سالهاست که همه ما با دیدن تصاویر زنان درشت هیکل دوران قاجار شگفت زده می شویم. چطور همه تا این حد چاق هستند؟ چرا همه سبیل دارند؛ آن هم به این شدت؟! چطور ابروی همگی اینقدر پر پشت و انبوه و پیوسته است؟ خال های گوشتی سیاه چرا این همه رایج بوده است؟
وجه مشترک همه این تصاویر شخص عکاس است. یعنی ناصرالدین شاه. او که به مناسبت موقعیتش، نخستین عکاس ایرانی است، تنها کسی بوده که می توانسته این تعداد گسترده عکس از زنان حرمسرا بگیرد.
این طور که از قراین و شواهد بر می آید چهره ها در این عکس ها چندان واقعی نیستند. سبیلها و ابروها و خال‌های گوشتی گویا همگی با مداد مشکی کشیده شده‌اند. چرا؟ گویا ابروی ضخیم و به هم پیوسته، سلیقه شاه بوده و او این گونه ابرو را می پسندیده است.
نقاشی سبیل زنان هم گویا راهی برای عرض ارادت و علاقه ایشان به شخص شاه سبیل کلفت بوده. باقی چیزها مانند خال گوشتی هم احتمالا به تکرار زیاد عکاسی از چهره زنان و نیاز به ایجاد تنوع مربوط بوده است.
تعدادی از عکس های به جا مانده از چهره “انیس الدوله” زن قدرتمند دربار ناصری هستند. انیس الدوله که در بسیاری از نوشته ها زن زیبایی معرفی شده، در عکس های ناصرالدین شاه چهره متفاوتی دارد.
