در سال ۱۹۷۱ بود که سه فضانورد روس در یک سانحه و در اثر کاهش فشار جانشان را از دست دادند. این تنها سانحه فضایی بود که در خارج از اتمسفر زمین رخ داده است. هرمنسون در این باره گفته: «معمولا سوانح در هنگام پرتاب یا فرود رخ می‌دهند و این دو زمان، حساس‌ترین و خطرناک‌ترین بازه‌های پروژه‌ها هستند.»
فضانوردان روس بیش از سه هفته را در اولین ایستگاه فضایی تاسیس شده توسط شوروی سپری کرده بودند و زمانی که به سمت زمین حرکت کردند، فشار داخل فضاپیما کاهش یافت و آن‌ها نیز لباس‌های مخصوص فضانوردی به تن نداشتند.
آماری که می‌توانست خیلی بیشتر باشد
پکهام در ادامه صحبت‌هایش یادآوری کرده که این پنج ماموریت فضایی با تلفاتی همراه بودند؛ اما آن‌ها تنها ماموریت‌هایی نبودند که پتانسیل کشته شدن یا آسیب دیدن فضانوردان داخل فضاپیما را داشته باشند. او در دفتر کارش، سوابق تصادفات و تماس‌هایی را نگهداری می‌کند که به مراتب بیشتر از این ۵ مورد بوده، ولی منجر به مرگ افراد نشده.
طبق گفته پکهام تا به امروز حدود ۶۵۰ نفر به فضا پرواز کرده‌اند و این تعداد به دلیل افزایش تعداد پرواز‌های تجاری فضایی به زودی افزایش چشمگیری خواهد یافت.
او در این رابطه گفته: «پرواز به فضا هرگز بدون خطر نخواهد بود. این هزینه‌ای است که برای رسیدن به فضا باید پرداخت شود.»، ولی درک خطرات موجود و پیش رو، لازم و ضروری به نظر می‌رسد.
اعضای تیم پکهام در حال کار کردن بر روی این مسائل هستند و با گردآوری داده‌ها به دنبال یافتن راه‌های بهتری برای محاسبه دقیق خطراتی هستند که فضانوردان ممکن است با آن‌ها روبرو شوند. او ادامه داد: «ما باید به فضانوردان بگوئیم که برای بازگشت به خانه چقدر شانس خواهند داشت.»
