بمب های اتمی که به با نام های Little Boy و Fat Man در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم به ترتیب روی شهرهای هیروشیما و ناگاساکی رها شد، باعث ویرانی گسترده شده، شهرها را با خاک یکسان کرد و بین ۹۰,۰۰۰ تا ۱۶۶,۰۰۰ کشته در هیروشیما (که حدود ۲۰,۰۰۰ نفر از آن ها سرباز بودند) و بین ۳۹,۰۰۰ تا ۸۰,۰۰۰ کشته در ناگاساگی بر جای گذاشتند. تاکنون تنها دو بمب هسته ای در جنگ ها مورد استفاده قرار گرفته است و بیایید امیدوار باشیم که تعداد موارد استفاده از آن ها در همین عدد باقی بماند زیرا برخی از سلاح های هسته ای امروزی بیش از ۳,۰۰۰ بار قوی تر از بمبی هستند که بر فراز شهر هیروشیما رها شد.
همچنین با ادامه جنگ بین روسیه و اوکراین ترس از استفاده از بمب های هسته ای بیشتر نیز شده است، با این واهمه که ولادیمیر پوتین از زرادخانه هسته ای بزرگ خود علیه اوکراین یا حتی کشورهای غربی استفاده نماید. اما بیایید به تاریخچه بمب های اتمی بازگردیم. Little Boy و Fat Man بمب های اتمی یا بمب های شکافتی بودند که یک سری واکنش های زنجیره ای شکافت هسته ای را باعث می شوند. هسته اتمی مواد رادیواکتیو شکافته شده تا عناصر متفاوتی خلق شود که مقدار بسیار زیادی انرژی تولید می کند و بدین ترتیب اتم های بیشتری شکافته شده و انفجاری ویرانگر تولید می کنند.
