نام جیلن براون در کتابهای تاریخ ثبت شد.
این گارد تیم بسکتبال بوستون سلتیکز با این تیم به توافق رسید تا قراردادی پنجساله امضا کند. این قرارداد گرانترین قرارداد تاریخ NBA است که ارزش آن 304 میلیون دلار است.
بر اساس گزارشها، بعد از مذاکراتی که بین باشگاه سلتیکز و مدیر برنامههای براون در جریان بود، در نهایت دو طرف بر سر این مبلغ به توافق رسیدند. علت نجومی شدن این قرارداد این است که براون به دنبال قراردادی بوده که در آمریکا به supermax contract مشهور است. پیش از این رکورد بزرگترین قرارداد NBA در اختیار استفن کری بود که با یک قرارداد چهار ساله به ارزش 215 میلیون دلار رکورد را در اختیار داشت.
این خبر در حالی مطرح میشود که سلتیکز بعد از آنکه در پلیآف گذشته مقابل میامی شکست خورد و حذف شد شرایط سختی را تجربه میکرد. جیلن براون در دیدارهای تیمش مقابل میامی هیت در حد انتظار ظاهر نشده بود و گفته میشد جایگاهش در سلتیکز متزلزل شده است.
به همین دلیل بود که در ماههای اخیر شایعات زیادی درباره جدایی براون از سلتیکز شنیده میشد. او در ماه جاری وارد آخرین ماه قرارداد قبلی خود شده بود. جالب اینجاست که مبلغ قرارداد قبلی او با بوستون سلتیکز 28.5 میلیون دلار بود.
جیلن فصل گذشته بهترین فصل دوران حرفهای خود را سپری کرده بود، با میانگین 26.6 امتیاز و 6.9 ریباند. از آنجایی که جیسون تِیتم هم میتواند برای قرارداد Supermax اقدام کند ممکن است این برای سلتیکز در فصل آینده مشکلاتی به وجود بیاورد، اما برد استیونز در تلاش است تا فرمولی پیدا کند که هر دو ستارهاش فصل آینده بتوانند وارد زمین بشوند.
بر اساس گزارشها در پنج فصل آینده جیلن براون در هر سال به ترتیب زیر از بوستون سلتیکز دستمزد خواهد گرفت:
2024-25: 53.4 میلیون دلار
2025-26: 56.6 میلیون دلار2026-27: 60.7 میلیون دلار
2027-28: 64.9 میلیون دلار2028-29: 69.1 میلیون دلار
سلتیکز در درفت 2016 جلیون براون را به عنوان سومین انتخاب خود جذب کرده بود. براون از آن زمان سال به سال عملکرد بهتری نشان داده بود، اما هرگز به عنوان یکی از 10 ستاره برتر NBA مطرح نبود. برخی کارشناسان حتی او را بهترین بازیکن حال حاضر سلتیکز نمیدانند و جیسون تیتم را لایق این عنوان ارزیابی میکنند.
جیلون براون فعالیتهای تجاری گستردهای دارد و درباره مسائل اجتماعی هم اظهارنظرهایی جنجالی داشته است. برای مثال او در سال 2018 به گاردین گفته بود: “ورزش یک مکانیزم کنترل است. اگر ورزش نبود مردم از نقش خودشان در جامعه خیلی ناراحتتر بودند. در این صورت خشم و استرس مردم از فقر و ناعدالتی و گرسنگی خیلی بیشتر میشد. ورزش راهی است که انرژی ما به سمت چیزی مثبت کانالیزه شود. اگر ورزش نبود خدا میداند نیمی از این بچهها الان چه کار میکردند”.