نتایج دو مطالعه انجام شده نشان داد که تمایل ایرانی‌ها به جستجوی مدامِ تهدیدهای اجتماعی بالقوه، به عنوان یکی از علائم اصلی اضطراب اجتماعی، ناشی از افسردگی نیست و با دریافت آموزش‌هایی می‌تواند بهبود یابد.
اضطراب اجتماعی با القای مداوم احساس ترس و نگرانی بیش از حد، سلامت روان را به طور قابل توجهی به خطر می‌اندازد و بر زندگی افراد نیز تاثیر نامطلوبی می‌گذارد.
اختلال اضطراب اجتماعی که با نام فوبیا یا هراس‌زدگی اجتماعی نیز شناخته می‌شود، با ترس شدید و مداوم از موقعیت‌های اجتماعی مختلف یا قضاوت شدن توسط دیگران بروز می‌کند. افراد مبتلا به این اختلال معمولا ترس شدید از تحقیر یا ارزیابی منفی در تعاملات اجتماعی دارند و دچار خجالت‌‌زدگی زیادی می‌شوند. این ترس اغلب آنها را به دوری کامل از موقعیت‌های اجتماعی و گرفتار شدن در دام افسردگی سوق می‌دهد.
در نخستین مطالعه انجام شده در مورد ایرانی‌ها، ۶۰ نفر از دانشجویان دانشگاه فرودسی مشهد، شرکت کردند که نیمی از آنها دارای علائم اضطراب اجتماعی بودند و ۳۰ نفر از آنها نیز فاقد علائم و نقش گروه کنترل را ایفا کردند. سی نفری که دارای علائم اضطراب اجتماعی بودند، در مطالعه دوم نیز شرکت کردند که در آن آنها به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه تحت برنامه آموزشیِ کنترل اضطراب اجتماعی قرار گرفتند، در حالی که گروه دوم تحت درمان ساختگی قرار گرفتند.
بر پایه نتایج این دو مطالعه که دو محقق ایرانی نیز در انجام آنها مشارکت داشته‌اند و در نشریه علمی تحقیقات روانپزشکی منتشر شده، توجه شرکت‌کنندگان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی به تهدیدهای اجتماعی بالقوه حتی زمانی که افسردگی آنها کنترل شد نیز پا برجا بود. این نتیجه نشان داد که تمایل به تمرکز بیش از حد توجه بر محرک‌های تهدید کننده اجتماعی به دلیل افسردگی نیست.
همچنین، گروهی که تحت برنامه آموزشی کنترل اضطراب اجتماعی قرار گرفتند، تا حدودی شاهد کاهش علائم اضطراب بودند.
البته محققان احتمال داده‌اند که با توجه به این که شرکت کنندگان در این مطالعه دانشجوی داوطلب بودند، نتایج حاصل شده در سایر گروه‌های سنی و گرایش‌های شغلی و حرفه‌ای متفاوت باشد.
