تاکنون در مورد کاهش میل جنسی در مردان، عوامل مختلفی مطرح شده است و یکی از جنبههای جالب آن، بوی اشک زنان به عنوان یک عامل غیرمنتظره است.
تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان در گذشته نشان میدهد که بوی اشکهای زنان در زمان گریه کردن میتواند باعث کاهش برانگیختگی و میل جنسی همسرانشان شود.
این تحقیقات نشان میدهد که بوی اشک زنان میتواند به کاهش هورمون جنسی تستوسترون و کاهش فعالیت بخشهایی از مغز که در تحریک جنسی نقش دارند، منجر شود.
مطالعات روی حیوانات نیز نشان میدهد که اشکهای آنها حاوی عاملی به نام “فرومون” هستند که میتواند تأثیری بر روی میل جنسی ایجاد کند، اما تاکنون فرومونهای انسانی شناسایی نشدهاند.
به علاوه، انسانها از نظر روانی پیچیدهتر از حیوانات هستند و در پاسخ به محرکهای مختلف، شامل محرکهای منفی، ممکن است گریه کنند.
بنابراین، نمیتوان به طور قطعی ادعا کرد که آیا اشکها پیامهای اجتماعی را برای انتقال احساسات مثل غم و اندوه طراحی کردهاند یا آیا این اشکها حاوی پیامهای شیمیایی هستند که بر تغییرات بیولوژیکی در دیگران اثر میگذارند.
یک تحقیق در اسرائیل در سال ۲۰۱۱ نشان داد که مردانی که اشکهای دو زن در حال گریه را بو میکنند، کمتر به اندازه مردانی که اشکهای مصنوعی (ترکیبی از محلول نمکی) را بو میکنند، برانگیختگی جنسی نشان میدهند.
علاوه بر این، در آزمایشهای دیگر نیز نشان داده شده است که بوی اشکها باعث کاهش میل جنسی در مردان میشود.
در کل، پژوهشها در این زمینه همچنان ادامه دارد و هنوز پاسخ دقیقی به سوالات مختلفی که پیرامون این موضوع وجود دارد، ارائه نشده است.