آدولف هیتلر ۹۸ سال پیش در چنین روزی کتاب «نبرد من» را با هدف ارائه دیدگاه‌ها و اندیشه سیاسی خود در قالب خودزندگی‌نامه یا اتوبیوگرافی در آلمان منتشر کرد؛ کتابی از سال ۱۹۴۵ و به مدت ۷۱ سال انتشار آن متوقف شد.
جلد نخست این کتاب که در ۱۸ ژوئیه ۱۹۲۵ منتشر شد، ایدئولوژی سیاسی نازی‌ها و برنامه‌های آینده آلمان نازی را ترسیم می‌کند.
هیتلر نخست قصد داشت تا نام کتابش را «چهار سال و نیم [نبرد] علیه دروغ، حماقت و بزدلی» نامگذاری کند ولی ناشر آن او را متقاعد کرد باید نام کتاب را تا حد ممکن کوتاه کند.
آدولف هیتلر در جلد اول کتاب نبرد من، تمرکز اصلی خود را بر توضیح «خطر یهودی‌ها» قرار داد. هیتلر از روندی می‌نویسد که طی آن به طور فزاینده‌ای یهودستیز و نظامی شد. او توضیح می‌دهد که تا قبل از ورود به وین برای تحصیل در رشته هنرهای زیبا در سال ۱۹۰۷، هرگز یک یهودی را ملاقات نکرده بود.
هیتلر در کتاب خود کمونیسم و جمهوری وایمار را مورد تحقیر قرار می‌دهد و سوسیال دموکرات‌ها، مارکسیست‌ها و همچنین پارلمان قدیمی آلمان را به همکاری با رهبران یهودی متهم می‌کند. او خواستار نابودی کُلِ نظام پارلمانی می‌شود و تاکید می‌کند که افرادی که در این سیستم به قدرت می‌رسند ذاتا یک مُشت فرصت‌طلب هستند.
حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان سپس نفرت خود را از جامعه وین که از دید او همچون «دیگ مذابی» است، بیان می‌کند و می‌نویسد: ««چک‌ها، لهستانی‌ها، مجارستانی‌ها، روتنی‌ها [اوکراینی‌ها]، صرب‌ها و کروات‌ها، و یهودی‌ها به مثابه همان عفونتی که همواره جامعه بشری را مضمحل می‌کند، همه جا هستند.»
آدولف هیتلر جلد دوم «نبرد من» را در سال ۱۹۲۶ منتشر کرد و تا سال ۱۹۳۳ موفق به فروش ۲۴۰ هزار نسخه از آن شد که معادلِ ۵.۵ میلیون یورویِ امروز برای او درآمد داشت. درآمد او مشمول مالیاتی معادلِ ۱.۴ میلیون یورو شد که پس از تکیه بر جایگاه صدراعظمی بخشیده شد.
پس از خودکشی هیتلر در سال ۱۹۴۵ و پایان جنگ جهانی دوم حدود ۱۲ میلیون نسخه از این کتاب که به چاپ رسیده بود، سوزانده شد. حق چاپ کتاب هم به دولت ایالتی باواریا واگذار شد. دولت ایالتی باواریا هم از چاپ یا انتشار مجدد «نبرد من» در قلمرو آلمان خودداری کرد.
با این حال، در سال ۲۰۱۶، حق چاپ آن منقضی شد و «نبرد من» برای نخستین بار از سال ۱۹۴۵ در آلمان در دسترس عموم قرار گرفت. البته با بالا گرفتن بحث‌ها و واکنش‌ها نسبت به انتشار مجدد این کتاب، تیمی از محققان موسسه تاریخ معاصر مونیخ، نسخه‌ای دو جلدی را به زبان آلمانی تهیه کردند که حدود سه هزار و پانصد صفحه حاشیه‌نویسی و تفسیر داشت.
تا کنون بیش از ۸۵ هزار نسخه از زمان آغاز تجدید چاپ این کتاب فروخته شده و ۳۵ هفته در فهرست پرفروش‌ترین‌های غیرداستانی نشریه اشپیگل قرار داشته است.
در سال ۲۰۲۱ هم نسخه فرانسوی آن، بر اساس نسخه مشروح آلمانی که تقریبا دو برابر متن اصلی تفسیر دارد، منتشر شد. اگرچه متن اصلی به حداقل ۱۶ زبان از جمله عربی، فارسی و ترکی ترجمه شده است ولی هنوز هیچ ترجمه‌ای از نسخه جدید آن در خارج از فرانسه و آلمان منتشر نشده است.
