت‌های قارچی و باکتریایی ظاهر شدند. به احتمال زیاد، عفونت‌ها پاکسازی نمی‌شدند، چراکه ایمپلنت ناحیه عفونی را پوشانده بود. این میمون در تاریخ ۶ ژانویه ۲۰۲۰ اتانازی شد.
گزارش‌های دامپزشکی دیگر وضعیت میمون ماده‌ای به نام حیوان ۱۵ را در ماه‌های منتهی به مرگ او در مارس ۲۰۱۹ نشان می‌دهد. چند روز پس از جراحی ایمپلنت، او بدون دلیل روشنی شروع به فشردن سر خود به زمین کرد که نشانه‌ای از درد یا عفونت بوده است. طبق مشاهدات کارکنان، او احساس ناراحتی داشت و محل ایمپلنت را آنقدر دستکاری کرد که خونریزی رخ داد. او بیشتر مواقع در قفس دراز می‌کشید و دست‌های میمون هم اتاقیش را در دستانش نگه می‌داشت. پس از مدتی، این حیوان هماهنگی خود را از دست داد و دچار لرزشی بی‌وقفه شد و سرانجام پس از چند ماه اتانازی شد. گزارش کالبدشکافی نشان می‌دهد در مغز حیوان ۱۵ خونریزی رخ داده بود و ایملپنت‌ها قشر مغز او را پاره کرده بودند.
میمون دیگری به نام حیوان ۲۲ در مارس ۲۰۲۰ پس از شل‌شدن ایمپلنت مغزی‌اش اتانازی شد. گزارش کالبدشکافی نشان داد پیچ‌هایی که ایمپلنت را به جمجمه محکم می‌کردند، به حدی شل شده بودند که به‌راحتی می‌شد آن‌ها را بیرون آورد. کالبدشکافی حیوان ۲۲ نشان می‌داد ایملپنت مشکل موجب مرگ حیوانات می‌شود و این امر با اظهارات ماسک که هیچ میمونی درنتیجه‌ی تراشه‌های نورالینک نمرده، کاملا در تضاد است.
کارمند سابق شرکت ایلان ماسک که خواست نامش فاش نشود، گفت ادعای دم مرگ بودن میمون‌ها بی‌اساس است. میمون‌ها بیش از یک سال قبل از انجام جراحی در مرکز قرار داشتند و با هیچ مشکلی مواجه نبودند.
پژوهشگری که مرکز تحقیقات نخستی‌سانان کالیفرنیا مشغول مطالعه است، نیز ادعای ماسک درمورد سلامت اولیه میمون های نورالینک را زیر سوال برد و گفت میمون‌ها کاملا جوان بودند. تصور اینکه آن‌ها که حتی بالغ نبودند، در آستانه مرگ قرار داشتند، دشوار است.
