منطقه آلاسکا
پس از 65 روز در سرما و هوای ابری بودن، بلاخره مردم منطقه آلاسکا گرما را احساس و نور خورشید را دیدند.’
آخرین باری که ۴۵۰۰ ساکن یوتکیاجویک در منطقه آلاسکا، خورشید را دیده بودند، روز هجدهم نوامبر سال ۲۰۲۲ (۲۷ آبان امسال) بود.
غزال زیاری- بعد از ۶۵ روز زندگی بدون آفتاب، شهر یوتکیاجویک در منطقه آلاسکا بالاخره روز دوشنبه خورشید را دید.برای اول ین بار در سال جاری میلادی، ساکنان آلاسکا، منطقه‌ای که حدودا ۵۰۰ کیلومتر با دایره قطب شمال فاصله دارند، در ساعت ۱.۰۳ بعدازظهر روز دوشنبه چشم‌شان به جمال خورشید روشن شد. البته همین دیدار هم مدت زمان زیادی طول نکشید و خورشید در ساعت ۲.۱۵ بعدازظهر غروب کرد.
آخرین باری که ۴۵۰۰ ساکن این منطقه، خورشید را دیده بودند، روز هجدهم نوامبر سال ۲۰۲۲ (۲۷ آبان امسال) بود.
زندگی در تاریکی
عکاسی به نام مارک ماهانی، برای تجربه تماشای اولین طلوع خورشید در سال ۲۰۲۲ به منطقه یوتکیاجویک در شمالی‌ترین بخش ایالات متحده آمریکا رفت.
او از ساکنان این شهر، پلیس و بومیان آلاسکا این سوال را مطرح کرد که زندگی در تاریکی چگونه است و این شهر را در زمستان “مکانی پرانرژی” توصیف کرد و در این باره گفت:«در آن بازه زمانی از سال، زندگی در این منطقه در آلاسکا خیلی سخت است. جرایم اوج می‌گیرند و حتی آمار فساد و سوءاستفاده‌های مختلف هم افزایش می‌یابد. پلیس محلی به‌صورت تصادفی تماس‌هایی از ساکنین دریافت می‌کند که به پلیس می‌گویند که سردرگم هستند و نمی‌دانند که چه ساعتی از روز یا چه روزی از هفته است.»
بالاخره خورشید بالا می‌آید
در چند روز آینده، ساکنان شهر یوتکیاجویک روزانه حدود ۲۵ دقیقه آفتاب را می‌بینند. اما درماه فوریه (اواسط بهمن تا اواسط اسفند) اوضاع برایشان کمی بهتر می‌شود و روزانه ۱۰ دقیقه بیشتر خورشید را خواهند دید.
در اواسط ماه مارس (اواخر اسفند)، طول روز در این شهر به ۱۲ ساعت می‌رسد و در روز ۲۳ مارس (سوم فروردین) خورشید به زیر سطح افق می‌خزد؛ البته نه خیلی. در آن زمان یوتکیاجویک در تمام طول شب حالت گرگ ومیش خواهد داشت.
آخرین باری که آسمان این منطقه در طول تمام روز در تاریکی فرو می‌رود، ۲۳ آوریل است (۳ اردیبهشت)؛ یوتکیاجویک که نام اصلی آن بارو است، در روز ۱۲ می سال ۲۰۲۳ (۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۲)، تبدیل به سرزمین خورشید نیمه‌شب خواهد شد و خورشید تا روز دوم آگوست (۱۱ مرداد) دوباره به زیر خط افق نخواهد رفت.
البته در زمستان آسمان این منطقه کاملا تاریک نمی‌شود و درحالی که خورشید پائین‌تر از خط افق است، زاویه بسیار کمی از نور خورشید، منطقه را در درجات مختلفی از گرگ و میش نگه می‌دارد.
اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا (NOAA)، در مورد این گرگ و میش می‌گوید: «در این شرایط، درخشان‌ترین ستاره‌ها و سیاره‌ها را می‌بینید و در هر شرایط آب و هوایی، افراد می‌توانند افق را ببینند. گاهی وقت‌ها حتی به نورهای مصنوعی نیز نیاز نخواهد بود. از نظر تکنیکی، خورشید حداکثر ۶ درجه پائین‌تر از خط افق خواهد رفت.»
در طول زمان گرگ و میش دریایی، افق هنوز قابل رویت است؛ ولی طبق اعلام اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا، اکثر فعالیت‌های خارج از منزل، باید زیر نور مصنوعی انجام شوند.
اکثر رصد کنندگان معمولی، هنوز آسمان را در شرایط گرگ و میش نجومی، آسمانی تاریک می‌نامند. اگرچه در این شرایط افق قابل رویت نیست، ولی ستاره‌ها و سیاره‌های کم نور را می‌توان مشاهده کرد. در این هنگام خورشید ۱۸ تا۱۲ درجه پائین‌تر ازخط افق است. زمانی که خورشید بیش از ۱۸ درجه پائین‌تر از خط افق برود، اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا، آسمان را “کاملا تاریک” می‌نامد.
مارک کنده، استاد فیزیک در پاسخ به این سوال که مردم آلاسکا چطور روز ابدی را جشن می‌گیرند گفت:« روز ابدی، روز هیجان‌انگیزی در طول سال است که با بازگشت خورشید به آسمان شروع می‌شود. روزها طولانی‌تر و گرم‌تر می‌شوند و به همین خاطر مردم آلاسکا دوست دارند تا از خانه بیرون آمده و در خارج از محیط خانه، تفریح کنند.»
