از قدیم به این اتفاقات بلایای طبیعی می‌گفتند؛ یعنی اتفاقاتی که به صورت طبیعی رخ می‌دهند و دلیل آنها هم مشخص است. حتی خیلی قدیم‌تر وقتی که آدم‌ها دلیل زلزله را نمی‌دانستند و می‌گفتند که لاک‌پشتی که زمین را حمل می‌کند لرزیده است و این یعنی همیشه دلیل این نوع حادثه‌ها برای مردم جای سوال داشت. حالا هم چند سالی می‌شود که یک متهم جدید برای اتفاقاتی از این دست پیداشده؛ متهمی به اسم هارپ!
هارپ یک پروژه پژوهشی است که در سال ۱۹۹۳ برای بررسی و پژوهش درباره یکی از لایه‌های جو با استفاده از امواج رادیویی فرکانس بالا تاسیس شده‌است. البته وقتی اسم امواج با فرکانس بالا به گوش می‌رسد شاید شما فکر کنید که با پدیده عجیبی روبه‌رو هستید اما این‌طور نیست. امواج تلویزیونی و رادیویی معمولی هم جزء امواج فرکانس بالا محسوب می‌شوند. همان باندهای UHF و VHF که تلویزیون‌ها برنامه‌هایشان را با آن دریافت می‌کنند.
این سیستم از یک مجموعه آنتن‌های مخصوص دو قطبی تشکیل شده‌اند؛ مجموعه‌ای که شامل ۱۸۰ برج آنتن آلومینیومی به ارتفاع ۵۰/۲۳ متر است و روی زمین پهناوری به مساحت ۲۳هزار متر مربع در آلاسکا نصب شده‌است. این آنتن‌ها می‌توانند امواج مافوق کوتاه را با توان زیاد تولید کرده و به لایه یونوسفر در جو بفرستند. دانشگاه آلاسکا که مجری علمی این طرح است هدف این طرح را مطالعه روی لایه یونوسفر و تاثیرگذاری بر آن اعلام کرده است.
این طرح همین طور می‌تواند به کشف لایه‌های مواد معدنی در عمق کم و لایه‌های پنهان گاز و نفت کمک کند. به این صورت که امواج پس از اصابت به یونوسفر و بازگشت به زمین نه تنها می‌توانند به عمق دریا بروند بلکه فراتر رفته و به اعماق زمین هم وارد می‌شوند. عملکرد این امواج شبیه «رادیو ترموگرافی» است که برای اکتشافات مخازن مختلف شامل گاز و نفت استفاده می‌شود. به این ترتیب بازگشت این امواج اطلاعات با ارزشی از عمق زمین را به همراه می‌آورد که از روی آنها می‌شود به جنس لایه‌ها پی برد. حتی عده‌ای از حامیان این طرح معتقدند به وسیله آن می‌شود قسمت‌های آسیب‌دیده لایه ازن را هم تعمیر کرد.
آن روی سکه اما این همه ماجرا نیست یا حداقل عده‌ای معتقدند که این پروژه کاربردهای دیگری هم دارد. به نظر آنها تحقیقات علمی فقط ظاهری فریبنده برای این طرح است و در پشت پرده یک طرح نظامی و با هدف تولید یک سلاح عجیب وجود دارد؛ سلاحی که می‌تواند هر نقطه‌ای از جهان را هدف قرار داده و تاثیری مطابق میل استفاده‌کنندگان بگذارد. به این ترتیب در یک نگاه هارپ یک سلاح مخوف است.
برای فهمیدن اینکه روش کار هارپ چیست اول از همه باید بدانیم که این سیستم از چه روشی برای انتقال امواج کمک می‌گیرد. در حقیقت آن‌طوری‌که در سایت خود هارپ نوشته شده و منابع علمی هم آن را تایید می‌کنند امواجی که به وسیله آنتن‌های هارپ فرستاده می‌شوند در برخورد با لایه یونوسفر بازتابیده و به سمت زمین بر می‌گردند.
یونوسفر همان لایه‌ای است که در بالاترین نقطه جو قرار دارد. این لایه تشعشعات خطرناک «ماورای بنفش» و «اشعه ایکس» خورشید را جذب کرده و مانند سقفی از ورود آنها به زمین جلوگیری می‌کند تا زندگی روی کره زمین امکان پذیر شود. همچنین به دلیل محیط الکتریکی موجود در یونوسفر از این لایه برای انعکاس امواج رادیویی به اطراف زمین استفاده می‌شود. اگر این لایه به هر دلیلی دچار اختلال شود، تاثیرات بسیار زیادی روی زمین می‌گذارد و شرایط زندگی را مختل می‌کند.
سیستم هارپ طوری طراحی شده است که روی یونوسفر تاثیر مستقیم داشته باشد. به این ترتیب این امواج می‌توانند مثل بقیه امواج ماهواره‌ای این لایه را به شکل آینه درآورده و با استفاده از آن امواج را دوباره به سمت زمین برگردانند.
با این همه بسیاری نسبت به این مساله چندان خوشبین نیستند. همان‌طور که گفته شد عده‌ای آن را یک سلاح مدرن می‌دانند. دانشمندانی مثل دکتر روسالی برتل که معتقد است: «هارپ بخشی از نظام یکپارچه تسلیحاتی آمریکاست که به نحوی بالقوه در برگیرنده پیامدهای مخرب محیط‌زیستی است».
دکتر برتل ادامه می‌دهد: «این پروژه محصول ۵۰ سال تلاش جدی برای دستیابی به اهدافی ویرانگر است که برای کنترل بر لایه‌های فوقانی جو شکل گرفته است. هارپ در حقیقت بخشی جداناپذیر از تاریخ طولانی تحقیقات فضایی با ماهیت و رویکردی نظامی است».
البته او هیچ وقت از اینکه هارپ به تنهایی یک سلاح است حرفی نمی‌زند اما می‌گوید: «تلفیق این پروژه با نتایج آزمایشگاه‌های فضایی و موشک‌های موجود با هدف وارد ساختن میزان عظیمی از انرژی می‌تواند تاثیری همپای یک بمب اتمی داشته باشد».
به این ترتیب مشخص است که هارپ به وسیله آنتن‌های قدرتمندش امواجی را به سمت لایه‌های انتهایی جو می‌فرستد، حالا اینکه واقعا این امواج مخرب هستند یا نه، باز هم جای بحث دارد.
بمب یا زلزله
اگر نگاه بدبینانه را نسبت به هارپ باور کنیم باید بپذیریم که این فرستنده رادیویی واقعا سلاحی خطرناک است؛ سلاحی که می‌تواند تاثیر مخربی بر هر جایی در جهان داشته باشد. فرض کنید شما سیاستمداری هستید و در آستانه یک جنگ قرار گرفته‌اید، آن‌وقت مسؤولان ارتش به شما می‌گویند که سلاح جدید و موثری را در اختیار دارند؛ همان سلاحی که رئیس جمهور پیش از شما آن را به عنوان یک طرح علمی راه‌اندازی کرد!
شما می‌توانید به جای انداختن بمب روی کشور طرف درگیری، با یک زلزله درست و حسابی کار آنها را بسازید، بی‌آنکه عواقب و مسؤولیت‌های یک جنگ را به گردنتان بیندازد؛ ایجاد موج ELF با فرکانس از یک تا ٢٠ هرتس که تا عمق ٣۵ کیلومتری زمین نفوذ می‌کند؛ امواجی که بعد از برخورد با لایه‌های زمین آن‌قدر آنها را می‌لرزانند که تبدیل به یک زلزله مهیب می‌شود. با قابلیت‌های این تکنولوژی می‌شود کلیه تاسیسات زیرزمینی کشورهای دیگر را دقیقا مورد مطالعه قرار داد.
ایجاد سونامی، خشکسالی، آتشفشان، سیل و توفان‌هایی نظیر توفان کاترینا در نیواورلئان و توفان گانو در عمان از دیگر توانایی‌هایی است که به هارپ نسبت داده‌اند. همین‌طور ایجاد اختلال در مغز از راه دور و ایجاد «غش» و تولید «وهم» از دیگر کارهایی است که از عهده این سلاح برمی‌آید.
به کمک هارپ می‌توان سیستم‌های الکترونیک و کامپیوتری را هم در هر نقطه‌ای از دنیا از کار انداخت و دیوارهایی از جنس امواج در برابر هواپیماها و موشک‌ها ساخت. از این نظر هارپ تمام احتیاجات هر سیاستمدار شیفته جنگی را برآورده می‌کند. اما اگر اینها فقط توهم باشند چطور؟
اسلحه هارپ؛ توهم یا واقعیتطرفداران نظریه هارپ به عنوان سلاح حتی از اظهارنظرهای سیاسی درباره هارپ هم سوءاستفاده می‌کنند، تا جایی که در فوریه سال ۱۹۹۸، کمیته امور خارجی امنیت و سیاست دفاعی پارلمان اروپا، اقدام به صدور بیانیه‌ای درباره هارپ کرد: «به واسطه پیامدها و تأثیرات گسترده این پروژه بر محیط‌زیست و نگرانی‌های جهانی آن و همچنین توجه به ملاحظات قانونی، اخلاقی و نیز عواقب زیست محیطی آن، باید هیأت بین‌المللی مستقلی به بررسی ماهیت آن بپردازد».
به این ترتیب در گزارشی که بخشی از آن در بالا آمده است، هیچ اشاره‌ای به اینکه هارپ سلاح است نشده است و تنها نگرانی‌هایی از بابت محیط‌زیست در آن دیده می‌شود. در این گزارش هیچ اشاره‌ای به این مساله نشده و هیچ مدرک علمی مناسبی هم درباره تاثیر نظامی آن دیده نشده است. این مساله در حالی است که اتحادیه اروپا در نروژ تاسیساتی مشابه هارپ دارد.
روسیه هم به عنوان یکی از معترضان این طرح، در شهر نیژنی نووگوراد، تاسیسات مشابه فعالی دارد؛ تاسیساتی که خیلی‌ها معتقدند به مراتب از هارپ قوی‌تر است. حتی روزنامه روسی پراودا در سال ۲۰۰۵ در این‌باره نوشت: «سیاستمداران روسی درمورد پروژه هارپ کماکان ابراز وحشت می‌کنند اما به این نکته کاملا بی‌توجه هستند که روسیه تاسیسات مشابهی در ۱۵۰کیلومتری شمال نیژنی نووگوراد دارد که دارای قدرت مشابهی با تاسیسات هارپ است و مدت‌هاست مورد استفاده دانشمندان روسی است».
به این ترتیب، هارپ پروژه‌ای است که نه فقط آمریکا بلکه بسیاری از کشورهای دیگر جهان نمونه‌ای از آن را برای خودشان دست و پا کرده‌اند. به همین دلیل هوگو چاوز چند سال پیش گناه زلزله هائیتی را به گردن هارپ آمریکا انداخت. این سوال پیش می‌آید که از کجا معلوم می‌شود که این زلزله کار همتای اروپایی یا روسی او نبوده است؟ دانشمندان در توجیه اینکه هارپ یک طرح علمی است، دلایل دیگری هم مطرح می‌کنند؛ مثلا اینکه اگر هارپ دارای توانایی‌هایی است که درباره آن صحبت می‌شود، چرا آمریکایی‌ها باید سالانه میلیاردها دلار صرف تجهیزات نظامی و هواپیماهای گوناگون کنند یا اینکه یک سپر دفاع موشکی را در برابر روسیه بر پا کنند.
اگر بپذیریم که هارپ یک اسلحه مخوف جنگی است، همه تلاش‌های نظامی کشورهای دارنده این سلاح زیر سوال می‌رود چون کشور دارنده می‌تواند به سادگی با یک برنامه بلند مدت آب و هوایی که به وسیله هارپ ایجاد شده است، صنعت کشاورزی و غذایی هر کشوری را دچار بحران کند؛ اتفاقی که تا به حال، هیچ یک از رقبای قدرتمند اقتصادی آمریکا یا روسیه دچارش نشده‌اند.با هارپ می‌توان از تمام اتفاقات و تاسیسات زیرزمینی کشورهای دیگر با خبر شد. به این ترتیب، دیگر چه نیازی به وجود سیستم‌های جاسوسی و حدس و گمان ماهواره‌ها برای فهمیدن رازهای دیگر کشورهاست چون هارپ یک‌تنه از پس همه مشکلات برمی‌آید.
اگر هارپ یک پروژه سری نظامی است چطور این همه عکس از آن وجود دارد؟
عکس‌های یک پروژه سری
هارپ تا اطلاع ثانوی و پیدا شدن یک مدرک علمی درست و حسابی، فقط یک پروژه علمی است؛ پروژه‌ای که مطابق دیگر پروژه‌های علمی روز جهان برای خودش وب‌سایت دارد و بیشتر توضیحات لازم درباره ابن پروژه را می‌توان آنجا پیدا کرد. همین‌طور در این سایت، عکس‌ها و تصاویری از نحوه کارکرد این سیستم وجود دارد که جالب به نظر می‌رسند.
شما می‌توانید این عکس‌ها را به همراه عکس‌های طرفداران هارپ به عنوان یک سلاح همین‌جا از نظر بگذرانید.
در این تصویر نحوه عملکرد امواج هارپ دیده می شود، به خوبی معلوم است که این امواج از ماهواره ها برای بازتابیدن کمک می گیرند.
عکس ماهواره ای از سایت پروژه، رد پایی از پروژه‌های سری در عکس‌های ماهواره ای پیدا نمی شود.
لایه بندی جو زمین در این عکس مشخص است امواج هارپ بعد از برخورد به بالاترین لایه به سمت زمین برمی گردند.
