کسب دو پیروزی متوالی با نتایج مشابه در مرحله مقدماتی جام جهانی، تیم ملی ایران را در آستانه صعود به این تورنمنت قرار داده و تقریبا تردیدی وجود ندارد که ما در جام 48 تیمی شرکت خواهیم کرد. در شرایط نرمال، کسب جواز صعود زودهنگام به جام جهانی باید منجر به جلب رضایت همه هواداران فوتبال شود. اما نمایش متزلزل به خصوص در خط دفاعی در چند بازی اخیر و سیکل تکراری حملات مشابه، باعث شده صدای منتقدان بلندتر از همیشه شنیده شود. علی‌رغم واکنش تقریبا تکراری به انتقادات در سال‌های اخیر، امیدوار و علاقه‌مندیم امیر قلعه‌نویی حداقل در خلوت خود چاره‌ای برای حل این مشکلات محسوس پیدا کند. نقاط ضعف محسوسی که اگر در ماه‌های پیش رو برطرف نشود، احتمالا نتایج چندان رضایت‌بخشی در جام جهانی برای ما به همراه نخواهد داشت.
یک – حقیقت این است که با توجه به ۴۸ تیمی شدن جام جهانی، صعود مستقیم و حتی زودهنگام به این تورنمنت، دستاورد عجیب و خارق‌العاده‌ای محسوب نمی‌شود. البته تیم ملی ایران از حیث نتیجه‌گیری و آمار و ارقام در مرحله مقدماتی عملکرد قابل احترامی داشته و از این حیث بازیکنان و کادر فنی شایسته تمجید هستند. اما مسئله اصلی این است که در دو سال گذشته و بعد از انتصاب امیر قلعه‌نویی به عنوان سرمربی تیم ملی، امیدوار بودیم برخی مشکلات ذاتی و ریشه‌ای تیم ملی برطرف شود و متاسفانه این اتفاق رخ نداده. حتی تیم ملی به هیچ عنوان از نظر دفاعی به استحکام گذشته نیست و پیشرفت قابل توجهی از نظر سبک بازی و مدل مورد نظر همین کادر فعلی نیز دیده نمی‌شود.
دو – به عنوان مثال شرایط خط دفاعی تیم ملی ایران به خصوص در مرحله مقدماتی جام جهانی چندان مساعد نبوده و برخلاف ادوار گذشته، دروازه تیم ملی راحت باز می‌شود. امیر قلعه‌نویی هنوز در مورد ترکیب چهار نفره خط دفاعی خود به جمع بندی قطعی نرسیده و البته بیرانوند هم با روزهای آرمانی فاصله قابل توجهی دارد. حل این مشکل بزرگ در ماه‌های پیش رو احتمالاً مهم‌ترین دغدغه کادر فنی تیم ملی خواهد بود. بعد از سال‌ها حکومت رامین رضاییان در سمت راست، هنوز جانشین قطعی برای او پیدا نشده و صالح حردانی حتی علی‌رغم گلزنی در بازی امروز نیز به نظر گزینه قطعی و مناسبی برای حضور در ترکیب اصلی تیم ملی نیست.
سه – همچنین سعید عزت‌اللهی در چند بازی اخیر نمایش چندان خوبی نداشته و حالا بیش از گذشته جای خالی احمد نوراللهی در ترکیب تیم ملی حس می‌شود. ستاره باتجربه تیم ملی ایران در یک سال گذشته همه هنر و توانایی خود را خرج لیگ امارات کرده و چه حیف که جای ستاره با کیفیتی مانند نوراللهی در ترکیب اصلی تیم ملی به شدت خالی است. به نظر می‌رسد باید هرچه زودتر مقدمات بازگشت این بازیکن به تیم ملی فراهم شود. همانطور که روزگاری رئیس فدراسیون فوتبال ایران شخصاً برای حل مشکل وحید هاشمیان وارد عمل و باعث شد ستاره بزرگ در خط حمله تیم ملی ایران برای چند سال هنرنمایی کند.
چهار – در مسابقه امروز برابر قرقیزستان و همچنین در دیدار رفت، خط دفاعی پایین حریف اجازه نداد بازیکنان بزرگ و باکیفیت تیم ملی ایران در خط حمله در یک سوم دفاعی حریف دست به کارهای ترکیبی و خلق مثلث بزنند و در واقع تنها راه حل تیم ملی ایران برای گلزنی در بازی امروز، ارسال از جناحین بود. در حقیقت حتی هواداران کادر فنی فعلی تیم ملی ایران نیز اعتراف می‌کنند که در نیمه دوم دیدار امروز مقابل قرقیزستان، حریف عملکرد بهتری از ما ارائه داد و شاید تنها با خلاقیت میلاد محمدی و ضربه سر بی‌نقص سردار آزمون امکان فرار از چنین مهلکه‌ای وجود داشت؛ موقعیت دور از شان تیم ملی ایران با این اختلاف سطح محسوس، که امیدواریم در مسابقات بعدی تکرار نشود.
پنج – تیم ملی ایران در دوران حضور امیر قلعه‌نویی روی نیمکت در مقابل حریف‌های نه چندان قدرتمند و سرشناس حتی در آسیا نمایش قابل قبولی نداشته و این یکی از موارد تکراری و دائمی منتقدان است. این روند در جام ملت‌های آسیا در دو دیدار مقابل فلسطین و سوریه نیز تکرار شد و در همین مرحله مقدماتی جام جهانی، تیم ژنرال در دو بازی رفت و برگشت مقابل قرقیزستان و دیدار برابر کره شمالی نتوانسته رضایت منتقدان خود را جلب کند. چه عجیب که بهترین نمایش تیم ملی ایران در دوران امیر قلعه‌نویی در برابر قدرتمندترین تیم قاره یعنی ژاپن رقم خورد و البته ملی‌پوشان همین چندی قبل، قطر مدافع عنوان قهرمانی در آسیا را قلع و قمع کردند.
شش – در واقع کسب یک یا دو نتیجه بد یا ارائه عملکردی نه چندان خوب حتی برای بهترین تیم‌های ملی در دنیا نیز رخ می‌دهد و این موضوع دلایل مختلفی دارد. فاصله طولانی تمرینات، عدم امکان حضور در کمپ‌های طولانی‌مدت و البته ارتباط محدود بازیکنان با کادر فنی، شرایط را برای ساخت یک تیم ملی باکیفیت در تمام دنیا دشوار ساخته است. اما در سوی مقابل نیز بعد از دو سال حضور امیر قلعه‌نویی روی نیمکت تیم ملی، هواداران فوتبال انتظار دارند تفاوت محسوسی در سبک بازی تیم ملی ایجاد شده باشد که این مسئله حقیقتاً چندان احساس نمی‌شود. تکیه بیش از حد روی خلاقیت بازیکنان بزرگ و در واقع تاثیرگذاری شدید ستاره‌های بین‌المللی ایران، باعث شده نقش کار تیمی و نمایش منوط به معدل کیفی بازیکنان در تیم کمرنگ شود و این یکی از انتقادات جدی به سبک بازی آنها در ماه‌های اخیر بوده است.
هفت – اگرچه امیر قلعه‌نویی و کادر فنی او در ماه‌های اخیر تاکید فراوانی روی اعداد و ارقام و نتایج تیم ملی داشته و این را حربه‌ای برای دفاع از خود قلمداد می‌کنند، اما صادقانه اینکه هواداران فوتبال به عنوان مثال نمایش تیم ملی ژاپن در برابر چین در مسابقه امروز را نیز تماشا کردند و فاصله محسوسی بین سبک بازی آنها با تیم ملی ایران وجود دارد. یک عملکرد با طراوت، تاکتیکی و مملو از حرکات از پیش تمرین شده، حاصل بازی امروز تیم ملی ژاپن بود و این روند به ندرت عملکرد تیم ملی ایران در دو مسابقه اخیر دیده شده است. چه خوب که امیر قلعه‌نویی با پایین آوردن گارد خود برابر منتقدان، اشکالات قابل توجه تیم ملی را در ماه‌های پیش را برطرف سازد.
هشت – ارائه نمایش مستحکم در خط دفاعی و تغییرات اساسی و ضروری در ترکیب چهار نفره خط دفاعی و حتی درون دروازه، اضافه شدن یک هافبک خلاق و مستحکم به قلب خط میانی و ایجاد تنوع در برنامه‌ریزی برای هجوم روی دروازه حریفان، از وظایف قطعی و مهم امیر قلعه‌نویی در ماه‌های پیش رو خواهد بود. امیدواریم سرمربی تیم ملی دست از پاسخ‌های تکراری در برابر انتقادات برداشته و تمام فکر ذهن خود را معطوف به برطرف کردن اشکالات کند. گرچه هواداران فوتبال ایران قدردان صعود احتمالا زودهنگام تیم ملی به جام جهانی هستند، اما صادقانه نمایش این تیم چنگی به دل نمی‌زند و امیر قلعه‌نویی بهتر از حداقل در خلوت خود و دور از چشم منتقدان، فقط روی برطرف کردن اشکالات تمرکز کند، نه ارائه پاسخ تکراری.
منبع: ورزش‌سه
