در این هفته از دومین ماه سال 1403 قرار است پرسپولیس و سپاهان با یکدیگر دیدار کنند که این هماوردی میان سرخپوشان و زردپوشان می‌تواند یکی از خاص‌ترین دیدارهای فصل باشد. پرسپولیس در بازی رفت با نتیجه یک بر صفر مغلوب این تیم شد اما شاگردان مورایس از آن روز تا به امروز با شرایط عجیبی روبرو شده‌اند و از فرم ابتدایی خودشان خارج شده‌اند.
پرسپولیس و سپاهان هر دو ریشه در باشگاه فوتبال شاهین دارند. در گذشته بازی این دو باشگاه هماوردی به‌شمار نمی‌رفت و جدال دو تیم حساسیت زیادی نداشت. با آغاز جام خلیج فارس و به‌دست آوردن چند جام توسط باشگاه سپاهان در جام‌های فوتبال ایران، به اهمیت بازی‌های رودرروی این دو باشگاه افزوده شد. پس از نبرد قهرمانی پرسپولیس و سپاهان در جام حذفی ۸۵-۱۳۸۴، جام حذفی فوتبال ایران ۸۶–۱۳۸۵، لیگ برتر ۸۷–۱۳۸۶، جام حذفی فوتبال ایران ۹۲–۱۳۹۱ و لیگ برتر 98-1397، این حساسیت و اهمیت دوچندان شده است، به گونه‌ای که یکی از مهم‌ترین رقابت‌های باشگاهی در ایران به‌شمار می‌رود. این تیم 81 بار با یکدیگر دیدار کردند که حاصلش 27 برد پرسپولیس، 21 برد سپاهان و 33 تساوی بوده است که در این بین قرار است 10 بازی در اردیبهشت ماه برگزار شده که اکنون به نتایج آن نگاه خواهیم داشت.
9 اردیبهشت 1379 – پرسپولیس 1 – 0 سپاهان
بهنام سراج در سی و یکمین دقیقه بازی با ضربه پای راست خود یک گل خاطره‌انگیز برای تیم تحت هدایت علی پروین به ثمر رساند و این دیدار در مجموع با اتفاق خاص دیگری همراه نبود تا در نهایت سرخپوشان نخستین پیروزی خودشان در سال 1379 را در این دیدار جشن بگیرند.
29 اردیبهشت 1382 – پرسپولیس 1-1 سپاهان
تیم فرهاد کاظمی روزهای خوشی داشت و در نیمه نخست توانسته بود سرخپوشان را متوقف کند. سپاهان با پیروزی در آزادی قهرمانی خودش را در لیگ قطعی می‌کرد و حتی گل فرشباف در دقیقه 61 باعث شده بود تا فرهاد کاظمی مشتاق به پایان رسیدن بازی باشد، اما گل انصاریان باعث شد در این جشن یک تاخیر یک ساعته به وجود بیاید که با تساوی ذوب آهن برابر استقلال، این قهرمانی قطعی شد.
یکم اردیبهشت 1385 – سپاهان 2-0 پرسپولیس
این بار پرسپولیس با حضور آری هان به اصفهان سفر کرد تا برابر شاگردان ادسون تاواراس قرار بگیرد. آخرین هفته از لیگ بود و پرسپولیسی‌ها با حضور در رده سیزدهم با توجه به کسر 6 امتیاز از این تیم، از شرایط مطلوبشان فاصله گرفته بودند. در این دیدار بازهم نیمه نخست بدون گل به پایان رسید اما تاوارس در نیمه دوم از تیمش خواستار بازی تهاجمی‌تری بود. در دقیقه 69 رسول خطیبی و در دقیقه 85 این موجیری بود که دو گل طلایی پوشان را به ثمر رساندند تا به این ترتیب فصل برای پرسپولیس با شکست به پایان برسد.
28 اردیبهشت 1387 – پرسپولیس 2-1 سپاهان
هنوز زمانی که هواداران قدیمی پرسپولیس، چشمانشان را در ورزشگاه آزادی می‌بندند، لحظاتی را تصور می‌کنند که سپهر حیدری در آخرین دقیقه از بازی تا محوطه جریمه سپاهان جلو آمده بود و منتظر پرتاب اوت بود تا رنگ نوارهای جام را دوباره سرخ کند. خلیلی اگر چه در دقیقه 16 برای پرسپولیس گلزنی کرده بود اما حاج‌صفی به عنوان یک چهره جوان مقابل بازیکنان باتجربه این تیم فوق العاده عمل کرد و توانست ظرف ده دقیقه این گل را جبران کند. با این حال این قصه تا ابد قرار است توسط هواداران پرسپولیس گوش به گوش بچرخد و از قهرمانی دراماتیکشان با افشین امپراتور صحبت کنند.
20 اردیبهشت 1388 – پرسپولیس 1-0 سپاهان
این بار دو تیم در جام حذفی به یکدیگر رسیدند و شرایطشان نسبت به دیداری که در سال 1387 داشتند، به کلی تغییر کرده بود. مازیار زارع خیلی زود در دوازدهمین دقیقه بازی تک گل بازی را به ثمر رساند و پس از آن هم توپی از خطوط سفید رنگ چارچوب‌های فلزی گذر نکرد تا در نهایت پرسپولیس در یک جدال اردیبهشتی دیگر به پیروزی برسد.
28 اردیبهشت 1389 – پرسپولیس 1-1 سپاهان
یک سمت علی دایی ایستاده بود و در طرف دیگر امیر قلعه‌نویی؛ ابتدا پرسپولیس با گلزنی نوروزی در دقیقه 46 از میهمانش پیش افتاد، اما در ادامه قهرمان فصل جاری رقابت‌های لیگ برتر با گلزنی کریمیان در دقیقه 75 بازی را به تساوی کشاند تا دو تیم با تقسیم امتیازهای بازی به کار خود پایان دهند. با به پایان رسیدن این بازی سپاهان در آزادی جشن قهرمانی گرفت و امیر قلعه‌نویی یک قهرمانی لیگ برتری دیگر را جشن گرفت.
25 اردیبهشت 1390 – سپاهان 0-0 پرسپولیس
این دو چهره خاص فوتبال ایران یک سال دیگر هم مقابل یکدیگر قرار گرفتند که باز هم این بازی به مانند سال قبلش برنده نداشت و باز هم در تکرار سال قبل و در دیداری که برق ورزشگاه قطع شد، سپاهان جشن قهرمانی گرفت و از عنوان قهرمانی خود دفاع کرد.
15 اردیبهشت 1392 – پرسپولیس 2 (2)-(4) 2 سپاهان
آخرین تقابل حذفی دو تیم در اردیبهشت ماه یک دوئل خاص و حساس بود. تیم یحیی گل محمدی آماده بود در جام حذفی فوتبال ایران به قهرمانی برسد و برای این مسیر باید از سد شاگردان آماده کرانچار گذر می‌کرد. در دقیقه 24 پاس غلامرضا رضایی با کنترل زیبای انصاری‌فرد همراه شد و این بازیکن گل نخست بازی را به ثمر رساند و در ادامه هم سرخپوشان با پیروزی به رختکن رفتند. سپاهان با آغاز نیمه دوم برای جبران گل خورده در نیمه نخست به زمین آمده بود و اولین حمله خطرناک این نیمه را هم جواهیر سوکای در دقیقه 55 به وجود آورد. این بازیکن در حالی که در فاصله 2 متری دروازه قرار داشت توپ را با فاصله میلیمتری به بیرون فرستاد. اما این بازیکن 4 دقیقه بعد جبران کرد و روی اشتباه فاحش حسین ماهینی در پاس به عقب از زاویه بسته توپ را وارد دروازه پرسپولیس کرد تا بازی به تساوی کشیده شود.
سرخپوشان که بعد از دریافت گل تساوی هنوز در شوک بودند، دو دقیقه بعد دروازه‌شان توسط نویدکیا تهدید شد، اما این توپ هم با فاصله بسیار کم از کنار دروازه نیلسون به بیرون رفت. تیم گل محمدی که در دقایق پایانی نیمه دوم کاملا در لاک دفاعی فرو رفته بود با تعویض‌های تدافعی به فکر به اتمام رساندن نیمه با همان نتیجه تساوی بود.
حملات متداوم دو تیم در دقایق پایانی هم ادامه یافت، اما توپی از خط دروازه‌ها عبور نکرد و تیم‌ها با همان نتیجه تساوی یک بر یک برای دو نیمه اضافه به استراحت رفتند.
درست در لحظاتی که سپاهانی‌ها محتاط‌تر بازی می‌کردند، باز هم رضایی با پاس خوب یک موقعیت ایده‌آل برای هم‌تیمی‌های خود ایجاد کرد که با ضربه سر نوری این توپ گل شد اما این خوشحالی چندان دوام نداشت. غلامی در دقیقه 106 با گذر از گوشه محوطه جریمه به قلب خط دفاع پرسپولیس یورش برد و روز بد نیلسون با واکنش ضعیف گلر برزیلی سرخ‌ها تکمیل شد تا بازی با نتیجه 2-2 به پنالتی کشیده شود. هواداران منتظر حضور مهدوی کیا بودند اما یحیی گل محمدی به او تنها 4 دقیقه فرصت داد تا از دقیقه 116 وارد زمین شود که این تصمیم با حواشی بسیار زیادی همراه بود. نخستین ضربه را نوروزی پس از مکث زیاد به دلیل لیزر انداختن بر روی صورت گردان، از دست داد. ماهینی ضربه پرسپولیس را به گل تبدیل کرد، اما حقیقی هم توپ را به آسمان کوبید. در سوی مقابل سپاهان پنالتی‌های اول، دوم و سومش را گل کرد تا کار برای پرسپولیس سخت شود و در نهایت سپاهان با برتری 4 بر دو به قهرمانی در جام حذفی رسید.
8 اردیبهشت 1398 – پرسپولیس 0 – 0 سپاهان
سرانجام آخرین مصاف اردیبهشتی دو تیم در هفته‌های پایانی لیگ هجدهم در ورزشگاه آزادی برگزار شد. تا پیش از آن دیدار، شاگردان برانکو با یک امتیاز بیشتر نسبت به سپاهان در صدر جدول بودند و این بازی چهره قهرمان را مشخص می‌کرد. بر خلاف حساسیت بالا و انتظاری که از این بازی می‌رفت، این بازی در نهایت با تساوی بدون گل به پایان رسید تا شاگردان قلعه‌نویی بهترین فرصت بازپس‌گیری صدرجدول را از دست بدهند و امیدوار به لغزش پرسپولیس در سه هفته باقی مانده باشند. اتفاقی که هرگز رخ نداد و در نهایت پرسپولیس به سومین قهرمانی پیاپی در لیگ برتر رسید.
منبع: ورزش‌سه
