در هفته چهارم لیگ برتر انگلیس آرسنال در مصاف با رقیب قدیمی خود یعنی یونایتد در وقت‌های اضافه پیروز شد و لذت فرگی‌تایم را این بار خودش چشید.
بازی با مدیریت آغاز شد و تیم‌ها همدیگر را محک زدند. آرسنال موقعیت‌هایی خلق کرد اما کافی نبود.
مرد دانمارکی یعنی کریستین اریکسن گره کار را با پاس زیبا درآورد و رشفورد ستاره خفته‌ی این فصل یونایتد بیدار شد و گلی زیبا به ثمر رساند.آرسنال تحمل نداشت و یک دقیقه بعد بلافاصله با پاس زیبای مارتینلی و ضربه دیدنی اودگارد بازی را به تساوی کشاند.
برخوردها زیاد شد. روح خفته در بزرگان زنده شد و عطش پیروزی در آنها دیده شد.
آرسنال در نیمه دوم سوار بر بازی شد و کای هاورتز با زیرکی پاهایش را به بیساکا گیر داد و تیلور پنالت گرفت اما وار رد کرد.
پرهیجان، پر تنش و پراسترس؛ به لحظات آخر بازی می‌رسیم.
گارناچو تعویض طلایی شد اما بازهم وار مانع از گلزنی شد. فرار سریع گارناچو روی پاس زیرکانه کاسمیرو با سانتی متری اختلاف آفساید شد.
همه منتظر سوت پایان، تماشاگرها در راه خروج از ورزشگاه، اما هرجا یونایتد باشد انگار فرگی‌تایم وجود دارد حتی بر خلافشان!
ضربه کرنر را ساکا به تیر دوم فرستاد و نقطه کور را روشن کرد. خرید چغر و بد بدن آنجا ایستاده بود! دکلان رایس با یک استپ سینه و یک ضربه پرقدرت گل برتری را زد و فرگی‌تایم اینبار برای آرسنال بود.
در ادامه روی ضد حمله خسوس گل زیبایش را به ثمر رساند و حُسن ختام.
بزرگان بزرگ می‌مانند، شاید تیم‌های قدرتمند گسترش یابند اما آنها همچنان بزرگند و باید روح فوتبال را زنده نگه دارند.فوتبال انگلیس امسال دیدنی‌تر از هر سال شده چراکه دیگر تاپ‌سیکس وجود ندارد بلکه تیم‌هایی هستند که حتی برای یک امتیاز هم یقه می‌گیرند و کوتاه نمی‌آیند.
یونایتد خوب بود اما برای پیروزی، خوب بودن کافی نیست و باز هم ضعف تن‌هاخ در بازی‌های مهم نمایان شد.
هرچند که فوتبال روی خوشش در این بازی برای آرسنال بود…
