تا پیش از اعمال دور جدید تحریم‌های آمریکا علیه کشورمان قرار بود خودروی پژو ۳۰۱ وارد خط تولید ایران‌خودرو شود اما برنامه‌ها تغییر یافت و تصمیم بر این شد از پلتفرم پژو برای تولید نسخه داخلی این خودرو استفاده شود. پروژه تولید تارا در ابتدا با کد K132 شناخته می‌شد که با برخی تغییرات در پلتفرم ۳۰۱ و انتخاب نام IKP1 برای آن توسعه یافت. حدود ۲ سال از ورود تارا به بازار می‌گذرد و در این مدت نسخه اتوماتیک آن نیز تولید شده است بنابراین تا حدی می‌توان درباره کیفیت و معایب آن نظر داد.
طراحی
از نظر طراحی باید گفت تارا اگرچه خودروی متفاوتی نسبت به سایر محصولات ایران‌خودرو محسوب می‌شود اما لزوماً نمی‌توان آن را خودروی زیبایی دانست. شاید برخی افراد نمای جلوی تارا را قابل‌قبول بدانند اما بی‌شک طراحی بخش عقب آن می‌توانست بهتر انجام شود. چراغ‌های نصب شده در پهنای خودرو اگرچه به دنبال تأکید بر عرض تارا هستند اما فرم ناهمگونی به آن بخشیده‌اند و نور بیش از حد آن‌ها در شب نیز برای رانندگان پشتی مسئله‌ساز خواهد بود. طراحی کابین تارا نیز اگرچه با ساخته‌های روز دنیا فاصله دارد اما در مقایسه با رقبای سالخورده بازار داخلی قابل‌قبول خواهد بود.
قوای محرکه
اما جدای از بحث طراحی که تا حدی سلیقه‌ای است باید به پلتفرم به‌روزتر تارا نسبت به خودروهای دیگر همچون دنا یا محصولات سایپا اشاره کرد. در بخش قوای محرکه از همان پیشرانه همیشگی ایران‌خودرو یعنی TU5 استفاده شده اما این بار پسوند پلاس را یدک می‌کشد که به معنی ارتقا ۵ اسب بخاری نسبت به نسخه معمولی این پیشرانه است. قدرت و گشتاور پیشرانه تارا به ترتیب ۱۱۳ اسب بخار و ۱۴۴ نیوتون متر است و گیربکس‌های ۵ سرعته دستی یا ۶ سرعته اتوماتیک این نیرو را به چرخ‌های جلو منتقل می‌کنند. با این مقدمه نسبتاً مفصل به سراغ بررسی معایب تارا اتوماتیک و دنده‌ای می‌رویم.
معایب تارا اتوماتیک و دنده‌ای
طراحی نه چندان دل‌چسب
همان‌طور که گفته شد تارا به ویژه در بخش عقب خود طراحی جذابی ندارد. اگرچه طراحان کوشیده‌اند با فرم چراغ‌های پیوسته طرحی مشابه خودروهای روز را ارائه کنند اما حاصل کار یک طراحی ناهمگون است که پهنای خودرو را حتی کمتر نیز نشان می‌دهد.
بی‌دقتی در مونتاژدر برخی نمونه‌های تحویلی تارا به مشتریان شاهد عدم هماهنگی بین پانل‌های بدنه و وجود درزهای بزرگ بین آن‌ها هستیم. برای مثال در برخی نسخه‌های تارا فاصله مناسبی بین بدنه و سپرها وجود ندارد. البته سایر تولیدات داخلی نیز وضعیت مشابهی دارند و شاید از این نظر تارا بهتر عمل کرده باشد.
ارگونومی ضعیف کابین
نوع طراحی داشبورد تارا به گونه‌ای است که دسترسی به برخی ادوات کابین را سخت‌تر می‌کند و قطعاً این موضوع روی تمرکز راننده در زمان رانندگی تأثیر منفی خواهد گذاشت. از جمله مشکلات این بخش می‌توان به محل نصب کلیدهای شیشه‌بالابر اشاره کرد هرچند ایران‌خودرو در نسخه فول این خودرو محل کلیدها را به روی درب‌ها منتقل کرده است.
کیفیت پایین گیربکسدر برخی نمونه‌های گیربکس دستی تارا مشکل عدم جا رفتن دنده‌ها و در کل سختی کار کردن با آن گزارش شده است. همچنین برخی افراد نیز به مشکل مکث و ضربه گیربکس اتوماتیک اشاره داشته‌اند.
مشکل باتری
ظاهراً در برخی نمونه‌های تحویلی تارا به مشتریان مشکلات باتری دیده شده که در نهایت منجر به تعویض باتری می‌شود.
قدرت کم پیشرانه در مقایسه با رقباپیشرانه TU5 پلاس تارا ۱۱۳ اسب بخار قدرت تولید می‌کند درحالی‌که دنا پلاس توربو با پیشرانه EF7 توربوی خود ۱۵۰ اسب بخار قدرت و ۲۱۵ نیوتون متر گشتاور دارد و از این نظر یک سر و گردن بالاتر از تارا ظاهر می‌شود. همچنین در مقام مقایسه باید به طراحی ظاهری دنا پلاس اشاره کرد که افراد زیادی آن را جذاب‌تر از تارا می‌دانند.
آیا تارا اتوماتیک و دستی ارزش خرید دارد؟
مطمئناً تارا در برابر رقبایی همچون تندر ۹۰ اتوماتیک، ساندرو یا دنا پلاس توربو حرف‌های زیادی برای گفتن خواهد داشت اما شاید قیمت بالاتر، طراحی نه چندان جذاب و برخی ایرادات مونتاژی باعث شوند خریداران به سراغ سایر گزینه‌ها بروند. برخی مدل‌های چینی از جمله بسترن B30 یا جک J4 نیز در بازار حضور دارند که اگرچه صفرکیلومتر نیستند اما شاید کیفیت بالاتری داشته باشند. برخی خریداران نیز ترجیح می‌دهند بجای تارا به سراغ مدل‌های کارکرده کره‌ای همچون کیا سراتو بروند هرچند خودروهای کارکرده نیز دردسرهای خاص خود را خواهند داشت.
در مجموع باید گفت ایران‌خودرو تارا محصول به‌روزتری نسبت به سایر خودروهای این شرکت محسوب می‌شود اما همچنان از برخی مشکلات در رنج است. اگر خواهان خودرویی صفرکیلومتر هستید و آن را به مدت چندین سال نگه می‌دارید و همچنین علاقه‌ای به خرید خودروهای دست‌دوم ندارید تارا اتوماتیک یا دستی می‌تواند شما را راضی نگه دارد.
