در یک محیط نسبتا روستایی چگونه می‌توان خانه‌ای ساخت که هماهنگی با محیط پیرامون، سادگی روستایی و تعامل با طبیعت را با رفاه و جلوۀ مدرن جمع کند؟ پروژۀ خانۀ خاکی یک پاسخ «تماشایی» به چنین پرسشی است.
پروژۀ «خانۀ خاکی» که در شهر قهدریجان در شهرستان فلاورجان اصفهان و توسط یک استودیوی معماری ایرانی طراحی و ساخته شده، پیوندی بین سادگی یک خانۀ روستایی و ویژگی‌های یک خانۀ مدرن شهری است. این پروژه در سال 1402 رتبۀ اول جایزۀ معمار را در بخش ساختمان‌های مسکونی تک‌واحدی به دست آورده است.
سکونت در این خانه یک تجربۀ منحصر به فرد است زیرا هم استلزامات سبک زندگی شهری در آن برآورده می‌شود و هم خلوص و نوستالژی و سادگی یک زندگی روستایی را در فضای آن می‌توان احساس کرد.
استفاده از خاک و حصیر جلوه‌ای کاملا طبیعی و اصیل به این بنا بخشیده است؛ چیزی که باعث می‌شود ساکنان خانه، محل سکونتشان را بخشی از طبیعت و در تعامل مستقیم با آن ببینند. به علاوه، تابش آفتاب از لابه‌لای حصیرها، بازی دل‌انگیزی از نور و سایه را پدید آورده و رنگ‌آمیزی طبیعی و آرامبخشی را در برخی از فضاهای خانه مثل راهروهای کوچه‌مانند آن ایجاد می‌کند.
خاک به عنوان یکی از قدیمی‌ترین مصالح برای ساخت خانه، هنوز کاربردهای فوق‌العاده‌ای دارد؛ این ماده علاوه بر اینکه ظاهری طبیعی به خانه می‌بخشد عایقی برای حرارت و صدا نیز هست.
جلوه‌های مدرن این خانه مانند حمام شیشه‌ای، استخر و پلان کلی بنا، به شیوه‌ای بسیار هنرمندانه با یک روح سنتی و حتی معنوی ترکیب شده‌اند و در نهایت فضایی خلق کرده‌اند که نه فقط جایی برای زندگی بلکه منظره‌ای برای تماشا است.