این شاهکارهای هنری چیزی فراتر از صرف خطوطی رنگی روی بوم هستند. آن ها روایت هایی درخشان هستند که مسیر هنر و فرهنگ دنیا را تعیین کرده اند. از افسون «مونالیزا»ی داوینچی گرفته تا آشفتگی «شب پرستاره»ی ون گوگ، هر یک از این نقاشی ها دری به سوی زمان و مکانی متفاوت می گشاید.
در ادامه می خواهیم به ماجرای برخی از مشهورترین نقاشی های تاریخ بپردازیم:
مونالیزا – لئوناردو داوینچی
تابلوی «مونالیزا» که از آن در موزه ی لوور فرانسه نگهداری می شود، مملوء از رمز و راز است. این زن که بود؟ برخی می گویند لیزا گرادینی و برخی هم او را ساخته و پرداخته ی ذهن داوینچی می دانند. در این نقاشی که در دهه ی ۱۵۰۰ میلادی ترسیم شده، لبخند ملایم «مونالیزا» چکیده ای از عصر رنسانس و ترکیبی بی نقص از هنر و رمز و راز است.
شب پر ستاره – ون گوگ
«شب پر ستاره» واکنش احساسی ون گوگ به دوران حضورش در آسایشگاهی در شهر سن رمی فرانسه است. آسمان پر پیچ و تاب این نقاشی که در سال ۱۸۸۹ ترسیم شده، بازتابی از احساسات آشفته ی او است، ابرازی درخشان از پریشانی درونی خود و علاقه اش به آسمان شب.
شام آخر – لئوناردو داوینچی
«شام آخر» داوینچی چیزی فراتر از دیوارنگاره ی ساده است و یکی از بخش های مهم کتاب مقدس را به تصویر می کشد. این دیوارنگاره که در شهر میلان ایتالیا واقع شده، لحظه ای را نشان می دهد که حضرت مسیح به حواریونش اعلام می کند یکی از آن ها به او خیانت خواهد کرد.
جیغ – ادوارد مونک
تابلوی «جیغ» که در سال ۱۸۹۳ توسط ادوارد مونک و با الهام از تجربه ی شخصی او در طبیعت ترسیم شده، وحشتی اگزیستانسیال (وجودی) را به تصویر می کشد. فضای مضطرب و اشکال پرپیچ و تاب آن بیانگر یک پریشانی روحی عمیق است.
گرنیکا – پابلو پیکاسو
«گرنیکا»ی پیکاسو که واکنش قدرتمندانه ی او به بمباران منطقه ی باسک اسپانیا طی جنگ داخلی این کشور در سال ۱۹۳۷ بود،، ترسیمی خشن و سرد از تراژدی جنگ است. اشکال در هم و تکه پاره ی این نقاشی که در موزه ای در شهر مادرید اسپانیا نگهداری می شود، با زبانی گویا از رنج و وحشت می گویند.
تداوم حافظه – سالوادور دالی
تابلوی «تداوم حافظه» ی دالی که در سال ۱۹۳۱ ترسیم شده، با آن ساعت های در حال ذوب شدنش به مفهوم آهسته کردن زمان می پردازد. این شاهکار سبک سوررئال، بازتابی از تجسم دالی از دنیای خیال است و درک بیننده از واقعیت را به چالش می کشد.
ندیمه ها – دیه گو ولاسکس
تابلوی «ندیمه ها» ی ولاسکس که در موزه ای در شهر مادرید اسپانیا قرار دارد، شاهکاری متعلق به قرن هفدهم است و خاندان سلطنتی اسپانیا را به تصویر می کشد، از جمله کودکی مارگارت ترزا به همراه خود نقاش که در صحنه حضور دارد، ترکیبی از واقعیت و خیال.
گوتیک آمریکایی – گرنت وود
تابلوی «گوتیک آمریکایی» گرنت وود که در سال ۱۹۳۰ ترسیم شده، کشاورزی را به همراه دخترش به تصویر می کشد و ترسیمی از ارزش های سنتی و سرسختی زندگی روستایی آمریکایی است. این نقاشی که بر اساس خانه ای واقعی در ایالت آیووای آمریکا کشیده شده، به نمادی از زندگی ایالت های غرب میانه ی آمریکا بدل شده است.
بوسه – گوستاو کلیمت
«بوسه» ی گوستاو کلیمت که جواهر موزه بلودر شهر وین در اتریش است، بزرگداشتی برای عشق است. در این نقاشی در سال های ۱۹۰۷ و ۱۹۰۸ ترسیم شده، با استفاده از ورق طلا فضایی رویاگونه ایجاد شده که تجسمی از روح رمانتیک سبک هنری «آرت نووُ» است.
دختری با گوشواره مروارید – یوهانس فرمیر
این نقاشی خیره کننده ی یوهانس فرمیر که گاهی از آن به عنوان «مونالیزای شمال» یاد می شود، اثری پر رمز و راز است. این دختر که بود؟ یک خدمتکار، یک خویشاوند یا یک منبع الهام؟ نگاه مرموز این دختر قرن ها است که بینندگان را مسحور خود ساخته است.
منبع: روزیاتو
