بریتانیا یکی از پایینترین میزان امید به زندگی را در میان کشورهای ثروتمند دارد. اکنون محققان میگویند دریافتهاند که چرا مردم این کشور در سنین به نسبت کمتری نسبت به همتایان اروپایی خود میمیرند؟!
گروهی از پژوهشگران در یک تحقیق دریافتهاند که کاهش کیفیت وضعیت خدمات سرویس سلامت ملی (NHS) در بریتانیا عامل اصلی پایین بودن نسبی امید به زندگی در این کشور به شمار میرود.
دانشمندان در مطالعه جدید خود، که توسط موسسه خیریه «خزانه پادشاهی» بریتانیا منتشر شده است، این کشور را با ۱۸ اقتصاد بزرگ دیگر دنیا مقایسه کرده و نتیجه گرفتهاند که سیستم مراقبتهای بهداشتی بریتانیا «به طور قابل توجهی ضعیف عمل میکند.»
طبق دادههای بانک جهانی در سال ۲۰۲۱، میانگین امید به زندگی در بریتانیا ۸۱ سال بوده است. این رقم مشابه میانگین امید به زندگی در کشورهایی مانند اسلوونی، پرتغال، آلمان، هلند، دانمارک و اتریش است.
با این حال در بسیاری از کشورهای اروپایی دیگر این رقم بالاتر بوده به طوری که شهروندان در کشورهای فرانسه، بلژیک و ایرلند به طور متوسط ۸۲ سال زندگی میکنند. کشورهای اسپانیا، سوئد، نروژ، مالت، لوکزامبورگ و ایتالیا نیز دارای امید به زندگی ۸۳ سال هستند.
در میان کشورهای ثروتمند تنها کشوری که میانگین امید به زندگی کمی دارد (برابر با ۷۶ سال) ایالات متحده آمریکا است. کشوری که مراقبتهای بهداشتی در آن فوقالعاده گران است.
مطالعه دیگری که در اوایل سال جاری در مجله انجمن سلطنتی پزشکی بریتانیا منتشر شد نشان میداد که امید به زندگی در بریتانیا در هفت دهه گذشته با سرعت کمتری نسبت به کشورهای مشابه رشد کرده است و این کشور از سایر کشورهای «گروه ۷»، شامل ۷ اقتصاد بزرگ صنعتی، عقب مانده است.
به گفته این اندیشکده، امید به زندگی کمتر به این دلیل است که سیستم مراقبتهای بهداشتی در بریتانیا منابع کلیدی کمتری نسبت به همتایان خود در اختیار دارد. از جمله این منابع محدودتر میتوان به «تعداد بسیار پایین کادر درمان در بخشهای بالینی» اشاره کرد.
سیاستمدارانی که خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را تبلیغ میکردند، به رایدهندگان وعده میدادند در صورت اجرایی شدن برکسیت وزارت بهداشت بودجه بیشتری دریافت میکند و هزینه صرف شده برای اتحادیه اروپا به بخش مراقبتهای بهداشتی هدایت میشود. امری که هرگز محقق نشد.
از سوی دیگر وقوع همهگیری کووید-۱۹ تاخیرهایی را که در نظام سلامت بریتانیا وجود داشت تشدید کرد و باعث شد زمان انتظار مردم برای ملاقات با پزشک تشدید شود. در ماه مه ۲۰۲۳، حدود ۶.۲ میلیون نفر در لیست انتظار بیمارستانها بودند.
با وجود کمبود در میزان بودجه تخصیصی و تعداد کارمندان، سیستم درمانی بریتانیا هنوز برای شهروندان این کشور که به شدت بیمار میشوند بسیار مهم است و از آنها در برابر بار مالی بیش از حد محافظت میکند.
با این حال در نتیجهی مرگ و میرهایی که میشد با مراقبتهای بهداشتی به موقع و مؤثر در کنار خدمات بهداشت عمومی و پیشگیرانه از آنها جلوگیری کرد، میزان امید به زندگی هنوز بسیار پایین است.
نویسندگان مطالعه گفتهاند در صورتی که خدمات بهبود نیابد، مردم ممکن است برای دسترسی به خدمات سریعتر به پرداخت پول از جیب خود روی بیاورند و مجبور شوند در زمانی که تورم در کشور هنوز بالای ۸.۶ درصد است پول بیشتری خرج کنند. امری که میتواند تبعات قابل توجهی را در بر داشته باشد.