لیونل مسی در مقابل کریستیانو رونالدو؛ رقابتی که نزدیک به 20 سال ادامه داشت و هنوز هم، با وجود این که هیچ یک دیگر در لیگ‌های معتبر دنیای فوتبال حضور ندارند، تمام نشده است.
با این حال، تاثیر آنها روی فوتبال هنوز به شکلی شگفت‌انگیز قابل توجه است و به نظر می‌رسد که رقابت آنها حتی از راه دور هم ذره‌ای کم نشده، بلکه غرور و تکبر آنها بیش از اندازه زیاد است.
رونالدو به النصر که یکی از باشگاه‌های بزرگ در عربستان سعودی است پیوسته است. او سالانه 200 میلیون یورو دستمزد دریافت می‌کند. با این حال، چیزی که این بازیکن به فوتبال عربستان اضافه کرد در واقع شخصیت و جایگاه و بازاریابی‌ای باورنکردنی است.
دنبال کنندگان صفحه اینستاگرام النصر پس از جذب رونالدو در ژانویه سال جاری میلادی از 860 هزار نفر به 15.8 میلیون نفر افزایش پیدا کرده و این فقط یک جنبه از ابعاد متعدد حضور او در فوتبال عربستان است.
بیست و چهار ساعت پس از اعلام رسمی پیوستن مسی به اینترمیامی، رونالدو در اسپانیا بود و گفت: «لیگ عربستان بهتر از لیگ فوتبال آمریکا است و در فاصله یک سال آینده از لیگ ترکیه و هلند هم پیشی خواهد گرفت.»
عربستانی‌ها تابستان امسال را به شکلی آغاز کردند که بدون تردید خیلی زود قدرتمندتر از ترکیه یا هلند خواهند شد.
گام رو به جلوی بزرگ عربستان
مسی 36 ساله شش ماه پس از این که رونالدوی 38 ساله به عربستان رفت، راهی آمریکا شد. کوچک شمردن لیگ فوتبال آمریکا توسط رونالدو ظاهرا مرحله جدیدی از رقابت شخصی بین این دو بازیکن را آغاز کرده است.
بحثی که در ابتدا مقایسه عادی ورزشی دو استعداد فوق العاده دنیای فوتبال بود، با پیوستن کریستیانو به رئال مادرید در تابستان 2009 عملا به جنگ گلادیاتورها تبدیل شد. مسی پیش از آن در لالیگا برای بارسلونا درخشیده بود.
دشمنی قدیمی بین بارسا و رئال از نظر سیاسی و ورزشی بر کسی پوشیده نبود اما مسی و رونالدو در کنار پپ گواردیولا و ژوزه مورینیو ابعاد جدیدی به این دشمنی اضافه کردند. حتی تماشاگران بی‌طرف که پیش از آن هوادار هیچ یک از این دو تیم نبودند، با خصومت خاصی شروع به بحث درباره این که کدام یک از آنها بازیکن بهتری است کردند.
بحث درباره «بزرگترین دوئل تاریخ فوتبال» به بحثی روزمره و همیشگی در این ورزش تبدیل شد.
جایزه توپ طلا برای بهترین بازیکن دنیا هم به نبردی دو طرفه تبدیل شد. در فاصله 10 سال از 1998 تا 2007 بود که 10 بازیکن مختلف موفق شدند این جایزه را از آن خود کنند. از سال 2008 تا 2017 فقط دو بازیکن برنده توپ طلا شدند. این جایزه به این ترتیب اهدا شد: رونالدو، مسی، مسی، مسی، مسی، رونالدو، رونالدو، مسی، رونالدو، رونالدو.
این بحث همچنان با نهایت شدت ادامه دارد چون مسی و رونالدو هنوز در زمین حضور دارند. قدرت فیزیکی خارق العاده این دو بازیکن به آنها اجازه داده که استمراری باورنکردنی داشته باشند. بالا رفتن سن باعث شده کمی کند شوند اما به هیچ وجه زمین‌گیرشان نکرده است.
مسی همچنان بهترین بازیکن هر دیداری است که در آن به میدان می‌رود (او در ماه دسامبر عنوان بهترین بازیکن جام جهانی را هم به دست آورد)، در حالی که عملکرد رونالدو به شکلی است که انگار 28 ساله است، نه 38 ساله!
اما این سوال مطرح است که آیا ادعای رونالدو درباره این که لیگ عربستان سعودی از لیگ آمریکا بهتر است حقیقت دارد؟
عربستان با خریدهای چند هفته اخیرش گام بلندی را در زمینه جذب ستارگان بزرگ برداشته است اما کاملا مشخص است که فاصله بین آنها و بازیکنان بومی حاضر در این لیگ بسیار زیاد است. با این حال، این واقعیت که رونالدو فصل گذشته در 16 بازی تنها 14 گل برای النصر زد نشان می‌دهد که هیچ بازیکنی نمی‌تواند به راحتی در این لیگ به میدان برود و تعیین‌کننده باشد.
شباهت باورنکردنی
مسی در سه دیدار اول برای اینترمیامی موفق شد پنج گل به ثمر برساند، هرچند در دیدار اول حتی در ترکیب ثابت حضور نداشت. او خیلی زود با شرایط این تیم سازگار شد، موضوعی که چندان هم باعث تعجب نشد.
لیگ فوتبال آمریکا به اندازه عربستان پرستاره نیست اما پر از بازیکنان خوب و جوانی است که می‌توانند در طول 90 دقیقه با نهایت سرعت بدوند. حضور چنین بازیکنانی در اطراف مسی برایش بسیار خوب است. او به آنها اجازه می‌دهد که دوندگی‌ها را انجام دهند و در زمان درست کار خودش را به بهترین شکل انجام می‌دهد.
قوی شدن فوتبالی لیگ فوتبال آمریکا و عربستان سعودی برای فیفا هم بسیار خوب است چون آنها در حال آماده کردن طرح جام جهانی باشگاه‌ها هستنند. زوونیمیر بوبان این طرح را در زمانی که هنوز در فیفا مشغول کار بود آماده کرد. اولین دوره این مسابقات قرار است در زمستان 2025 برگزار شود و 32 باشگاه از سراسر دنیا در آن حضور خواهند داشت.
هنوز یک سال و نیم تا برگزاری این رقابت زمان باقی مانده که برای قوی‌تر شدن عربستان و آمریکا در موضع فوتبالی و ورود به چنین رقابتی برای نبرد با باشگاه‌های بزرگ اروپایی کافی است. مکان برگزاری سالانه این مسابقات آمریکا خواهد بود.
احیای رقابتی فراموش شده برای هر فوتبال‌دوستی جذاب است. دستاوردهای رونالدو و مسی برای رئال مادرید و بارسلونا در سال‌های اوج این رقابت حقیقتا باورنکردنی است. رونالدو در 438 بازی 450 گل برای رئال مادرید به ثمر رساند، در حالی که مسی 672 گل در 778 بازی زد.
وقتی رونالدو در سپتامبر 2013 در لیگ قهرمانان برابر گالاتاسرای هت تریک کرد، مسی هم آماری مشابه را برابر آژاکس در فاصله 24 ساعت بعد به ثبت رساند. یک فصل بعد، رونالدو برابر سلتاویگو هت تریک کرد تا به رکورد 200 گل زده در لالیگا برسد. مسی یک روز بعد سه گل به اسپانیول زد تا به رکورد 400 گل زده برای بارسلونا دست پیدا کند.
سبک بازی آنها و روش گلزنی‌شان و حتی تیم‌هایی که موفق به باز کردن دروازه‌شان می‌شدند باعث شعله‌ور شدن آتش این رقابت جهانی می‌شد. این رقابت در واقع به نوعی نشانگر شخصیت هواداران هر طرف بود. هواداران مسی نوعی ویژگی هنرمندانه داشتند و طرفداران رونالدو بی‌رحمی خونسردانه.
بسیاری از مردم از غرور و تکبر رونالدو در زمین گلایه می‌کردند اما مسی هم دست کمی از او نداشت. البته که غرور او بسیار زیاد بود، در غیر این صورت نمی‌توانست چنین دستاوردهایی داشته باشد.
این واقعیت که این دو بازیکن به ندرت با هم صحبت می‌کردند، در ذهن یکدیگر بودند اما حلقه‌هایی متفاوت در اطراف‌شان داشتند فقط به این رقابت بیشتر دامن زد. علاوه بر این، یکی از آنها (رونالدو) با نایکی کار می‌کرد و دیگری (مسی) با آدیداس.
حالا آنها دیگر در سطح اول فوتبال اروپا حضور ندارند اما تاریخ جدیدی از فوتبال را به نگارش درآوردند و به سطح جدیدی رسیدند که تا دیروز حتی فکر کردن به آن غیرممکن بود.
عربستان سعودی به منبعی تمام نشدنی از پول دسترسی دارد و آمریکایی‌ها هم بازار را در اختیار دارند و همین باعث شده که هر دو توانایی به راه انداختن لیگ‌های بزرگی را داشته باشند.
خواهیم دید که کدام یک در زمین موفق‌تر خواهند بود و کدام انتقال در نهایت بیشتر در یادها خواهد ماند.
