کاراته، یک هنر رزمی سنتی ژاپنی است که اولین بار در المپیک ۲۰۲۰ توکیو در برنامه بازی‌های المپیک قرار گرفت. با این حال، پس از آن از بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس حذف شد. تصمیمی که با انتقاد برخی اعضای جامعه هنرهای رزمی همراه شده است. عوامل متعددی را می‌توان در حذف کاراته از المپیک دخیل دانست؛ از تمایل کمیته المپیک برای بهینه‌سازی جذابیت بازی‌ها تا ملاحظات لجستیکی و مالی.
عدم محبوبیت جهانی
یکی از دلایل اصلی حذف کاراته از بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۴ نگرانی در مورد جذابیت جهانی این رشته ورزشی بود. هدف کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) برگزاری مسابقات ورزشی در رشته‌هایی است که طرفداران جهانی گسترده‌ای دارند و می‌توانند طیف وسیعی از مخاطبان را جذب کنند.
علی‌رغم محبوبیت کاراته در مناطق خاصی از دنیا، مسئولان کمیته المپیک این رشته را فاقد جذابیت جهانی در سطح سایر ورزش‌های حاضر تشخیص دادند. موضوعی که می‌تواند توانایی این ورزش برای جذب بینندگان و حفظ سطح بالایی از هیجان در طول بازی‌ها را با سوالاتی مواجه کند.
تلاش‌های مداوم برای بازنگری در ورزش‌های المپیک
برنامه بازی‌های المپیک تحت بازنگری‌های دوره‌ای قرار می‌گیرد تا از مناسب و جذاب بودن آنها برای مخاطبان اطمینان حاصل شود. گنجاندن و حذف برخی رشته‌ها بخشی از این تلاش مستمر است.
تصمیم برای گنجاندن یا حذف یک رشته ورزشی از برنامه المپیک بر اساس معیارهای مختلفی از جمله تماشاگران، مشارکت جهانی و تأثیر کلی ورزش بر بازی‌های المپیک انجام می‌شود.
در مورد کاراته، IOC ممکن است ورزش‌های دیگر را برای بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۴ مناسب‌تر تشخیص داده باشد.
ملاحظات مالی و تدارکاتی
میزبانی یک رویداد المپیک شامل ملاحظات لجستیکی و مالی قابل توجهی است. هر ورزش اضافه شده به برنامه پیچیدگی بازی‌ها را افزایش می‌دهد و به زیرساخت‌ها، منابع و پرسنل بیشتری نیاز دارد.
با تاکید IOC بر کنترل اندازه و هزینه بازی‌ها، گنجاندن کاراته ممکن است چالش‌های لجستیکی ایجاد کرده و هزینه‌های عملیاتی کلی را افزایش دهد. این موضوع نیز احتمالاً در تصمیم‌گیری برای حذف کاراته از بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۲۴ نقش داشته است.
عدم پایداری بلندمدت
گنجاندن هر رشته ورزشی در برنامه المپیک مستلزم تعهد بلندمدت هیئت حاکمه ورزش برای اطمینان از توسعه مداوم و جذابیت جهانی آن است.
در حالی که کاراته اولین حضور تاریخی خود را در المپیک ۲۰۲۰ توکیو داشت، نگرانی‌هایی در مورد پایداری آن به عنوان یک ورزش المپیکی در طولانی مدت وجود داشت.
IOC ممکن است مسیر این ورزش را پس از المپیک توکیو ارزیابی کرده و تشخیص داده باشد که با چشم‌انداز بلندمدت بازی‌ها مطابقت ندارد.
تصمیم کمیته سازماندهی پاریس
تصمیم نهایی برای حذف کاراته از المپیک ۲۰۲۴ پاریس توسط کمیته سازماندهی پاریس گرفته شد. آنها ترجیح دادند ورزش‌هایی را بگنجانند که فکر می‌کردند بیشتر مورد توجه مخاطب فرانسوی قرار می‌گیرد و به خوبی با موضوع کلی و تدارکات بازی‌های پاریس تطابق دارد. کاراته شرایط لازم را کسب نکرد و به جای آن رقص بریک (بریکینگ) به بازی‌ها اضافه شد.
رقص خیابانی یا بریک دنس؛ جایگزین کاراته در المپیک ۲۰۲۴
رقص بریک، بریک دنس یا بریکینگ امسال برای اولین بار در رقابت‌های المپیک جای گرفت و هدف آن جذب نسل جوان‌تر و نمایش تنوع بیشتر در ورزش‌های المپیکی بوده است.
بریکینگ یک سبک رقص خیابانی است که در دهه ۱۹۷۰ میلادی در نیویورک آمریکا به وجود آمد و از عناصر اصلی فرهنگ هیپ‌هاپ به شمار می‌رود.
رقابت‌های رقص بریک در المپیک به شکل نبردهای یک به یک برگزار می‌شود. شرکت‌کنندگان به نوبت به رقصیدن می‌پردازند و از ترکیبی از حرکات هماهنگ با ریتم موسیقی برای نمایش هنر خود استفاده می‌کنند.
در این میان عملکرد ضعیف «رایگان»، بریک دنسر استرالیایی با نام واقعی راشل گان خبرساز شد. بسیاری از طرفداران این رشته حرکات او را به یک کودک نوپا تشبیه کردند که روی زمین غلت می‌زد.
