کشف مجموعه‌ای از گونه‌های جدید پنهان در بستر دریا نشان می‌دهد که جهان زیر آب تا چه حد محیطی بیگانه برای ما است.
به گزارش ساینس‌آلرت، دانشمندان دریایی حیواناتی را در منطقه‌ی کلاریون کلیپرتون اقیانوس آرام بین هاوایی و مکزیک کشف کرده‌اند که بشر تاکنون به چشم خود ندیده است. این موجودات زندگی بسیار متفاوتی را در تاریکی دائمی اعماق دریا سپری می‌کنند. به گفته‌ی توماس دالگرن، بوم‌شناس دریایی دانشگاه گوتنبرگ سوئد:
این نواحی کمتر هدف کاوش‌ها بوده‌اند. بر اساس تخمین‌ها از هر ده حیوانی که در این منطقه زندگی می‌کنند، تنها یکی از آن‌ها از نظر علمی بررسی شده است. این یکی از معدود نمونه‌هایی است که پژوهشگرها می‌توانند در کشف گونه‌های جدید و اکوسیستم‌ها درست مانند روش‌های قرن هجدهم دخالت داشته باشند. به همین دلیل بسیار هیجان‌انگیز است.
زیر عمقی مشخص، اقیانوس برای انسان به محیطی خشن تبدیل می‌شود. در چنین شرایطی وزن آب به فشارهای وحشتناک و خردکننده می‌انجامد؛ نور خورشید نمی‌تواند تا عمق زیادی به داخل آب نفوذ کند و در نتیجه تاریکی مطلق حکم‌فرما است. همچنین دما بسیار پائین و تنها چند درجه بالای نقطه‌ی انجماد است؛ اما جایی که انسان نمی‌تواند برود، فناوری می‌تواند نفوذ کند.
گروهی بین‌المللی از پژوهشگرها در همکاری با مأموریت SMARTEX از مرکز اقیانوس‌نگاری بریتانیا، یک وسیله‌ی نقلیه‌ی کنترل از راه دور (ROV) را به عمق بین ۳۵۰۰ تا ۵۵۰۰ متر از منطقه‌ی کلاریون-کلیپرتون فرستادند.
زندگی در اعماق تاریک اقیانوس آسان نیست. اغلب موجودات زنده که در این عمق زندگی می‌کنند برای تهیه‌ی غذای خود به موادی زیستی وابسته‌اند که از لایه‌های بالاتر اقیانوس بر آن‌ها می‌بارند؛ پدیده‌ای که به نام برف دریایی شناخته می‌شود
بنابراین به نظر می‌رسد بخش زیادی از گونه‌های حیات درون اعماق رسوب‌خوار و صافی‌خوار هستند؛ یعنی حیواناتی که می‌توانند از ذخایر غذایی کم، بیشترین استفاده را ببرند. یکی از مهم‌ترین اکتشافات در طول مأموریت اخیر، کشف نوعی خیار دریایی شفاف با نام مستعار یونیکامبر بود که به خانواده‌ی Elpididae تعلق دارد.
در تصویر فوق که با استفاده از ROV ثبت شده است، دستگاه گوارش این حیوان کاملا آشکار و مملو از مواد بستر دریا است. همچنین این موجود دارای دمی عجیب و طولانی است که معمولا برای شنا استفاده می‌شود. دالگرن توضیح می‌دهد:
این خیارهای دریایی از بزرگ‌ترین حیواناتی هستند که در این مأموریت کشف شدند و در واقع مانند جاروبرقی‌های بستر دریا عمل می‌کنند. این موجودات متخصص یافتن رسوب‌ها هستند.
از دیگر موجودات می‌توان به نوعی اسفنج شیشه‌ای ظریف، یک صافی‌خوار فنجانی‌شکل، سخت‌پوستی با بدن طویل درست مانند کرم، ستاره‌های دریایی، مرجان‌ها، شقایق دریایی و نوعی خوک دریای به رنگ صورتی باربی اشاره کرد. از این میان، صافی‌خوار فنجانی با طول عمر ۱۵ هزار سال یکی از بیشترین طول عمرها را بین حیوانات روی کره زمین دارد.
خوک‌های دریایی نوعی خیارهای دریایی اعماق هستند که از خانواده‌ی Elpidiidae به شمار می‌روند. آن‌ها اغلب گوشتالو و پف‌دار و صورتی رنگ هستند و با پاهای کوچک ریشه‌دار به این سو و آن سو حرکت می‌کنند.
خوک دریایی باربی همان‌طور که از نامش پیداست به دسته‌ی Amperina تعلق دارد؛ خوکی به رنگ صورتی درخشان با پاهای کوچک ظریف.
دانشمندان سخت در تلاش‌اند تا به داده‌های بیشتری درباره‌ی این موجودات شگفت‌انگیز برسند، اما تنها یک چیز را با قطعیت می‌توان گفت: گوناگونی حیات در بستر دریاها نیاز به توجه و البته مراقبت بیشتری دارد. منطقه‌ی کلاریون-کلیپرتون ناحیه‌ی استخراج معدنی است که می‌تواند تأثیری مخربی بر زیستگاه‌های دریایی داشته باشد. دالگرن می‌گوید:
نبود غذا باعث می‌شود موجودات در فاصله‌ی دوری از یکدیگر زندگی کنند، اما غنای گونه‌ها در این منطقه بسیار زیاد است. شاهد سازگاری‌های هیجان‌انگیزی بین جانوران در این مناطق هستیم.
دالگرن همچنین می‌افزاید که باید به دانسته‌های خود درباره‌ی منطقه‌ی کلیپرتون اضافه کنیم تا بتوانیم از گونه‌های آن محافظت کنیم. امروزه ۳۰ درصد از این نواحی دریایی در مناطق حفاظت‌شده قرار دارند و باید مطمئن شویم این مقدار برای جلوگیری از تهدید انقراض گونه‌ها کافی است.
منبع: زومیت
