در 26 می 2018، رئال مادرید زیدان، سومین قهرمانی متوالی خود در لیگ قهرمانان اروپا را با ترکیبی به دست آورد که امروز تقریبا اثری از آنها در ترکیب اصلی تیم فعلی وجود ندارد.
رئال با کیلور ناواس (امروز بازیکن تعویضی پاری سن ژرمن)، دنی کارواخال، رافا واران (یونایتد)، راموس (بدون تیم)، مارسلو (فلومیننزه)، کاسمیرو (یونایتد)، کروس، مودریچ، ایسکو (بتیس)، بنزما (الاتحاد) و کریستیانو (النصر عربستان سعودی) کار را برابر لیورپول شروع کرد.
از آن یازده نفری که لیورپول را به لطف دو گل بیل (اکنون بازنشسته شده) و تک گل بنزما شکست دادند، تنها دنی کارواخال در رئال مادرید به عنوان بازیکن ثابت بازی می‌کند. او در آن بازی در دقیقه 37 مصدوم شد و جای خود را به ناچو سپرد. کارواخال در سال 2013 پس از یک فصل بازی در بایر لورکوزن به رئال مادرید بازگشت و در 10 سال گذشته هیچکس نتوانسته با او در سمت راست رقابت کند.
یک دهه بعد، کارواخال همچنان در سمت راست دفاع، بازیکن ثابت است و همیشه از رقبای خود پیشی گرفته است. مثلا در این فصل، لوکاس واسکز تنها یک دقیقه بازی کرده و آلوارو اودریوسولا حتی یک بازی هم به میدان نرفته است.
کارواخال همراه با داوید آلابا، تنها بازیکنی بوده که در تمام این بازی‌ها 90 دقیقه (270 دقیقه در مجموع) در میدان بوده است و والورده و بلینگام رتبه‌های بعدی را به خود اختصاص داده‌اند.
کارواخال در هر سه بازی نخست فصل، کار را به عنوان کاپیتان شروع کرده و در بازی اخیر با ورود ناچو بازوبند را به او داد. او با پنج قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، نه تنها جایگاه خود را به عنوان یک بازیکن اصلی در جمع یازده مرد ثابت رئال حفظ کرده، بلکه یکی از برجسته‌ترین بازیکنان در شروع پرقدرت رئال در لیگ نیز بوده است (سه برد از سه بازی). او به واقع استاد بقا در رئال مادرید است.
