مناطق سبز و پراز گیاهان می‌توانند فرایند پیری سلول‌های انسان را کاهش دهند. با این حال، عواملی همچون آلودگی هوا ممکن است این تأثیر را کاهش دهند.
چگونه می‌توانیم با آلودگی هوا در خانه و محل کار مقابله کنیم؟!
حضور در طبیعت برای سلامتی انسان از جوانب مختلفی مانند بهبود سلامت روانی و داشتن قلب و سیستم ایمنی قوی مفید است. اهمیت این ارتباط با طبیعت تا جایی است که برخی از پزشکان به عنوان روش درمان جداگانه، فعالیت در طبیعت را توصیه می‌کنند. فضاهایی که حاوی درختان و گیاهان هستند، از جمله پارک‌ها و فضاهای سبز شهری، به عنوان خنک‌کننده‌های طبیعی عمل می‌کنند و آلودگی هوا را کاهش می‌دهند.
اخیراً محققان ممکن است توضیح مفصلی برای برخی از مزایای قابل‌توجه ارتباط مستقیم با طبیعت پیدا کرده باشند. یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که افرادی که در مناطقی زندگی می‌کنند که توسط پارک‌ها، باغ‌ها، درختان و هر نوع پوشش گیاهی احاطه شده‌اند، دارای سن بیولوژیکی کمتری هستند.
آرون هیپ، بوم‌شناس اجتماعی از دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، درباره این مطالعه می‌گوید: «این مطالعه به منظور ارزیابی کیفیت تأثیرات مفید فضای سبز بر سطح سلولی و تأثیر فضای سبز بر جبران آسیب‌های زیست‌محیطی انجام شد.»
پژوهشگران با بررسی محیط زندگی ۷٬۸۲۷ نفر و بررسی مناطق اطراف آن‌ها، به نتایجی رسیدند که افراد زندگی در مناطقی با حضور پارک‌ها، باغ‌ها، درختان و پوشش گیاهی دارند، تلومرهای بلندتری دارند. هیپ توضیح می‌دهد که این ارتباط مستقل از نژاد، وضعیت اقتصادی، مصرف تردد و مصرف الکل است.
تلومرها بخشی از تکرارهای تکراری در دی‌ان‌ای هستند که در انتهای هر یک از ۴۶ کروموزوم ما قرار دارند و به شکلی مشابه انتهای پلاستیکی بند کفش عمل می‌کنند. هر بار که یک سلول تقسیم می‌شود، تلومرهای درون سلول کوتاه‌تر می‌شوند، به طوری که این سلول دیگر قادر به تقسیم مواد ژنتیکی نمی‌شود و در نتیجه رده‌ی سلولی‌اش از بین می‌رود.
اسکات اوگلتری، تحلیلگر زمین‌مکانی از دانشگاه ادینبرو، توضیح می‌دهد: «بنابراین، تلومرها نشانگرهای مهمی از سن بیولوژیکی یا فرسودگی سلولی ما هستند. عوامل زیادی مانند استرس می‌توانند بر سرعت فرسودگی تلومرها تأثیر بگذارند.»
فضای سبز به مختلفی تنش‌ها را به خوبی کاهش می‌دهد. پوشش گیاهی به ما کمک می‌کند تا در مقابل محیط حفاظت شویم و در هوای گرم، اطراف ما را تا چند درجه خنک‌تر نگه می‌دارد. گیاهان به کاهش آلودگی هوا و صدا کمک می‌کنند. فضای سبز انسان را به افزایش فعالیت بدنی و تعاملات اجتماعی تشویق می‌کند و میل به جرم و جنایت را کاهش می‌دهد.
با وجود آگاهی از اینکه ذهن و بدن ما به طور ذاتی به دنیای طبیعت وابسته است، اکنون بیش از هر زمان دیگری از طبیعت جدا شده‌ایم، هم در ادراک و هم در واقعیت فیزیکی. قطع ارتباط با طبیعت احتمالاً منجر به بدتر شدن دنیای طبیعی اطرافمان و افزایش خطر قرار گرفتن در معرض ششمین انقراض جمعی شده است، زیرا آگاهی ما از حقیقت دنیای اطرافمان را از دست داده‌ایم.
این ناآگاهی ممکن است در کوتاه مدت برای محافظت روانی ما موثر باشد، اما برای سلامتی ما خطرناک است و اکنون مطالعات نشان می‌دهد که اثرات زیان‌بار جدایی از طبیعت بر سلامت انسان را نشان می‌دهد. محققان محاسبه کرده‌اند که: «با توجه به میانگین نرخ فرسودگی در نمونه، زندگی در فضای سبز می‌تواند سن بیولوژیکی فرد را ۲٫۲ تا ۲٫۶ سال کاهش دهد.»
به هر حال، مزایای طبیعت تا حدودی مؤثر است. هنگامی که محققان عوامل خطرناکی مانند آلودگی هوا را در نظر گرفتند، تأثیرات مثبت فضای سبز کمتر آشکار شدند. همچنین، مطالعه بر اثرات نابرابری‌های نژادی و محدودیت دسترسی به فضاهای سبز نیز تأکید دارد.
علاوه بر این، زمانی که زنان به تنهایی در نظر گرفته می‌شوند، تأثیرات زندگی در فضای سبز به وضوح مشخص نیست و ممکن است خطرات اضافی بیماری یا استرس اجتماعی نقش بیشتری در طول تلومرها ایفا کنند. محققان معتقدند که عوامل ایجاد استرس ممکن است بر مزایای فضای سبز تأثیر بگذارند.
با این حال، حتی اگر محل زندگی شما دارای هیچ فضای سبزی نباشد، می‌توانید راه‌های بسیاری برای برقراری ارتباط با طبیعت پیدا کنید. ارتباط با طبیعت ممکن است با مراقبت از گلدان‌های خانه یا ایجاد باغچه در بالکن آپارتمان شما آغاز شود.
